Normal bir gün

ZEHİR

Gerçekten ölecek gibi hissediyordum. Çünkü bu çocuk yere tam benim üzerime kusmuştu. Iyyyyy düşündükçe bile midem bulanıyor. Benden asla anne olmazmış. Çünkü ben çocuğun kusmuğuyla filan uğraşamazmışım. Valla zaten bu Ramazan denen insancık da kusunca kafası yerine geldi. Acaba diğerlerini ee mi kustursaydım hem belki kafaları yerine gelirdi. Neyse şuan orada değiliz. Ramazan kustuktan sonra normale döndü be öyle bir rahatladım ki anlatamam. Artık yalnız değildim. Ramazan kustuktan hemen sonra konuşmaya başladı. Hiç ağzı durur mu?yokkkk
"Ya bana ne oldu ben niye hiç bişey hatırlamıyorum en son ne yapmıştım ben ben en son uyuyordum yani en azından öyle hatırlıyorum"Çocuk haklıydı uyumuştu "Yaaaa Ela bunlar niye böyle noldu bunlara."dedi. Hemde gülerek gerçekten ağlıyıcaktım şimdi. "Eee beyefendi artık uyandığınızda göre bana yardım edebilirsiniz bence." İlk ne yapmamız lazımdı. Bunları etrafında koşuşturduğumdan dolayı etraf dağılmıştı. "Sen etrafı topla. Bende şunlara bakıyım." Diyerek bizimkileri gösterdim. Ebrar hala kolunu kemiriyordu. Satı ise tekrar uçmaya çalışıyordu. Yiğitte yorulmuş yerde yatıyordu. Büyük bir ihtimalle uçuyorduk.
Yani ben öyle hissediyordum. Acaba bizi merek edip aramaya başlamışlar mıdır?
"Ramazaannnnn oyun oynamamız gerekiyor." Diye bağırdım. Ramazan korkudan yerinden zıpladı.
"Ya gereksiz niye bağırıyorsun. Tamam oynarız. Bu arada şu ilaç ne için."Dedi.
"O aslında sizin içindi. Ama ben zehirdir diye size vermedim. Bizimkileri de mi kustursak belki onlar da düzelir. Ne dersin?" Dedim o da bana
"Aslında olabilir. Ama bu anların belki midesine zarar verir. Ben hiç bişiy hatırlamıyorum noldu?"böyle cevap verdi. Bende
"O egolu çocuğu gördüm. Çocuk gerçekten çok yakışıklıymış görmen lazımdı. Sonra bana sarıldı bende onun bacak arasına tekme attım ve yere düştü. Sonra ben tam konuşuyordum ki egolu beni yere düşürdü. Sonrada ortadan kayboldu." Dedim.
Anladım. Demek ki hain evladı bizi izliyor. Bir yerlerden. Kamera arayalım." Dedi. Salak çocuk ben sanki bunu daha önce düşünmemiştim.
"Geç orayı ben heryeri talan ettim ama hiç bir yerde kamera filan yok ayrıca bizi gözetlemekle kalmıyor bizi dinliyor da bu adam sanırım gerçekten tam bir pisikopat sanırım eeee napalım insan bir birini buluyor." Dedim ki son iki cümleyi söylemeseydim. Bana gene acayip bakıyordu. "Üffff ne bakıyorsun be." Dedim o bana cevap bile vermedi zaten hep böyle yapıyordu hain insan. Acaba ilacı çocuklara vermeli miydim? Bence vermeliydim çünkü vermezsem zaten öleceklerdi. Bi şans denemek istedim. Hemen hapı ezecek bişiy bulmaya çalıştım.
Sonra gene kendimi yerde buldum. Bu zemin çok kaygandı. Düştüğüm sırada gizli bir mutfak açıldı. Meğersem düştüğüm yer anahtarmış. Vay be ne insanmışım hiç düşünmemişti böyle bir şey olacağını. "Lan ne yaptın da mutfak çıktı ortaya" dedi Ramazan. "Yere düştüm insafsız gel de bi kaldır arkadaşını." Dedim ama gene duymazlıktan geldi. Her zaman ki gibi.
