DİSASTER|TAEKOOK

4|Geride kalan her şey

9 Şubat 2023
00:13

Gelen seslerden sonra sürekli ses çıkarmaya çalışarak zaman geçirmeye çalışıyordum aradan bayağı zaman geçtiğine emindim beni kurtarmaya çalışıyorlar mı bile tam emin değildim ama umarım sesimi duymuşlardır

"Eğer kurtulursam tek katlı bir evde yaşayacağım" aslında param olsa ve villa alsam kurtuluşumda kolay olurdu ama bilirsiniz ben fakirim ya da paramız bol değil

Arkamdan bastıran kolon daha çok ağırlamıştı. Bir dakika! Üstüme daha fazla kolon parçaları mı atıyorlardı yoksa yine bir bina mı yıkılmıştı?
Eğer böyle giderse iki üç güne ölürdüm bilirsiniz göğsünüzün ve sırtınızın tam üstünde tonlarca ağırlıkta her hangi bir şey olsa sizde ölürsünüz..

Göğsümü delip deşmek isteyen kolonu yukarı ittirmeye çalıştım fakat kolonun üstünde olan benmişim gibi hiç bir şekilde yukarı doğru çıkmıyordu kendime olan umutlarım solmuştu.
Şimdi eğer gökyüzünü gördüğüm an ailemin, Jimin'in yüzünü görürsem fevkalade olurdu

arada sırada ağlarken yukarıda ki küçük bebeğin ağlama sesini duyup en azından bizi duyma imkanları olduğu için onu susturmuyordum ben bile ağlarken onun ağlamaması biraz garip olurdu zaten

En sevmediğim okula bile koşa koşa gidebilirdim bu durum psikolojimi terse çevirmişti mesela şu an bir sürü fobim oluşmuş olabilirdi mesela klastrofobi?
Neden olmasın bu durumdan sonra herkeste travma olabilirdi

Hava çok soğuktu ince pijamamın içine sızan soğuk beni titretmeye yetiyordu bununla birlikte susuzlukla başa çıkmak zordu çünkü acıksam bile susuzken açlığımı asla hissedemiyordum bir damacana su görsem hepsini içerdim..

Hayatımda hiç aksiyon yok derken şimdi aksiyondan dolayı altıma bile işeyebilirdim aslında şu an iç tuvalet ihtiyacım gelmemişti

Şimdi hareketsizliğimden dolayı uyuşan vücuduma yardımcı olamadığımdan çok rahatsızdım, cidden kolay değildi.
Burada yoğun bir toz bulutu vardı hiç bir eşya parçası yoktu yani kiremit parçaları vs. dışında onuda zorla olsada yemiştim tokluk hissi veriyordu fakat yine hemen acıkıyordum.

Göz kapaklarım kapanmak istiyor ve gözlerime yük basıyordu uykum yoktu belki kurtarmaya gelenler olur diye düşünsemde gelenlere ne kadar bağırsam bile gelmiyorlar yada gelemiyorlar

Gece çoktan oldu mu yoksa zaman akışımu mı kaybettim. Dışarıyla bütünlüğünü yitirmiştim herşeyden bihaber burada sıkışmış yatıyordum resmen. Vücudumun olduğu bölge azda olsa ılıktı ama maalesef bu bana yetmiyordu 

Uyku zamanım mıydı acaba yoksa kaç gündür uyuyamamış mıydım? Uyudum diye hatırlıyor olsamda yine de göz kapaklarım vücudumun yorgun olduğunun habercisiydi

Gözlerimi kapadım yorgun düşmüş bedenim aniden kendini kolonların arasına daldı...

(Flashback 4 Şubat 2023)
Jungkook's pov

"Jungkook! Bak gerçekten o mektup eğer Süt kedime ulaşırsa seni liğme liğme ederim!" bağırmaktan sesi kısılmış koşmaktan ise nefes nefese kalmıştı Jimin
"Ne var ya düşüncelerini bilmesi gerekmez mi? Hem baksana ne güzel yazmışsın" dediğimde tıslayarak cevap verdi " Haspama bak dalga geçiyor! Sence güzel mi yazmışım Jeon Jungkook"

Kahkaha attım, dalga geçiyordum onu sinirlendirmek tehlikelide olsa eğlenceliydi mektup aşırı ironik bir şekilde yazılsada aşkı hissettiriyordu

"Ya bak anonim olarak vereyim ben zaten yarın yanına gidip konuşmayacak mısın arkadaş olur mektup hakkında düşüncelerini alırsın" fikrimi sunduğumda eli mektuba uzandı bu sefer ısrar etmedim zaten zorlamayacaktım Yoongi evlenince mürüvvetini görürdük en azından