SENDEN NEFRET EDİYORDUM... (Giyuushino) [Tamamlandı]

5

Shinobu:Şimdiye kadar sana pek iyi davranmamış olabilirim.Fakat... Bana güvenebilirsin.Belki de aramızı--

Tomioka:S-sen hiçbir şeyi d-düzeltemezsin...

Shinobu:Ama Tomioka-san ben--

Tomioka:Sana güvenmemi mi istiyorsun?

Shinobu:..

Tomioka:O zaman şimdi sana tek bişey soracağım.

Shinobu:?

Tomioka:N-neden benden nefret ediyorsun?

Shinobu'dan:

Sorduğu soruyla bir an donakaldım.Ondan neden nefret ediyordum?Bu soruyu tekrar sorduğumda aslında ortada hiçbir sebep olmadığını görüyorum.Sadece nefret etmek istemişim ve öyle olmuş gibi...

Shinobu:B-ben.... Ne diyeceğimi bilmiyorum.Tomioka-san...

Tomioka: bunları kimseye anlatma lütfen...

Shinobu:*başıyla onaylar*

Tomioka derin bir nefes alır*

Tomioka:Evet bir ablam vardı.Adı Tsutako.Ailemde tanıdığım tek kişiydi.Oldukça güzel bir kızdı.Birde nişanlısı vardı....*yutkunur*D-düğününden bir gün önce b-bir iblis..bize s-saldırdı ve o beni k-korumak için....

Tomioka ağlamaya başlamıştı.Ne yapacağımı bilemedim.

Shinobu:Tomioka-san daha fazla anlatmak zorunda değilsin ben--

Tomioka:A-ablam öldükten sonra.Bu dünyada kimsem kalmamıştı.Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.Tabi küçük ve kimsesiz bir çocuk daha ne yapabilirdi ki?

İnsanlara anlatmaya çalıştım.Bana deli dediler.İblislerin gerçek olmadığını söylediler.Sonra beni doktor olanbir akrabamın yanına gönderdiler.Bende kaçtım..

Öylece koşarken artık gücüm kalmayınca kendimi yere atmıştım.Sabah uyandığımda tepemde iki meraklı göz görmeyi beklemiyordum tabi...

Biraz durdu.

Tomioka:Sabito beni buldu ve Urokodaki-san'ın yanına götürdü.O günden sonra Sabito ile iblis avcısı olmak için eğitim almaya başladık.O benim her şeyim olmuştu.Ablamın ölümünden sonra tek dayanağım....
1-1.5 yıl sonra Urokodaki bizi seçmeler için gönderdi.
İlk başta herşey normaldi.Tabi ben yaralanana kadar...

Yaralandığım için Sabito beni bir mağaraya götürdü yaralarımı sarmaya çalıştı.Sonrada beni korumak için iblislerle savaşmaya gitti.

*Tomioka başını eğmiş yumruklarını sıkıyordu.

B-ben-*hık*benim yüzümden o- O ÖLDÜ VE B-BEN HİÇBİR ŞEY YAPAMADIM!T-tıpkı ablama olduğu gibi.Kimi seversem kaybediyorum b-ben *hık*

3.kişi ağzından:

Shinobu duyduklarına inanamıyordu.Bu zamana kadar karşılarında hiç tepkisiz içine kapanık Tomioka şu anda gözlerinin önünde gözlerinden yaşlar bir şelale edasıyla hiç durmadan akarak ağlıyor ve acı dolu geçmişini anlatıyordu.Shinobu'nun kalbi acıyordu.Neden olduğunu bile bilmeden nefret ettiği çocuğun gözlerinin önünde yıkılışı onu mahvetmişti.
Hiç düşünmeden sarıldı ona.Şimdi anlıyordu neden insanlara kalbini kapadığını.Bizi korumak istiyordu.
Ellerini saçlarına götürdü ve okşadı.

Şimdi farketmişti aslında onu ne kadar sevdiğini....

__________________

(ne ormantik adamım  demi)