Yarım saat yürüdükten sonra sonunda gelmiştik. Normalde daha yakındı ama Erdem'in gözü kapalı olduğu için biraz uzamıştı süre.
Adımlarımı durdurdum. Burası bir çıkmaz sokaktı ama çok güzeldi. İnsanlar duvarlara birbirinden güzel resimler çizmişlerdi, yerdeki kaldırımlaraysa değişik renklerde mandala çizimlerine benzer çiçekler çizilmişti. Sokak lambasının ışığıyla bu çizimler parlıyordu sanki. O kadar büyülü bir havası vardı ki insan istemsizce mutlu oluyordu burada, en azından benim için öyleydi.
Sokakta normalde çocuklar olurdu ama saat gece yarısına yakın olduğu için şuan bomboştu.
"Geldik mi?"
Olabildiğinde kısık bir onaylama mırıltısı çıkardım.
"Gözlerimi açıyorum."
Ne?! Ani heyecanla koluna vurmuştum.
Gülmeye başladı.
"Tamam tamam açmıyorum. Ee ben gözüm kapalı mı kalacağım böyle?"
Tabii bunu düşünmüştüm. Koşarak çöp kovasının arkasına saklandım. Çöp kovası ona beş adım kadar uzaktaydı. Belki biraz daha fazla da olabilir ama yüzünü net olarak görebiliyordum, sokak lambasının hemen altında duruyordu nerdeyse.
Arka cebimden telefonumu çıkarıp ona yazmaya başladım.
Bilinmeyen: Tamam aç
"Sen misin mesaj atan? Açıyorum bak."
Gözlerini açıp etrafında dönerek sokağı inceliyordu.
"Çok güzel! Nasıl daha önce görmedim burayı? Bambaşka bir dünya sanki."
Dedikleriyle gülümsemiştim. Sokakta sadece biz olduğumuzdan ve de ona çok uzak olmadığımdan dediklerini kolayca duyabiliyordum.
Bir süre daha etrafı incelemişti.
"Hey! Neredesin?"
Biraz erken farketmedin mi ya yokluğumu?
Bilinmeyen: Buradayım, merak etme
Bilinmeyen: Gerçi pek de umrunda değil gibi, bu kadar geç farkettiğine göre
"Ya ne yapayım? Buranın güzelliğine dalmışım."
Bilinmeyen: Öyle diyorsan
Bilinmeyen: Beğendin mi burayı?
"Çok beğendim. Nasıl öğrendin böyle bir yerin varlığını?"
Bilinmeyen: Geçen yıl keşfettim, öyle boş boş dolaşırken bir baktım rengarenk bir yer! Aşık oldum hemen :)
"Çok güzel ya gerçekten."
Bilinmeyen: Ben canım ne zaman sıkılsa, kırılsam ya da çok mutlu olsam buraya gelirim. Her seferinde de iyi gelir bu sokak bana. Belki sana da iyi gelir dedim :)
Bilinmeyen: Doğru demiş miyim?
"Kesinlikle. İstemsizce mutlu oluyor insan bu kadar renkli bir yerde."
Bilinmeyen: Değil mii
"Evet."
Telefonumdan Bırakma Kendini-Kaan Boşnak şarkısını açtım. Bu anı daha da güzelleştirmek istemiştim.
Onun tepkisini görmek için kafamı çöp kovasının önüne doğru uzattığımda benden yana baktığını görüp hemen geri çekmiştim. Görmüş müydü?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hep Yan Yana|Texting
RomanceBilinmeyen: Sen ağlama... Bilinmeyen: Bir damla gözyaşın yeter Bilinmeyen: Sen üzülme, gülüm Bilinmeyen: Gamzende güllerin biter Bilinmeyen: Özür dilerim Bilinmeyen: Yanında olamadığım için, tam bir korkak olduğum için özür dilerim Bilinmeyen: Kıy...