1. Bölüm: Başlangıç

58 20 3
                                    

26 Haziran 2022

Camdan içeri giren güneş ışığının gözlerimi yakmasıyla beraber kendimi berbat ve halsiz hissettiğim bir güne uyandım ama acilen pozitif enerjimi toplamam gerekiyordu çünkü bugün en yakın arkadaşımın doğum günü.

Zeynep ile doğdumuzdan beri tanışıyoruz ailelerimiz yıllardır aynı apartmanda oturuyor bu sebepten zeyneple aynı kundakta büyüdük ve çocukluğumuz beraber geçti. Annem ve babam ben 7 yaşındayken ayrılmışlardı zeynep babamın oturduğu apartmanda yaşıyordu bi kaç yıl annemde bi kaç yıl babamda kalıyordum bu yüzden zeyneple sürekli görüşememeye başlamıştık ama ikimizde birbirimizin doğum günlerinde hep beraber oluyorduk. En sonunda annemle anlaşamadığımız için kalıcı olarak babamda kalmaya başlamıştım ve zeyneple aramız ne kadar açılmış olsa da ara sıra görüşmeye devam ediyorduk.

Aradan yıllar geçmişti gerçekten, boş duvara bakıp en yakın arkadaşımla küçükken oynadığımız o komik oyunları düşünüyordum. Tam o sırada beynime zınk diye bişey saplandığını hissettim bugün açıktan lise için kayıt yaptırmam gerekiyordu.

Annem yüzünden okul hayatım mahvolmuştu bu yüzden açıktan liseye devam ediyordum.

Kendimi yataktan atmamla üvey annemin odaya girmesi bir oldu. 'sonunda uyanmışsın öğlen oldu çabuk hazırlan kaydını yaptır baban arayıp duruyor'.

Babam iş için bi kaç aylığına Kıbrısa gitmişti bende üvey annemle beraber yaşıyordum. Annem babamdan ayrıldıktan sonra hemen evlenmişti babam ise ben 11 yaşına gelince evlenmişti.

'tamam' diyerek hemen hazırlanmaya başladım ve zeynebe işimin olduğunu elimden geldiğince hızlı bitirip doğum gününe yetişiceğimi söylediğim bir mesaj attım.

Aradan bir kaç saat geçmişti işimi hallettikten sonra evimin önündeki parktan geçiyordum tam o sırada zeynebi gördüm. Yanında 3 tane erkek 1 tane de kız arkadaşı vardı hiç birini de tanımıyordum.

Zeynep bana seslendi ve yanlarına gittim. Doğum gününü kutlamaya başlamışlardı bile. Yanındaki kız bana selam verdi.
'merhaba ben ırmak'
'memnun oldum bende sara' diye karşılık verdim. Birbirimize gülümsedik ve oturduk. Çoktan pastayı süsleri herşeyi almışlardı. Bi kaç saat zeynebin doğum gününü kutladık ve sohbetler ettik.

Birden zeynep 'subayevlerine gidicez gelmek ister misin?' diye sordu.
Aşırı yorgundum ve eve gitmek istiyordum.
'aşırı yorgunum eve gitsem daha iyi olur akşam bize gelebilirsin beraber biraz daha vakit geçiririz' dedim.
Zeynep ısrar etmeye başladı. Neden oraya gitmek istediklerini sordum. Zeynep orda oturan bi çocuktan hoşlandığını yanında olan ırmak denen kızın da orda sevgilisi olduğunu söyledi. Ne kadar gitmek istemesem de zeynep aşırı derecede ısrar edince gitmeyi kabul ettim.

Sohbet ede ede yürüyerek sonunda subayevlerine gelmiştik. Park gibi bir yerdeydik karşımızda bir futbol sahası bir de basketbol sahası vardı. Zeynep, hoşlandığı çocuk, ırmak, sevgilisi ve bi kaç kişi sohbet ediyorlardı. Ben bi köşeye oturmuş sigara içerek şarkı dinliyordum.

Hayatım boyunca bir sürü erkek ile tanışmıştım. Bir sürü sevgilim olmuştu. Ama hiç bir erkek beni tam anlamıyla sevememişti. Tek isteğim sevilmekti. Beni anlayan bana benzeyen beni seven birisini istiyordum sadece.
O gün o kişiye orda tanışacağımı nerden bilebilirdim ki..

Ruh EşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin