Sweet Talker

New Reality

(Kassopoeia's POV)

It's been so long. We've celebrated our 4th anniversary just last week. Both of us became a successful professionals. I became an architect while he's a police. They say that only 10 percent of high school sweetheart became a married couple and I agree because I met him in college and both of us are somewhat mature compare to the couples in high school.

Maraming ngang nangyari, marami kaming pinag aawayan at marami rin ang humadlang sa aming dalawa pero ito kami ngayon, looking at each other's eye while he's kneeling in front of me holding my hand and a ring on his other hand.

We've come this far. Pareho na kaming satisfied. Nakapagbigay na rin kami ng pera sa aming mga magulang, marami na rin kaming naipatayo para sa sari-sariling pamilya at ngayon naman ay hinihingi niya ang aking kamay para kami naman ang magsimula ng sariling pamilya.

Our college friends and our colleague cheer for us. He put a lot of effort for this event. Akala ko ay magkakaroon lang kami ng simpleng date ay napunta sa pag propropose niya sa akin. Am I ready to be in another level of relationship with him? HELL YEA!

With tears in my eyes and smile on my lips, I slowly nod at him that made him and our friends scream with joy in the tone of their voice and clap their hands so loud that I couldn't hear the song that the band plays for us, When our eyes lock, he immediately put the ring on my ring finger. He hug me and kiss my forehead.

"Thank You Kass" he said. Hinahalikan pati ang pisnge ko, maging ang aking ilong hanggang sa pinatakan niya na ako ng maikli pero napakatamis na halik sa aking labi.

Without saying anything back to him, I kiss him again and hug him tight. I'm the type of person that can't express feelings in person that well, and I know that he knows how happy I am right now.

"Maraming salamat kasi tinanggap mo ako, akala ko hanggang crush lang ako sa iyo e. You give a tomboy vibe, darling"

I jokingly punch him but he gently hold my hand, still smiling at me.

"Epal ka talaga, e noh? Kung hindi ka kasi papansin habang focus ako sa pag aaral ay naku! Sinasabi ko sayo, nakukulitan lang talaga ako that's why I gave you a chance"

"Didn't regret it tho"

"Buti na lang hindi ako bumagsak" Tinarayan ko siya that made him chuckle.

Oh his eyes, and his smile are so perfect

"Kahit bumagsak ka e sasaluhin naman kita"

I cringed. "Para kang bata kung bumanat"

"Taray ng mapapangasawa ko" sabi niya at hinihimas ang aking kamay. I relax because of what he's doing. Kinikilig na rin ng kaonti dahil sa sinabi niya.

I am going to be his wife. I am going to be the wife of one of the great man in this world.

"I love you" nabanggit ko na lang bigla dahil ito naman talaga ang nararamdaman ko para sa kaniya.

"Mahal din kita" hinalikan niya ang aking noo at tinignan ako ng malalim. "Mahal na mahal"

And once again, our friends cheer. "Woooh!"

"Yon oh!"

"Anak na ang sunod"

Napatawa kami sa sinabi ng katrabaho niya. Pagkatapos ng iilan pang pagbati at pagpapasalamat ay bumalik na kami sa aming pwesto.

Malayo kami sa aming mga magulang kaya naman nagulat ako kanina nang makita ko sila sa rami ng mga bisitang inimbita ni Mickiel. He's so gentleman.

I stare at him while he entertain the guests, he's so handsome. Napakaswerte ko.

Nginitian ko siya kahit na hindi niya naman ako nakikita, I shifted my gaze to a friend that is invited, I entertained them too.

ONE MONTH LATER. Pinag iisipan na namin ni Mickiel kung kailan kami magpapakasal at naisip namin na siguro mga next year pa? kasi syempre andami pa naming iniisip. Trabaho, pamilya at syempre ang sarili. Naisip namin na mag ipon muna ng pera para magpatayo ng kahit maliit lang na bahay para kapag ikakasal kami ay 'yon na! Bongga, kahit saan na gawin- charot!