Yerden kalkıp koşarak mutfağa koştum. Kaybedecek zaman yoktu. Kim bilir saat kaçtı. İlacı alıp hemen dövecekte ezdim. Üç miktara bölüp üç bardak suyun içine attım. Bir bardağı elime alıp hemen Ebrara koştum çünkü kumaş neredeyse bitmişti. İlaçlı suyu hemen içti. Diğer bardağı alıp satıya doğru koştum. Öbür bardağı zaten Ramazan almıştı ve yiğite içiriyordu. Hemen satıya da içirdim ve bir köşeye oturdum. Şimdi ise şans dilemeliydik zehir olmasın diye. Biz bunları yaparken egolu hiç konuşmamıştı. Belki de Ramazan'dan çekiniyordur.
Aradan bir buçuk saat geçmişti. Bizimkiler halsizleşmişti. Hatta uykuya dalmak üzerdeydiler. Onlar gibi benim de uykum gelmişti. Ama Ramazanın hiç uykusu yoktu. Eee napıyım yastık yok koltuk yok elimi başımın altına koydum ama uyuyamadım. Çünkü rahat değildim.
"Gel istersen bacağıma yat." Dedi valla hayır diyemezsin çünkü gerçekten çok uykum vardı. Hemen başımı yatık niyetine onun bacağına yasladım. Zaten o nöbet tutacaktı öyle konuşmuştuk. Boş yere uyanık kalmak istemedim. Zaten beş dk içinde uykuya dalmıştım. Sonra bir bağrış sesiyle uyandım. "Bizimkiler uyanmıyor."dedi Ramazan bağırarak. Anlamıştım zehirlenmişlerdi. Allah bin kere cezasını versin o egolunun. Arkadaşlarımı öldürüyor. Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.
Aklıma geçen sene Ebrar'ın söyledi "Zehirlenme durumunda insan bol bol su içmelidir." demişti. Ama baygınken ne yapmalıydım. Hiç bir şey bilmiyorum. Hemen su içirmeye çalıştım hepsi çok çok içmişti ama nasıl içtiklerine ben bile hala hayret ediyordum. Hemen sonra zaten ya benim ya da Ramazanın ütüne kusmuşlardı. Hele ki satı üfff Ramazanın yüzüne kusmuştu. Bu durumdan Ramazanın da midesi bulanmış ve o ada kusmuştu. Gülmekten karnım ağrımıştı. Hatta Ramazan şöyle bir cümle kurmuştu.
"Yaaa gülmeeee satı seni öldürü... böğğğğğğk."dedi ve kusmaya devam etti. Çok komikti hala aklıma gelince gülüyorum. Ramazan kusmaya devam ederken egolu ortaya çıktı. Hemen gülümsemem soldu çünkü bu lanet egoluya gülümsememi bile göstermek istemiyordum.
Oyun zamanınız azalıyor. Hızlı olun ayrıca ne güzel kustu satı ahahahhaha Allah yardımcın olmasın Ramazan." Dedi biraz duraksayıp devam etti. "Bu gün nasılsın güzzellik"Allah'ın belası hep zaten konuşuyordu. Başak yaptığı hiç bir şey yoktu.
"Egolu eğer orada olsaydım seni öldürürdüm ve senin yüzünden hapse girerdim. Çıktıktan sonra toprağından çıkarıp tekrar öldürürdüm seni o yüzden şimdi kapa şu çenemi de otur uslu uslu yerinde. Senin yüzünden bu haldeyiz aptal." Dedim. "İnan yapar ben bunun elinden az çekmedim seni güzel benzetir egolu." Dedi Ramazan satı tekrar öğürecekti ki bayıldı. Şimdi ne yapacaktık. Ağlamak istiyorum. "Aaaaaaaaa"

💫Devam edecek 💫