0.9

88 30 115
                                    

NUEVE

medya: dolu kadehi ters tut- öylece durdun

Yeterince tanıyamadım seni
Bulamadım nerede en derin yerin
Sen yeter ki gel, dibinde beklerim

Dedim ama
Atlısıyla geldi sanki mahşerin
Gözleriyle vurdu kalbe hançeri
Esti, durdu, oldu yangın yeri

Kavrulur
Yanar durur
Söndürün
Şu kalbimi

Kavrulur
Yanar durur içim
Söndürün

Aşkı aldı kaptı gitti kalbimi

Kaldı en derinlerinde kor alevleri
Oysa tek sözü yeterdi, etmedi

Bitmedi, içimdeki

Yangınım bi' türlü dinmedi
Sense karşımda ağır bi' taş gibi
Öylece durdun

Kavrulur
Yanar durur
Söndürün
Şu kalbimiKavrulur
Yanar durur içim
SöndürünKavrulur
Yanar durur
Söndürün
Şu kalbimiKavrulur
Yanar durur içim
Söndürün

..

..

Sadece bir gün. Huzurla geçirebileceğim sadece bir gün istiyorum. Olaysız bir ilişki olaysız günler. Rahatça gülebileceğim insanlar istiyorum. Ama sadece isteyebiliyorum. Elimden gelen, gücümün yettiği tek şey istemek. Bunca yaşanmışlığın, yılların yorgunluğu önümde koca bir kaya gibi engel oluyor her şeye. Ve ben o kaydan o kadar korkuyorum ki nefes almamı bile engelliyor. Bununla yaşamayı öğrenmenin verdiği acıyı fark ettiğim zaman o kaya daha da büyüyor ve bana bir cümle fısıldıyor.

"Sen güçsüz ve korkak birinin tekisin. Kaderin bu senin. Gözyaşların içinde boğulacaksın.."

.

Özgenin dedikleri aklımda dönüp durdu gün boyu. Atamadım aklımdan hiçbirini. Okulda Sena sürekli neden bu kadar solgun olduğumu sordu. O sorana kadar farkında bile değildim. Tuvalete gidip aynaya baktığımda gözlerimin altlarının siyahlaşmış saçlarımın dağılmış olduğunu gördüğümde kendime kızmadım desem yalan olur. Her şeye kendimi kaptırıyordum. Olur olmadık her şeye.

Evde boş geçen bir kaç saatin ardından Berkle buluşmak için evden çıktım. Buluşacağımız kafeye girdiğimde bu sefer ilk o gelmişti. 

"Dedim belki o herif gene gelir seni rahatsız eder. tedbiri elden bırakmayalım diye erkenden geldim."

"Beni rahatsız ettiği yok. Her neyse bir şeyler araştırdın mı?"

"Evet dersem yalan söylemiş olurum o yüzden hayır."

"Ayıp. Neyim ben amele mi?" deyip çantamdaki defteri çıkarıp içindeki notları gösterdim.

"Yok artık. Baya hazırlıklısın sen. Ama benimde beynimde yazıyor. sonnuçta bölümün iç,nde olan benim sen daha adımını bile atmadın."

"Göm biraz daha."

"Hhahah tamam tamam. E nasıl yapmayı düşündün?"

"Şöyle ki güzel bir slayt , günlük hayattan örnekler ve karşılıklı interaktif şeklinde yaparsak daha verimli ve akılda kalıcı olur diye düşündüm ben"

"Güzel olur evet. Ben öğrendiğim bir kaç numarayı gösteririm hem etkilendiklerinde akılda daha çok kalır."

"Çok mantıklıı."

"İyi bir takım olduk ya. Parlayan yıldızlar takımı."

"İkimiz ne kadar parlayabiliriz ki"

BELKİ(tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin