ALYA

1. bölüm

Şarkıyı dinleyerek yazdım sizde dinleyerek okuyunn

●●●

Alya Çevik

Önümdeki kitabın bi sayfasını daha çevirirken sırıtmama engel olamıyordum. BİR MADFA BENİ KACIRA BİLİR Mİ? 'Bende istiyorum' diye olduğum yerde tepinesim geliyodu.

Sayfayı okurken şekerli Türk kahvesinden bi yudum aldım. O sırada karşımdaki sandalyenin çekilmesiyle bütün dikkatim dağıldı. Hemen başımı kaldırıp oturan kişiye baktığımda önce kaşlarımı çatım daha sonra derin bi nefes verip Önümdeki kitabın kapağını kapatım.

Karşımda artık görmeye alışık olduğum adamın derdi artık sıkmıştı.

"Avukat,avukat,avukat... senin sorunun ne biliyo musun?" Dedim kaşlarımı kaldırarak.

Oda aynı benim gibi kaşlarını kaldırdığında güldüm ve konuşmaya devam ettim.

" Salaksın." Dediğim şey ile kasılan avukat;

" Bakın anlamıyorsunuz-"

" Kes! Sen ne dediğini farkında mısın? Aynı şeyi söylemeye ben bıktım sen dinlemekten bıkmadın. Ol-maz!"

Aldığı nefesi verip tekrar ağzını açıcakken elimi kaldırıp susturdum. Boş konuşup zaman öldürmeye gerek yoktu.

Elimi havaya kaldırıp 'hesap' dedikten sonra son kez avukata döndüm. " Sok şunu kafana benim elim o silahı tutmayacak." Garson geldiğinde hesabı ödeyip ayaklandım.

O sırada avukatın sesini arkamda duydum " Bir gün Ayla hanım."

Omzumun üstünden avukata baktığımda gülüyordu. Bir şey planlıyordu. Babamın her sırrını bildiği adamdan her şeyi beklerdim.

🥱

Elimde telefonla yatakta uzanırken DM den gelen bazı mesajlara bakıyo cevap vermeye çalışıyordum. O sırada kapının çalması ile kafamı kaldırdım "Siktir git ya!" Sinirle ayaklanıp terliklerimi giydim.

Üzerimde yeşil çiçekli gecelik ile kapıya doğru gittim. Hiç 'kim o?' Demeden kapıyı açtım.

O sırada ne olduğunu anlamadan iki kişi hızla içeri girdi. Biri arkama geçip ağzıma bir bez ile bastırdığında ne yapmalıyım bi an anlamadım. Dünya durdu sanki.

Sonradan anlayıp bağırmaya çalıştım ama işe yaramadı çünkü pic öle bi ağzıma bastırıyodu ki! Çırpınmaya çalışmam son hatırladığım şeydi.

👁👄👁

Gözlerimi açtığımda başım yumuşak bi yastığın üzerindeydi. Burnuna gelen hastane kokusuyla ne olduğunu anlamaya çalıştım. Gözlerimi zorlukla açtığımda herkez gibi bi anda biri çıkıp 'UYANDI' diye sevinmedi çünkü yanımda kimse yoktu. Başımı yastıktan kaldırıp gözlerim etrafa baktığında köşede bi koltukta oturan avukatı gördüm. Ölece bana bakıyordu.

Offf avukat offf. Başımı tekrar yastığa bıraktım. En son ne olmuştu? Bi anda aklıma gelenlerle gözlerim fal taşı gibi açıldı.

"Hayır!" Evim... hızla yataktan kalmaya çalıştığımda avukat yanıma geldi eliri ile omzuma kuvvet uygulayıp kalkmamı engelledi. "Hayır,Hayır, Hayır! " diye sayıklardek odaya hemşireler girmişti ve bi ine soruma boşaltmıslardı. Sakinleştirici. Vücudum uyusurken kafan tekrar yastığa düştü. Tekrar gözlerim kapandığında son gördüm yüz avukatındı.

'Baba'

'Efendin prensesim'

'Dün gece neredeydin'

Cevap vermedi... Söylemedi! O yaşta küçücük kızı kandırmadı bille! Ama bi süre sonra anladım. Babam kumarhane işletiyordu. Benim kahramanım kumarhane işletiyodu Kıbrıs'ta.

👻

Dolu gözlerle evimin salonunun ortasında oturuyordum, evet tekrar evi düzeltebilirim ama bu ev benim için çok değerliydi. Hemde çoğu şeyden değerliydi. Her köşesini annem yapmıştı. Kokusu vardı.

O sırada aklımda çalan şarkıyla göz yaşlarım firar etti

Kokun artık yok buralarda
Duyabilmemin bi'yolu varda
Korkuyorum çok,yitiriyorum aklımı
Derdim çok büyük anla...

O sırada saolunun kapısına bi omzunu yaslar şeklide duran avukat beni izliyordu. Konuşmak için zaman koluyordu bunu anlamıyacak kadar aptal değildim.

"Konuş" dediğimde yanıma geldi ve yanıma oturdu.

Senin kollarında başlayan sabahlara bitten gecelere doyamadım halla

"Öcünü al." Dediğinde soğuk bi şekilde güldüm. Biliyodu bu ev benim için çok değerli olduğunu.

("It' snowing like It's the end of the world" açarmısınızz bundan şimdi)

"Al öcünü...Farkında mısın?" Dediğinde öylece önüme bakarken kaşlarımı çatım.

"Anneni de onlar öldürdü!"

Duyduğum şeyle düşlerimi sıktım. Ama sakindim. "Hayır... Babam öldürdü o bu işe girerek bizi ölüme terketti."

"Annen bunu bilerek evlendi."

"Biliyorum." Dediğimde sakince bana döndü ama ben ona görmedim.

"Ama halla babanı suçluyorsun. Neden?"

"Daha kolay." Dedim ona dönerek.

"Alya..."

"Abi..."

Dediğimde yanıma daha da yaklaştı kafamı omzuna koyabileceğim şekilde sarıldığında ağlamaya başladım.

"Abi... Abim..."

●●●

AĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞA

TEY TEYY

Nasil

Hadi eyw kaçar bennn