BENİ KENDİNDEN KURTAR

28. BÖLÜM "KANATSIZ KUŞ"

"Giriyoruz!!!"

"Bırak kolumu! seninle hiç bir yere gitmiyorum!"

Dedim kolumu kendime doğru çekiştirerek... Fakat Aras ateş saçan gözleriyle bana bakarken kolumu bırakmak yerine daha da sıktı.

"Sana. Gidiyoruz. Dedim..." Beni kendi arabasına çekiştirmeye çalıştı.

"Bırak kolumu dedim sana. bana dokunma aşalık herif." Hakaretimle Aras aniden durup yüzüme baktı. İkimizde kısık kısık nefes alıyorduk.

"Ne dedin sen!"

"Bana dokunma dedim. aşalık herif!!!" Hiç gocunmadan cümlemin arkasında durdum. Kısa bir süreliğine ikimizde birbirimizin gözlerinin içine baktık gözleri öfkeyle parlarken bakışlarımı ondan çekip bize doğru gelen Azat'a verdim.

"Ne yapıyorsun? Topraklı. Bırak kızı." Azat büyük adımlarıyla önüme geçti. Eli kolumu tutan Aras'ın elinin üzerine giderken dişlerinin arasından tıslamıştı.

Aras öfkeyle elini kolumdan çekip yumruk yapan eliyle aniden Azat'ın yüzüne savurdu. Bu hareketiyle ağzımdan büyük bir çığlık kopmuştu. Refleks olarak ellerimle ağzımı kapatırken bir adım geri çekildim.

ikisi de burnundan soluyordu oldukça öfkeli görünen ikili yüzünden korkum giderek artmıştı. Azat baş parmağıyla dudağının kenarında akan kanı temizlerken başını Aras'a çevirip gülmeye başladı.

Kesinlikle normal bir gülüş değildi bu.

"Sen." Dedi Azat, Aras'a doğru.

"Sen busun işte Aras Topraklı. Sen bu..sun..." Aras'ın kaşları çatılmış boynundaki damarlar öfkeden seğrilmişti. İki taraftan yumruk yaptığı elleri ne kadar sinirli olduğunun göstergesiydi. Tabi ki Azatda ondan farksız değildi..

"Sanane lan. Sanane benim ne olduğumdan." Aras Azat'ın üzerine doğru gidince Azatda ona eş adımları onun üzerine gitti.

"Bana bak şerefsiz bu kızdan uzak duracaksın!." Azat beni göstererek sarf etti sözleri üzerine kas katı kesildim. Korkuyordum. Benim yüzümden birbirlerine zarar vermelerinden korkuyordum.

"Asıl sen ondan uzak duracaksın kırımlı. Onun saflığından yararlanmana izin vermeyeceğim."

Arasın bir bıçak kadar keskin olan kelimeleri kalbimi demişti adeta. Gözlerimden yaşlar firar ederken. Onlar hala birbirleriyle atışıyordu.

Benim saflığından yararlanan sensin Aras sensin. Bana bunları yaşattıktan sonra nasıl gelipte bu konu üzerinden Azat'la konuşabiliyor olabilirsin. Kesinlikle akıl karı değildi bu.

Daha fazla dayanamayıp ikisinin arasına girdim.

"Yeter artık! susun!" Diye bağırdım... ikisi de aynı anda susmuş bana bakarlarken sinirden ellerimi yumruk yapıp Aras'a baktım.

"Git buradan Aras. Seninle hiç bir yere gitmiyeceğim"  Aras cümlemle dişlerini sıkıp kulağıma eğildi. Bu hareketiyle Azat  bize doğru bir adım atmıştı ki elimle onu durdurdum çünkü Aras kulağıma...

"Geleceksin Buse! Aksi takdirde Yare ve Ferit'in ayrılma sebebi sen olacaksın" diye fısıldamıştı.

Beni Yare'nin canını yakmak la tehtit etmişti ...

" Gece." Dedi Azat bana doğru "Gidelim buradan."

Boğazımı temizledim istemsizce.

"Azat ben... Ben gitsem iyi olacak."

"Gece."

"Lütfen Azat, daha fazla zorluk çıkarmadan git..."

Azat son kez gözlerimin içine baktıktan sonra arkasını dönüp gitti...