6.Bölüm: Artık Benimsin

17 3 5
                                    

Bu hissettiğim..
Dudaklarım yanaklarında değildi.
Dudaklarım dudaklarındaydı.

Sanırım zaman durmuştu. Dudakları dudaklarımdaydı. Yumuşacık çilek gibi kıpkırmızı dudakları dudaklarımdaydı.

O an ne yapıcağımı bilemedim. Hemen kendimi geri çektim. Ve şaşkın şaşkın dizimde yatan ona bakıyordum. Rahatsız olmamış gibiydi. Hatta hoşuna gitmişti.

Aradan bir kaç saat daha geçmişti ve o an yaşadığım utanç verici anı unutmak için sürekli bi konu açmaya ve onun hakkında konuşmaya çalışıyordum.

Bir yandan da korkuyordum

Ya bu hem ilk hemde son buluşmamız olursa? Eve gidicez belki de bir daha buluşmicaz?

Aşırı gergindim. Ve ona çıkma teklifi etmek istiyordum. Tek istediğim buydu. Cevabı ne olursa olsun bunu söylemezsem eve gittiğimde kendime saatlerce küfürler ederdim.

Sorun da şu ki hayatım boyunca hiç kimseye çıkma teklifi etmedim ve bunu nasıl yapıcağımı bilmiyorum. Ayrıca tam yanımda oturuyor. Büyüleyeci gözüküyor. Ve ben daha nefes dahi alamıyorum.

Şimdi şu an okuduğunuz bu satırlardan sonra gelicek satır sizi biraz güldürebilir ve beni de baya rezil edicek ama yapabileceğim bişey yok..

İkimizde karanlıkta manzarayı izlerken dudaklarım aralandı ve ben..
Eğer benimle çıkmazsan seni babama şikayet ederim dedim.

SAKIN BİŞEY SÖYLEMEYİN.

Bunu deme sebebim oturup saatlerce sohbet ettiğimizde babamın ne kadar dengesiz ve manyak birisinden olduğundan bahsetmiştim ve birden aklıma bu gelmişti.

Birden şok olmuş bi şekilde bana baktı

Emin ol o an kendi söylediğim o cümleye senden daha çok şaşırmıştım.

Bende ona bakıyordum. İkimizde sadece şaşkın ve gergin bi şekilde birbirimize bakıyorduk. Hem çok gergindim hemde gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

Sonra kafasını çevirdi karşıya bakmaya devam etti ve
'tamam çıkarım seninle dedi.'

Sorun yok sara batırmadın.

Aşırı mutlu olmuştum. Ama bunu çok belli etmemeye çalıştım.

Bir kaç saat öylece oturduk hiç konuşmadık sadece yan yana oturduk ve manzarayı seyrettik. Saatin geç olduğunu fark edince artık evimize gitmemiz gerektiğini anladık.
İkimizde ayağı kalktık ve yavaş yavaş yürüyorduk. Sonra durduk o ayrı ben ayrı yoldan gidicektim artık.

Birbirimize bakıyorduk. Ve bana yaklaştı. 2 eliyle beni belimden tuttu ve havaya kaldırdı. Daha yüksek bi yere çıkardı ve kendi boyuyla benim boyumu eşitledi.
'şimdi daha rahat sarılabiliriz.' dedi.

Gerçekten bu çocuk beni öldürücekti. Karnımda değil vücudumun heryerinde uçuşan kelebekler beni öldürücekti.

Sarıldık. Son kez gözlerinin içine gülümseyerek baktım.

Bu yeni bir başlangıç mıydı yoksa başlangıcı bile olmayan bir son mu olucaktı?

Selamlarrr
Yeni bölüm aylar sonra geldi ve normalde yazmicaktım ama sabahın 5 inde telefonu elime aldım ve instagramdan gelen hikayeye devam etmicek misin fav çiftimin hikayesini okumak istiyorum mesajıyla hemen yeni bölümü yazmaya başladım ve şu an saat 6.37 bölümü saat kaçta okursunuz bilmem ama ben şimdi bayılıcam.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 25, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ruh EşiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin