el jueves por la noche | pablo martín páez gavira

0.3

"çok kibarsınız gerçekten,hadi lenora"derken lara'ya gözlerimi tamamen açarak bakıyordum,bunun anlamı 'in şu arabadan'dı

"hadi lenora"diye gözleriyle işaret yapıyordu lara,onu arabadan indirmek saçma olurdu

"ben biraz yürüsem iyi olur,sana görüşürüz lara"diyip yürümeye başladığımda araba arkamdan yavaşça gidiyordu,sürücünün olduğu tarafta olduğum için içerden bir el uzanıp çıplak koluma değdiğinde irkilip arkamı döndüm,"lenora,geç oldu,sorun yok,sizi eve bırakırız"

"zahmete gerek yok bay gonzalez"diyip tam arkasında oturan lara'ya kaşlarımı kaldırarak baktığımda lara artık kapıyı açıp arabadan inmişti,lara,pedri ve gavi'ye ince davranışları için teşekkür edip,hemen arabaya bindiği için özür dileyip koluma girmişti

"ne yapıyorsun lara sen"diye sessizce lara'ya hesap soruyordum,çünkü arkamızdan,yeşil bir mini cooper geliyordu,pedri hala arkamızdan sürmeye devam ediyordu

"inat etmeyin hanımlar,lütfen çok geç oldu"

ya,geç mi oldu

lara için hava hoştu,o benden çok önce inecekti,yolun yarısından fazlasında ben o ikisiyle olacaktım,hemde hiç alakam yokken

arkamı yavaşça dönüp,sert olmaması için gülümseyerek,"bizi boşverin,sizin önemli işleriniz vardır"

"başınıza bir şey gelirse suçluluk duyarım"diye arabadan başka bir ses duyduğumda yavaşça arabaya yaklaşıp sürücü koltuğunun olduğu cama yaklaştım ve gavi'ye bakmaya başladım,"daha fazla bir şeyler olursa vicdanınız rahat olmaz,değil mi?"diye soru sorduğumda arkasına yaslanıp duruşunu düzeltmişti,"yine vicdanınızı rahatlatmak için yaptığınız konuşmayı yapar,telefon numaramı alır ve yalandan bir iş teklifiyle tekrar vicdanınızı rahatlattığınız gibi rahatlatabilirsiniz"diyip arabadan uzaklaşmaya başladım

lara ağzının açıklığını yanına geldiğimde kapatsa bile farketmiştim,kulağıma yaklaşıp sessizce,"biraz kaba oldu sanki,çocuk iyilik yaptı"dediğinde adımlarımı hızlandırıp lara'yı arkamda bıraktığımda koşarak adımlarıma yetişmeye çalışıyordu

arkamızdaki araba sesinden uzaklaştığımızda kolumdan sertçe tutulmasıyla sendelmiştim,arkamı döndüğümde kolumdaki acıdan dolayı yüzüm ekşimişti,karşımda duran gavi,hemen elini kolumdan çekip tekrar özür dilemişti

"özür dilerim gerçekten lenora,ama yaptığım konuşmada gayet samimiydim ve ciddiydim,yalan olan bir şey yok,ayriyetten,etkileyici bir konuşmacısın,bence garson olarak harcanıyorsun"dediğinde başımı 'teşekkürler' maiyetinde sallayıp arkamı döndüğümde tekrar kolumdan tutup vücudumu kendine çevirmişti

"dediklerimde gerçekten samimiydim lenora,şimdi inat etmeyi bırak ve lütfen arabaya bininiz"derken cümlenin sonuna doğru kibarlaşıyordu,

gavi'nin suratına baktığımda ağlamaklı duruyordu,ama fotoğraflardada öyle gibiydi,hep böyleydi,

başımı eğip yavaşça ön yolcu koltuğun tarafındaki arka koltuğa yöneldim,gavi kapımı açtığında saniyelik bir göz göze geldikten sonra hızlıca koltuğa oturdum,kapımı kapattığında kendi yerine oturmuştu

geriye yaslanıp kollarımı göğsümde birleştirdim,lara o sırada ikisiyle konuşmaya başlamıştı bile,nasıl bu kadar rahat olabiliyordu ki,tamam onlar futbolcu,bir şey yapacak insanlar değil,isimleri var falan ama bunu kesinleştirir mi,hemen nasıl güvenebilirdim ki

