Yemekler bittikten sonra salona çay içmeye geçtik. Ama ben hapşurup hapşurup duruyordum. Sevim hanım içeri mutfağa doğru gitti. Şuan bir yanımda Araf bir yanımda Araz vardı.
Herkes kendi arasında muhabbet ederken bende telefona bakıyordum. Bir süre sonra ayak sesleri duyup kapıya baktım.
Sevim hanım elinde bir bardakla geldi kokusunu buradan bile alıyorum ve tahkim ediyorum Nane-limon. Ha bi bu eksikti. Demi makbule. Tam birşey diyecekken.
"Kızım, al bunu iç hadi yavrum." Diye ağzıma dayadı. Kokusu burnuma vurduğu an nefes almamaya başladım. Kızardiğima emindim. Ağzıma gelen damla ile nefes yetim neredeyse yok oldu.
Bardağı itmeye çalıştıkça bana yaklaştiriyorlardi en sonunda tüm gücümle ittiğimde bende o hızla yere düştüm. Gözlerimi karanlığa bırakmadan hemen önce söylediğim son şey "O-oda da ç-ç-çek-me-mece de i-ila-laç v-var." Oldu.
Arafın Anlatımıyla:
Annem getirdiği bardağı kıza vermeye çalıştığındakız içmemek için ittirdi ama konusmuyordu. Şımarık olduğunu düşündüm ufacık bir an. Suratını görene kadar. Suratı kızarmıştı belliki nefes alamıyordu. En sonunda bardağı itti ama onla beraber annem ve o da düştü. Gözlerini kapatmadan önce son sözü "O-oda da ç-ç-çek-me-mece de i-ila-laç v-var." Oldu.
Hızlıca kucağımaaldım ve asansöre bindirdim onu. Odasına vardığımızda hemen yatağınayatırıpçekmeceler baktım.
Hangisi olduğuna karar verjcekkenArazın ilacının aynisi gördüm ve annemin nane limon yaptığınıhatırladım. Hemen o ilacıverdim. Nefesi düzene girdi.
Herkes yavaşça dağıldı. Ben başındakaldım. Ben galiba bu kıza önyargıyla yaklasamayicam. İlk andan beri onun kardeşim olduğunu anladım.
Çok tatlıydi bir kere, masumdu. Ona hemen ısındım. Ama gözlerinde bir korku vardı. Belli etmesede sanki erkeklerden korkuyordu.
Kimse bilmesede psikoloji okumaya bayılırım. Bu yüzden bunun travması olduğunu anlamak pek zor değildi. Korktuğumşeyolmasın diye dua ediyordum.
Yorgun bakıyordu. Ona acımak ve sevmek arasındayım ama o his beni bu ikisinden de uzaklaştırıyordu. Öfke farklıydı.
Onu incelemeye başladığımda üstünün açılmışolduğunugördüm tam kapaticakken göbeğindeki izleri fark ettim.
Benimküçük kardeşime neleryapmışlar. Bunu ondan öğrenmem gerekiyordu. Onun yanından saçlarını öperek ayrıldım. Arkadaşım Can'ı aradım. Kafa dağıtmak gerekiyordu.
En yakın arkadaşım dostumdu. Onunla dışarıçıktık dertleşmeye meyhaneye gittik. Konuşmayabaşladı.
"Bu sene kardeşin nişanıyapıyor olm. Sende kal böyle bekar." Dediğindekaşlarım çatıldı.
"Kim bu şansız yengemiz?" Dediğimdeyüzünde bir tebessüm gördüm. Aşıktı. Yıllardır beklediği biri vardı ve sonunda kavuşuyordu. Onun için mutluydum.
"Tanımazsın bizden biraz küçük. Ama çokaşığım olm yıllardır büyüsün diye bekliyorum. Büyüdü bebeğim sonunda. Onunla evlenmem içinhiçbir engel yok." Dedi ama ilgimi çekenküçükolmasıydı. Garip bir şekilde ilgimi çekmişti.
"Kaçyaş küçük?" Dedim
Suratı düştü. "Baya küçük.." Dedi. Ama yaş engel değildi ki. Sonuçta iki tarafında gönlü varsa sorun yoktu.
Bütün gece o kızı anlatıp durdu. Güzelliğinden bahsetti duruşundan fln. En fazla 6 yaş vardı bence aralarında. Artık evleniyordu. Bende ona kardeşimden bahsettim. İlgili gözlerle beni dinliyordu. Özellikle ismi ilgisini çekmişti. Mutluydu o kızdan kurtulduğum için.
Sabaha karşı eve döndüm ve Gecemin odasına geldim ona sarıldım ve uyudum. Umarım mutlu olurduk.
Arelden:
Sabah uyandığımda yanımda Araf vardı. İlginç ama rahatsız olmamistim. Onu sevmiştim. Uyandığında özür diledi ve hemen gitti. Bu sert adam benden özür diledi şaka gibi.
Kahvaltı için hazırlanmaya gittim. Bugün formam gelmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fazla kısaydı fondeten sürmeye başladım bacaklarıma. O esnada Kapı açıldı. Korkuyla arkamı döndüğümde Araladı ve bana çok kötü bakıyordu daha doğrusu bacaklarıma. Beni tuttu ve aşağı doğru sürüklemeye başladı.
"Napiyorsun bırak biri görecek. " Ondan zar zor kurtulduğumuzda bağırışmalarımız yüzünden herkes etrafımıza toplanmıştı bile.
