Arel Gece

50. bölüm

OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN
LÜTFEN!!!

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

Etrafıma baktığımda heryer çiçeklerle doluydu. Hayranlıkla etrafı incelerken belime bir el sarıldı.

Herşey nasıl da değişmişti ama?

(balo gününden 6 yıl 3 ay sonra)

Hayat ne kadar garipti? Kaybettiğimiz insanlar gelmiyordu geri. Bir oyunun içindeydik ama telafisi olmayan bir oyun.

Elimdeki bidondan biraz daha su döktüm toprağa..

Ne işin var senin burada? Bunca şeye rağmen ne işin var senin burada Gece? Hak etmiyorsun bile burada olmayı.

Mezar taşına baktım baktım.. Orada ben de olabilirdim ama yoktum. Onun özlemi bedenimi kavuruyordu. Evet hiçbir zaman kardeşliğimizi yaşayamadık ama o.. Orada olmayı hak etmiyordu..

3 yıl.. Onsuz geçirdiğim koca 3 yıl. Hayatımız cehennem gibiyken onun ölümü beni yıkmıştı.

Ölmeseydi olmaz mıydı diye düşünüyorum bazen hayır olmazdı. O bu hayat için fazla masumdu. Her yöne çekilen o kişiydi.

Ah çekmek istiyorum ama onu bile hak etmiyorum aslında.

Çalan telefon sesiyle kendime geldim ve aramayı açtım.

"Gece neden telefonlarımı açmıyorsun? Ya sen beni delirtecek misin?" Diye bağırdı sert bir ses ile Derman.

"Sakin ol Derman başıma bela açmadım." Dedim ufak bir kıkırtıyla.

"Ya ne demezsin. Biz burada meraktan ölelim hanım efendi tınlamasın." Dedi sinirle.

"Derman biliyorsun bugün kendime ayırmam gerekiyordu.." Dedim kısık bir sesle.

"Biliyorum biliyorum ama merak ediyoruz seni yapma bunu." Dedi o da yumuşak bir sesle.

"Tamam kampüse geçicem birazdan akşam görüşürüz?" Dedim

"Kampüste görüşürüz diyelim biz o zaman." Dedi ve kapattı.

(Balo gününden 3 yıl 3 ay sonra)

Yazarın anlatımıyla:

........nın odasına kahvaltıyı götürüyordu. Odanın kapısını çaldı ama açan olmadı. Telaşlanmıştı hızla kapıyı açtı ve odaya girdi.

Gördüğü görüntü ile şok oldu ve elindekiler yere düştü. Karşısında burnundan kan gelen ve yere düşmüş onu beklemiyordu.

Çığlıklar ile herkesi başına topladı. Kendilerini nasıl hastaneye attıklarını anlayamadan hastaneye gelmişlerdi.

Hemşireler sedye ile onu aldıklarında nabzı yoktu. Bunun farkında olan Gece ise kendini hazırlamaya çalışıyordu.

Ve beklenen o haber geldi.

"Hasta getirildiğinde zaten nabzı yoktu son bir çare denesek de beklediğimiz o son gerçek oldu.. Elimizden geleni yaptık başınız sağ olsun" Dedi ve ayrıldı doktor oradan.

Arkasında enkaz bıraktığını bilmeden.

(Balo günü)

O malum ses heyecanımı endişeye dondürene kadar hersey güzel gidiyordu.

"Meriçin sana son bir sözü varmış Gece." Dedi kabaca bir ses müziğin bitmesiyle.

O tarafa döndüğümde elinde bir bıçak olan Kadiri beklemiyordum.

"Ne oldu? Kendi gelmeye yemeyince itini mi yolladı?" Dedim sesimin titremesine özen göstererek.

"Ya benimsin ya kara toprağın. Abim iletmemi istedi." Ve bıçağı hiç beklemeden bana doğru salladı.

Gözlerimi kapatmış hazin sonumu beklerken başka bir ses acı ile inledi. Bu kişi... Alazdı.

Gözlerimi açtığımda karnını tutan bir Alaz vardı.

"Bak işte sana abilik yapabildim kardeşim.." Dedi mırıldanarak.

(Balodan 8 yıl sonra)

Belime sarılan el ile bir anda korksam da o tarçın kokusu beni sakinleştirdi. Bugün Herşey çok güzel olacaktı. Çiçeklerin arasından elimde bir yüzük ve ellerimin arasında bir el ile çıkıyordum.

Heyecan var mı?

Kalbim yerinden çıkacak kadar hızlı atıyor.

Bu aşk mı?

Sanmam çünkü aşk bu kadar uzun sürmez bizim aramızdaki sevgi bağı. Birbirimizi delicesine seviyoruz.

Mutluluk galiba gerçekten kapımı buldu..

(Balo günü)

Hastaneye yetişmeye çalışıyorduk. Ben elbisemden kumaş parçalarını yırtıp ona tampon yapıyordum ama kanama durmuyordu.

Herşey benim yüzümden di.. Alazın orada ne işi vardı ki? Ben bıçaklanan bu kadar koymazdı abi.

O son söylediği sözden sonra gülümseyerek gözlerini kapattı. Ne kadar uğraşirsak uğraşalım başaramadık.

Sonunda hastaneye vardığımızda hemen ameliyata alındı.

Sabaha kadar ameliyathanenin önünden ayrılamamıştim. Bir hemşire geldi.

"Alaz beyin yakınları?"

"Biziz" Dedim hızla

"Alaz bey için 0Rh+ ihtiyacımız var." Dedi hızla.

"B-ben veririm." Diye atladım kimseden ses çıkmayınca.
(Saatler sonra)

Bugün sonunda gözlerini açmıştı Alaz. İlk sorduğu kişi ben olmuştum.

O yavaş yavaş iyileşiyordu ve aramız da iyileşiyordu.

(3 ay sonra)

Alaz abim ve Barın abim ile Sapanca'da gidiyoru bugün. Bulutta gelmek istesem de Barın abim engeline takılmıştı.

"Siz sevgili olmasaydınız bende Bulutu getirirdim." Diye bütün yol bana homurdandı ben ise onun bu hallerini gülerek izledim.

Ne? Tabiki sevgilimi abim ile paylaşmayacağım..

●●●●●●●●●

BÖLÜM NASILDI?
BİLİYORUM ÇOK KARMASIK AMA OLAYLAR ÇÖZÜLECEK.