"Oo nga noh, super busy na nga tapos dadagdagan pa tayo ng projects" sabi ni Hazel, papalakad kami ngayon na apat papunta sa paborito namin na kainan dito lang din malapit sa pinagtatrabahuhan namin. Hazel, ako, Dindy, at Kerly ang magkaclose kasi magkalapit lang ang edad namin. Hindi rin naman kami nagkahiwalay ni Dindy.

"Sinabi mo pa te! Jusko istress na ako. Buti pa yung iba jan" tinignan ako ni Dindy mula noo hanggang paa. "Glowing"

Tinarayan ko siya at hinampas siya ni Kerly. "Gano'n talaga siguro kapag bulaklak na dinidiligan"

Sila ay nagtawanan sa biro ni Kerly samantalang ako ay nagtataray lang. Lagi na lang nila akong inaasar mula nang nag propose si Mickiel sa akin.

Hindi naman kami umaabot sa parteng 'yon. Momol lang gano'n.

Paupo na sana ako sa upuan ko nang mapa atras ako dahil nabangga ang balikat ko ng lalaki.

"Sorry- Kass!" He said in shock. Pagtingin ko kung sino 'yon ay nakita ko ang pamilyar na mga matang pinagmamay ari ng dating humawak ng aking puso- My ex!

"Giyo..."

He wave at my friends and said sorry to me.

"Tagal na natin hindi nagkita a, dito ka nagtatrabaho?" Kumuha siya ng upuan mula sa katabing lamesa at ipinwesto malapit sa amin.

Tumango lang ako. Hindi na naman ako makapagsalita.

siniko ako ni Kerly at binulungan. He's into guys."Pakilala mo naman ako bes"

"What brought you here?" I asked Giyo. Masyado rin kasi siyang fc, he should've left earlier after saying sorry but here he is.

"Oh! Bestfriend ko yung anak ng may ari nito. You remember Dexton?"

"Yea, lagi mo siyang kasama dati and I know that his family is wealthy but I didn't think that he is this wealthy" I said.

Kerly interrupted us. He showed his hand to initiate a hand shake and Giyo did gave him a hand shake. "Kerly, Kass' co-worker and ofc, gay bestie"

"Giyo, Kass' Ex boyfriend"

Tinignan ko si Kerly at Hazel na nakatingin sa akin na para bang tinatanong ako kung bakit hindi ko sinabi. Wala rin kasi akong balak sabihin at nagulat lang din ako kung bakit 'yon ang pagpapakilala niya e matagal na kaming tapos. I'm glad I have Dindy, she changed the topic.

Nagiging uncomfortable na dahil sa pagbanggit ni Giyo na ex ko siya. After they announced that his drink is ready, he get his drink and eventually left.

"Ex mo pala? Kailan?" Hazel then asked me right after he got out of the door.

"Tagal na, high school pa" I sip on my coffee because they are getting personal. Normal ang usapan na ganito pero ako ang may ayaw. I don't like to gossip much.

"How long?" sunod na tanong ni Kerly.

"since grade 7 to grade 10 so 4 years"

They were in awe. Their eyes tells me how they couldn't believe the news I just drop.

"Omg! Classmates?"

"No" matipid kong sagot.

"Eh ano? Sus 'tong si Kassopoeia parang others sa tipid sumagot." Sabi ni Kerly at dinugtungan naman ni Hazel

"Truelalu! Beh, kami lang 'to."

"Parang hindi sanay sa ugali ni Kass ha, sino ba talagang parang others dito? Kayo o si Kass?" Pangigitna naman ni Dindy.

"Oo na lang"

Ilang oras pa kaming nagkwento pati pagpasok namin sa trabaho ay panay pa rin sila chismis at lagi na lang ni Kerly pinapasok ang usapan tungkol kay Giyo. Gusto yata niya.

I don't know but it feels good seeing him again.