Yorumlarınızı bekliyorum ✨
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Yazardan:
Mirza aldığı telefondan sonra hızla özel jetine binmiş İngiltereye gelmişti. İngiltere'ye varınca onu Ekin karşılamıştı. Fazla oyalanmadan Ayliz'in yanına gitmişti.
Mirza doktoru ile konuştu. Tamamen her şeyi hatırlıyor olabilir ama eğer hatırlamıyorsa da sorun değil. Kimileri bir gün de kimileri bir yılda belkide daha fazla bir sürede hatırlıyordu. Ayliz 1 ayda çoğu şeyi hatırlamıştı ama bu 2 ayda hâlâ o 1 haftayı hatırlayamadığı için Mirza gergindi, ne akdar hatırlamasını istemese de sağlığı için korkuyordu. Mirza doktoru ile konuştuktan sonra biraz rahatlamıştı ama yine de içindeki korkuya engel olamıyordu.
Ayliz'in yanına gidince, Ayliz'i yatağında gördü. Hemşirenin dediğine göre onun ile konuştuktan sonra yatağından hiç çıkmamış. Mirza acaba hatırladı mı diye düşünmeden edemiyordu.
Yatağına yaklaştı, Ayliz'in gözleri kapalıydı ama uyumuyordum Mirza anlamıştı. Yatağın köşesine oturup bir eli ile yanağını okşadı. Ayliz gözlerini açınca konuştu, "kraliçem kendini bugün nasıl hissediyorsun?"
Ayliz yerinden doğrulup oturur pozisyonuna geldi. "Karışık, kafam çok karışık."
"Bir şey mi hatırladın?"
Ayliz bir süre Mirza'nın gözlerine baktı. Mirza tedirgindi. Ayliz bunu fark etmişti ve düşünmeden edemiyordu. Bu tedirginliği neden? Bir an önce hatırlamalıydı, son günlerde ne yaşadılar?
"Hayır"
Mirza inanmamıştı tekrar sordu "Emin misin?"
Bu sefer Ayliz şüphe ile yaklaştı. "Evet, eminim. Önemli bir şey mi hatırlamam gerekiyor?"
Mirza anlamıştı Ayliz'in bir şeyler hatırladığını ama bir şey dememesini tam hatırlayamadığına kafa yordu.
"Geçici bir hafıza problemi yaşıyorsun bebeğim, elbette hatırladığın her şey önemli bizim için." Biraz daha bekledikten sonra elini Ayliz'in başına götürdü. "Bugün başın ağrımış, canının hâlâ yanıyor mu?"
"Hayır bu sabah biraz ağrıdı o kadar."
Baş ağrısı bütün gün vardı ama Mirza'ya söylememişti. Yavaş yavaş hatırlıyordu ama hâlâ neden kaçtığını hatırlamamıştı.
Mirza tek kaşını kaldırdı, "Saatlerdir Yataktan da çıkmamışsın."
Ayliz hafif sesini yükseltti "odanın dışına çıkamıyorum Aslan, başka ne yapabilirim."
Mirza Ayliz'in sinirini anlıyordu çünkü aylardır sadece bu odadaydı. Yanağını okşadı. "Sakin ol bebeğim."
Ayliz sinirle Mirza'nın elini itti. "Bana sakin ol diyip durma Aslan. Aylardır bu dört duvar arasındayım. Duvarlar artık üzerime doğru geliyorlar. Tamam sağlığım için diyor doktor ama hemen hemen her şeyi hatırladım son bir haftayı hatırlamıyorum diye neden burdayım. Bir hafta da ne oldu Aslan. Üstelik Ailem ile görüşemiyorum. Neden Aslan neden?"
Mirza hâlâ Ayliz'in ittiği eline bakıyordu. Ayliz'in ondan kendini uzaklaştırmasından nefret ediyordu.
Ayliz'e döndü ama Ayliz karşısında sinirlenmiş bir Mirza beklemiyordu. Ayliz'in sinirlenmesi gerekirken bir de Mirza mı sinirleniyordu? Mirza tekrar elini Ayliz'in yanağına koydu ve baş parmağı ile sevdi.dişlerini sıkarak konuştu. "Bir daha, sakın ama sakın sana dokunduğumda kendini benden uzaklaştırma."
Ayliz şaşırmıştı. Mirza öyle bir öfke ile bakıyordu ki . Bu öfkesi sadece elini ittiği için miydi? Ayliz yatak başlığına yaslı olmasına rağmen sanki gidebilecekmiş gibi biraz daha geriye doğru gitti ve tekrar elini itti. "Yalnız kalmak istiyorum."
