" ဥဩ...ဥဩ...ဥဩ "
တြန္က်ူးေနသည့္ဥဩငယ္သည္ ေဆာင္း
အကုန္ ေနြအကူးကိုေဖာ္က်ူးျပေနေလသည္။ထင္ထင္သာသာဆိုရရင္ ေနြဦးကို
ဧၫ့္ႀကိဳျပဳသၫ့္သေဘာပင္ျဖစ္၏။
ေနြဦးေတြအလီလီကုန္ဆံုးခဲ့သလို ခုလည္း
ေနြဦးကိုေရာက္လာျပန္ၿပီ။အဝါေရာင္သန္း
တဲ့ ရြက္ဝါေတြေျမခႂကြေက်ရေတာ့မည္။ျပန႔္က်ဲက်ေနတဲ့ရြက္ဝါေတြအလယ္ ရိုးတံ
ႀကဲၾကဲနဲ႔အၿပိဳင္အဆိုင္ ေနြဦးရဲ့အလွကိုအစြမ္းကုန္ေဖာ္ၾကဴးျပၾကမၫ့္ သစ္ပင္အသြယ္သြယ္သည္လည္း အားမာန္ဝင့္ခ်ီ
လ်ွက္ရိွေနၾကသည္။တစ္ဖန္ရြက္ေဟာင္း
ကုန္ေတာ့ ရြက္ႏုေတြကို စိမ္းစိမ္းစိုစိုေဝဆာေစၾကလိမ့္မည္။
ဒီေနြဦးဟာလည္း အရင့္အရင္ေနြဦးေတြ
လို စိန္ပန္းရဲရဲ၊ပိေတာက္ဝါဝါေတြနဲ႔အတူ ပြင့္ဖတ္ျဖဴႁဖူမွာ ဝတ္ဆံဝါဝါေလးေတြနဲ႔ကံ့ေကာ္ေတြလည္းပြင့္ျပန္အံုးမည္။
ဒီေနြဦးမွာလည္းအခ်စ္ဦးကို ေမခက္ရင္
မွာမမုန္းရက္ႏိူင္စြာဂရုဏာေဒါသနဲ႔အၾကင္
နာပိုကာ ပိုလြမ္းရအံုးမည္။ေနြဦးမွမဟုတ္၊
ဥတုသံုးရာသီရဲ့လႊမ္းျခင္းက ေမခက္ရင္
ထဲက အလႊမ္းရာသီကိုေတာ့မွီႏိူင္မည္မ
ထင္။
" ဥဩ...ဥဩ...ဥဩ "
ဥဩငယ္ရဲ့က်ူးဟစ္သံက ေမခက္ရင္
ကို ပိုအလြမ္းသင့္ေစပါသည္။ဥဩလို႔
ေအာ္ေနပါလ်ွက္ က်ီးကန္းလို႔ဇြတ္မိွတ္
ျငင္းကာေမခက္ကို စေနာက္ရယ္ေမာေစတတ္ေသာ သူမပါေလ။ရယ္လိုက္ရင္ ခ်ိဳင့္
ဝင္သြားသၫ့္ ပါးျပင္ႏွစ္ဘက္ကိုလည္း
သူမကပိုင္ဆိုင္ထားေသး၏။
မလြမ္းေတာ့ပါဘူးလို႔ေျပာရင္ ေမခက္
လိမ္ေနျခင္းသာျဖစ္မည္။မုန္းပစ္လိုက္ၿပီ
လို႔ဆိုမိရင္ လႊမ္းျခင္းရဲ့မုသားေတြပဲျဖစ္လိမ့္မည္။အမွတ္တမဲ့အျဖစ္နဲ႔ေတာင္ သူမ
ကို ေမ့ပစ္ဖို႔ အေတြးထဲဝင္မလာဖူးခဲ့တဲ့
ေမခက္ပါေလ။
အဲသည္ေလာက္ထိ၊အဲသည္ေလာက္ထိကို သူမကိုေမခက္ခ်စ္ပါသည္။ေမခက္ရင္ထဲႏွလံုးသားထဲမွာ ဘယ္သူကိုမွအစားထိုးမရ
ႏိူင္သလို၊အစားမထိုးႏိူင္ခဲ့။ခ်စ္ျခင္းေမတၲာဟာအစားထိုးမရသၫ့္ သက္မဲ့နာမ္ကေလးတစ္ခုဆိုတာ ေမခက္လိုပဲသူမလည္းသိရင္
သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။
YOU ARE READING
ကံ့ကော်တစ်ပွင့်နဲ့ချစ်မေတ္တာကြိုးလေးပြန်ချည်လှည့်ပါ
Truyện Ngắnကမ္ဘာကုန်ကျယ်သရွှေ့ပြေးစမ်းပါ စေလေ။မေခက်ကတော့ သူမကို တွေ့အောင်ရှာမည်။ဥတုတစ်ဥတု ၌ သူမကိုပြန်ရှာတွေ့နိူင်ကောင်းပါရဲ့။ဟင်း....!ဒီနွေဦးသာဖြစ်လိုက်စမ်းစေချင်ပါသည်။
