လက်ထဲမှာအသင့်ဝယ်လာတဲ့ မက်ဂျူဗူးတေရယ် အာလူး
ကြော် ရေညှိအမြည်းစုံကိုဆွဲလျက် ဟန်မြစ်ဘေးထိုင်လို့
ကောင်မည့်နေရာရှာလိုက်သည် ၊ မှာထားတဲ့ ကြက်ကြော်မ
ရောက်လာသေးတာမို့ မက်ဂျူဗူးကိုတော့မဖောက်သေးဘဲ
ရောက်တက်ရာရာ စကားပြောနေကြသည် ..
"Hyung ., သိလား ကျွန်တော် Hyung နဲ့မှဟန်မြစ်ဘေးရဲ့ ညအလှကိုထိုင်ကြည့်ဖူးတာပဲ ပီးတော့ ဒီမက်ဂျူ ဘဝမှာ
အိမ်ပြင်မှာထွက်သောက်ရတဲ့ ဒုတိယမြောက်နေ့ပေါ့ "
"ဒါဆို အဲ့ဒီကျန်ခဲ့တဲ့မင်းရဲ့ ငယ်ရွယ်ချိန်တေမှာ ဘာတေလုပ်နေခဲ့လို့ လဲ "
" အွန်း:; အသက် ၁၈ နှစ်ထိကတော့ အသက်မပြည့်သေးတဲ့
အရွယ်မို့ အိမ်နဲ့ကျောင်း အချိန်ကုန်သွားခဲ့တယ်နဲ့တူတယ်
အသက်၂၀ ပြည့်တဲ့အချိန်ကတော့ ကျွန်တော့ဘဝကအတော်လေး ဇောက်ထိုးမိုးမျှော်ဖြစ်နေခဲ့ပီမ်ို့ ပျော်ရွှင်မှုတေရှာ
ဖို့မေ့နေခဲ့ပီ "
သူ့အကြောင်းသူပြောပြနေရင်း အရည်လဲ့လာတဲ့မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတေကို ကျွန်တော်ငေးကြည့်နေမိသည် ဘယ်လောက်တောင်ပင်ပန်းနေခဲ့လို့ အဲ့ဒီသိပ်လှတဲ့မျက်ဝန်းဝ်ိုင်းဝိုင်းလေးတေထဲမှာ အပြုံးလှလှတေကွယ်ပျောက်နေခဲ့ရတာလဲ ကလေးရယ် ..
"Jung Kook ., ခုတို့တေမြင်နေရတဲ့ ကောင်းကင်ကြီးဘယ်
လောက်ထိကျယ်မယ်လို့ မင်းထင်လဲ "
"ဟင်.. မပြောတက်ဘူးပဲ တစ်ခါမှတွေးမကြည့်မိဘူး "
"Hyung နဲ့တစ်ခါလောက် အဲ့ဒီကောင်ကင်ကြီးဘယ်လောက်ကျယ်လဲ ပျံသန်းကြည့်ကြမလား မင်းမှာသိပ်လှတဲ့
အတော်ပံတေရှိသားပဲ ပျံသန်းကြည့်ဖို့မေ့နေတယ်ထင်တယ် "
Jung Kook ပြုံးသည် သူတစ်ခါမှအဲ့ဒီလိုမတွေးခဲ့ဘူး Hyung ပြောသလိုသူပျံသန်းကြည့်ဖို့မေ့နေခဲ့တာ ဘဝမှာ
တစ်ကြိမ်လောက်တော့ Hyung နဲ့အတူကောင်းကင်ကြီး
ဘယ်လောက်ကျယ်ကြောင်းပျံသန်းကြည့်လိုက်ချင်ပါသေး
တယ်
" Hyung .., ဒီည ကျွန်တော် Hyung နဲ့ဒီမှာအတူတူထိုင်သောက်ပေးရင် ဆန္ဒတစ်ခုဖြည့်ပေးမယ်ပြောတယ်မို့လား
အဲ့ဒီဆန္ဒကို ခုပြောလို့ရမလား "
