THE LAST ASSASSIN: Rinlegh's Legend

4

CHAPTER 4: (Rinleigh)

Muli akong nagising dahil sa ingay sa loob, pati narin ang dilaw na ilaw na sa tingin koy nagmumula sa liwanag ng isang kandila.

"my butt hurt like fuck! Shit! That gayshit old hag really got his way on me! " reklamo ng isang pamilyar na boses.

"well, same here! Ive been doing all this shits, for almost 6 yrs, and yet, i still cant get over this bullshit pain, those fucktards cause me" reklamo din ng isa pang pamilyar na tinig.

"before all your bullshits. What do you think, were gonna do, about this little kid we have here? If I remind you guys, were definitely dead, if those fucktard assasin finds out were keeping her here in our cell" seryosong wika ng isa pang pamilyar na tinig.

Gustohin ko mang imulat ang aking mga mata, ay di ko magawa. Masyadong masakit parin ang mga ito, at hindi ko pa din maitatangging nanghihina ang aking buong katawan dahil sa mga sugat at pasang natamo ko sa may arena.

"lets just keep her, inside this hole we built for ages. And keep her safe. " muling turan ng malalim at baritonong tinig na pamilyar din sa aking pandinig mula sa tatlong batang nagligtas ng aking buhay. Bago ako muling kinain ng dilim ng antok, at tuluyang mawalan ng malay tao.

Nang muli akong magising dahil sa sinag ng araw na tumatama sa siwang ng mga batong pinagpatong patong, upang matakpan ang loob ng butas na kinalalagyan ko. May nakasapin sa aking mga butas butas na tshirt, at mga dayami, na nagsilbing aking higaan habang akoy natutulog. Pinagmasdan ko rin ang aking kabuuan, mga telang pinagbuhol buhol at pinunit punit ang nakatakip sa aking mga sugat na malalim ang pinsala. Lumalabo na din ang mga pasa sa aking katawan. Pinakiramdaman ko ang aking sarili, at mukang ayos naman na ang aking lagay.

Kumikirot padin paminsan minsan ang aking mga sugat, ngunit hindi tulad ng nakaraan ay sa tingin koy kakayanin ko naman na makatayo at makalakad.

Napansin kong may nag aalis ng mga nakatabong bato sa labas ng aking pinaglalagyan. Nang maubos ang malalaking bato, ay tumambad sa akin ang isang binatilyong mukang amerikano. Kulay asul ang kanyang mga mata, at namumula ang balat marahil dahil sa mainit na panahon. May dala itong palanganitang may lamang tubig at kakarampot na tela.

"oh! It was good that your awake now, how are you feeling? " sambit nya saking may malaking ngiti sa labi.

Naubo ako ng aking subukang ibuka ang aking bibig. Nanunuyot ang aking lalamunan, at mainit ang pakiramdam.

"oh! Im Sean by the way," dagdag nya pa ng makitang hindi ako sumagot sa tanong nya. Agad nya akong dinulog at Nang muli akong magising dahil sa sinag ng araw na tumatama sa siwang ng mga batong pinagpatong, upang matakpan ang loob ng butas na kinalalagyan ko.

Agad nya akong dinulog at binigyan ng tubig na nakalagay sa isang lata ng sardinas, na may lamang tubig. Ipinainom nya sakin ang laman nito, saka muling sinipat ang temperatura ng aking noo.

"your still hot. I think you got a fever from being soak on the rain, when we found you." turan nya, habang pinupunasan ang aking katawan ng  telang basa.

"w-where am i?" pinilit kong magsalita kahit nahihirapan."h-how l-long am i asleep?" mahina at utal utal kong dagdag, hindi alintana ang paghubad nya sa aking suot na damit habang pinupunasan.

"3 days? And your inside the hideout inside our cell. Youll be safe here" sagot nyag nakangiti pa din habang pinupunasan ako.

"you shouldn't dare get out of here, Dark Claws assassin thought your already dead, thats why they all throw you on the dump site. If they found out, all of us are dead, do you promise? " hindi ako sumagot bagkus ay tumango lamang ako, saka muling humiga sa dayami.