Nam Joon နဲ့ Jimin , Taehyung ရဲ့ Condo အခန်းရှေ့သို့
ရောက်လာကြသည် တံခါးခေါက်ပေမယ့်မဖွင့် Nam Joon
လျှ်ို့ဝှက်နံပါတ်ကိုနှိပ်ကာ တံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်သည်" မရှိကြဘူးပဲ အိမ်ကိုလာတာမဟုတ်ဘူးထင်တယ် Jimin "
"ဒါဆို ဘယ်မှာရှိနိုင်မလဲ Hyung သူသွားတက်တဲ့နေရာမျိုး
ရှိလား ""ခဏ .. " ဟုဆိုကာ Nam Joon ဖုန်းကိုထုတ်ကာ နံပါတ်တစ်ခုကိုရှာလိုက်သည် အင်ယော့ ဟုတ်တော့ အင်ယော့
တော့သိလောက်မယ်" Hello .., အင်ယော့ Nam Joon Hyung ပါ "
" ဟုတ်ကဲ့ Hyung .. ပြောပါ "
"Taehyung နဲ့အတူတူရှိနေလား အင်ယော့ "
"မရှိဘူး ..Hyung ကျောင်းဆင်းတော့ Jung Kook အဲ ကျောင်းက ဂျူနီယာပါ အဲ့ကောင်လေးနဲ့ထွက်သွားတယ်
Hyung ဘယ်သွားမယ်ဆိုတာတော့ပြောမသွားဘူး ဘာလို့
လဲ Hyung ""ဟင် အင်း ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဖုန်းလဲဆက်မရ အခန်းမှာလဲ
မရှိလို့ပါ "
"စိတ်မပူပါနဲ့ Hyung တစ်ဆိုင်ဆိုင်မှာသွားသောက်နေတာ
ဖြစ်ဖြစ် Karaoke ခန်းသွားတာဖြစ်ဖြစ်နေမှာပါ ကျွန်တော့
ဆီဆက်သွယ်လာရင်လဲ ပြောလိုက်ပါ့မယ် Hyung "Nam Joon တစ်ယောက် Jimin ဘက်သို့လှည့်ကာ ခေါင်းခါ
ပြလိုက်သည် Jiimin မျက်နှာအတော်လေးပျက်နေပီ ဘယ်
တေများသွားနေကြလဲ ကလေးတေရယ် ...."Hyung ပြန်နားတော့လေ တနေကုန်လူနာကြည့်ထားတာမို့
လား sorry ပါ ကျွန်တော့ကြောင့် ဒုက္ခများရပီ ဒီညအိမ်တော့ပြန်လာကောင်းပါတယ် ကျွန်တော်အိမ်ပြန်ပီးပဲ
စောင့်တော့မယ် ""အဆင်ပြေရဲ့လား Jimin , Hyung ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှန်း
မသိတော့ဘူး တောင်းပန်ပါတယ် Jimin ""မလိုဘူး Hyung အမှားလုပ်ထားတာမှမရှိတာ ရတယ် ပြန်
ကြမယ် " ဟုပြောက လေးလံခြေလှမ်းတေနဲ့ Condo အခန်းရှေ့မှထွက်လာသည် ဒီလိုနဲ့မိုးသာလင်းသွားသည်
Jung Kook တညလုံးအိမ်ပြန်မလာခဲ့ပါ ....
Taehyung & Jung Kook ...တညလုံး ဟန်မြစ်မှာထိုင်မည်ဟုဆိုသော်ငြား အရမ်းအေး
လာကြသည်မို့ Taehyung ရဲ့ Condo သို့သာပြန်အိပ်ခဲ့ကြ
သည် ၊ Jung Kook ရဲ့လက်မောင်းခေါင်းအုံးနဲ့ Taehyung
တစ်ယောက်အတော်လေး နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်လျက်ရှိသည် ၊ Jung Kook အရင်ဆုံးနိုးလာခဲ့သည် သူ့လက်
မောင်းပေါ်မှာ အပူပင်ကင်းကင်းအိပ်ပျော်နေတဲ့ သူ့ချစ်သူ
အသစ်ဆက်ဆက်လေးကိုကြည့်ကာ နှလုံးခုန်သံတေမြန်
လာချေပီ အိပ်မောကျနေရင်းမှ မသိမသာစူထွက်နေတဲ့
နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကို ဒီအတိုင်းအလွတ်မပေးလိုက်ချင်တာ
ကြောင့် အသာယာငုံ့ကာ သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ဖိကပ်လိုက်သည်
ကိုယ်လေးတစ်ချက်လှုပ်သွားသည်မို့ ခဏရပ်နေလိုက်ပေ
မယ် မျက်လုံးမဖွင့်လာဆက်အိပ်ပျော်နေတာမို့ Jung Kook
နောက်တစ်ချက် ညင်ညင်သာသာလေးဖိကပ်ကာ မနက်ခင်းအနမ်းတို့ကို ချွေမိလိုက်သည် ခွင့်ပြုချက်မတောင်းလဲရ
မယ်မို့လား Hyung ... ဟုစိတ်ထဲမှာရေရွတ်ရင်း ခန္ဒာကိုယ်
လေးအား ရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲသွင်းရင်း ပြန်အိပ်ဖို့ကြိုးစားလိုက်သည် မထလိုက်ချင်ပါ ဒီအတိုင်းလေးတနေသာကုန်ပစ်
လိုက်ချင်သည် ၊ ရင်ခွင်ထဲက Taehyung တစ်ယောက်အစ
ထဲက နိုးနေခဲ့ပီးသားမို့ ရင်ခွင်အစုံဟာဗျောင်းဆန်လျက်
Jung Kook ရဲ့ ခါးသွယ်သွယ်လေးတေကို တိုးကာဖက်
လိုက်သည် ။
YOU ARE READING
လှောင်အိမ်
Fanfictionအတောင်ပံတေကျိုးကြေသွားပါစေ အဝေးဆုံးထိပျံ သန်းကြည့်လိုက်ပါ ကလေးငယ်