➖➖➖➖

"eve varınca ara beni lenora"diyip lara arabadan inmişti,"sen nerde oturuyorsun lenora"diye bir soru yöneltiğinde pedri'ye dikiz aynasından bakmaya başladım,"merkezde bir yerde indirebilirsin,hatta şurda taksi durağı var,orda durabilirsin"dememle arabanın hızlanmasıyla birlikte koltuğa yapışmıştım

taksi durağını tabiki geçmiştik,ne bu hız ama pedri,gavi elini pedri'nin koluna koyup biraz yavaşlaması için onu sessizce uyarmıştı,arka koltukta korkarak oturuyorken koltuğun biraz ucuna geçip gavi'nin omzuna dokundum,"çok hızlıyız"dedim sessizce,korktuğumu anlaması içindi,uçuyorduk resmen çünkü

bir sürü arabaya makas atıp geçiyordu,kaza yapmazsakta baya bir ceza yiyecekti

"pedri,yavaşlat şu arabayı!"diye bağırdığında gavi,biraz geriye yaslandım,beklemiyordum

ayağını gazdan çektikten sonra frene basmaya çalışıyordu ama araba durmuyordu,ağzım açık bir şekilde arkada korkarak bekliyordum

"durdur şu arabayı!"

"durmuyor gavi!"

durmuyor mu?

"fren patlamış sanırım,yavaşlayamıyorum,siktir"

"başka birilerini öldürmeden yavaşla pedri..."dediğinde araba hızlıca öndeki arabaya çarpmıştı,

hepimiz öne doğru gittiğimizde tek sıkıntı benim emniyet kemerimin takılı olmamasıydı

başımı sertçe ön koltuğun başlık kısmına vurduğumda beynim zonklamaya başlamıştı,arabanın kaputundan dumanlar çıkmaya başladığında hızlıca elimle gavi'nin omzuna vurmaya başladım

"gavi,gavi..."diye adını defalarca kez söylerken pedri oturduğu yerden doğrulup gavi'ye dönmüştü,pedri,gavi'nin bayılıp bayılmadığını kontrol ederken hemen bana dönmüştü,"ambulansı ara,hemen"demesiyle yerdeki çantamı alıp içinden telefonumu çıkarttım,

arkama yaslanıp derin derin nefes almaya başladım,başım bir yandan mükemmel bir derecede zonkluyordu,

"sen iyi misin?"diyip pedri koluma dokunduğunda sadece başımı sallayabilmiştim,"iyiyim,iyiyim"diyip telefona döndüm

➖➖➖➖

arabadan zor da olsa pedri,gavi'yi çıkartmıştı,bende biraz ona yardım ettim ama benim daha kendime yardım edecek halim yoktu

pedri yanımızdan biraz uzaklaşıp etrafa bakarken yavaşça gavi'nin yanına çöktüm,elimi başının arkasına koyup kafasını dikleştirdim,ayılıyordu

ilk yaptığı şey elini alnına koymaktı,"ne oldu böyle"diye gözlerimin içine bakarken uzakta duran arabaya gözlerimi çevirdim

"kaza mı yaptık"dediğinde arabasına çarptığımız adam yanımıza gelmişti,"siz iyi misiniz?"diye ikimize bakarken gavi başını aşağı yukarı sallamıştı,ben iyi değildim ama

adam yanımızdan gittiğinde gavi,tekrar suratını bana dönmüştü,"solgun görünüyorsun"dediğinde başımı sağa çevirdim başımın sağ tarafından akan şeyin kan olduğunu farkettiğimde,eliyle çekinerek çenemi tuttuğunda başımı sola çevirmişti

yüzü ekşidiğinde hemen pedri'ye seslenmişti,gavi o sırada oturduğu yerden kalkıp yere oturmama yardımcı olmuştu,pedri koşarak yanımıza geldiğinde ikimizede dikkatlice bakıyordu,"ne oldu?"diye gavi'ye bakarak sorduğu soruya karşılık olarak beni göstermişti gavi

"başı kanıyor,ambulans nerde kaldı"dediğinde yavaşça ayağa kalkmaya çalışırken,"ben iyiyim"diyebilmiştim sadece,o sırada benimde senkronik bir şekilde ayağa kalkıp gavi kolumu tutup beni tekrar yere oturtmuştu

"kemerin neden takılı değildi ki?"diye pedri yüksek sesle konuştuğunda başımı ona çevirdim,çevirirken ise boynum arkaya doğru düşmüştü,gavi'nin hızlıca elini başımın arkasına koyduğunu hissetmiştim,

devamı ise kömür karası...