Bölüm 8

139 9 0
                                    

Korkulu gözlerle etrafa bakındım. Siyah bir araba. Porsche. Ön kapısı açık. Merakla yana doğru baktım. Kimse yoktu. Hiç kimse. Tekrar bakındım. Birkaç adım attım. Gözümü alan arabanın ön farları oraya doğru yaklaşmama sebep oldu. Bağrışmalar yakınlaşıyordu. Arkamı kontrol ederek önüme döndüm ve yumruk yumruğa olan bir kavgayla karşı karşıya geldim. Korku ve merak içinde bağırdım. "Durun ! " titreyen sesim ve bedenimle dahada yaklaşıp " Lütfen durun " yaklaşınca beliren kişilikler ortaya çıkmıştı. Alburn. Bana sarkıntılık eden o iki iğrenç adam. Alburn hiç durmadan birine vuruyordu. Diğeri ise çoktan ağzı yüzü kan içerisinde yerde yatıyordu. Kendini kaybetmiş gibiydi. Yumruklarının sesini duyabiliyordum. Resmen onları orada öldürecekti. Koşarak yanlarına geldim. buna bir son vermesi için araya girip " dur !" dedim kısık sesimle bağırmaya çalışarak. Yorulmuştu. Anlının kenarından süzülen ter damlası , belli belirsiz ıslak ve dağınık saçları ve öfkesine eşlik eden nefesi bunun kanıtıydı. Kaşı kanıyordu. Belli oluyor ki birkaç darbe de o almıştı. Burnu kanıyordu. Elinin tersiyle sildirdi. Kafasını kaldırıp bana baktı. Güçsüz bedenimi ortaya çıkaran sesimle "yapma , lütf.."


--


Gözlerimi açtım. Vücudum uyuşmuş gibiydi. Kafamı kaldırdım. Ellerimle yardım alarak doğruldum. Burası da ne ? Nasıl ? Benim evim , benim odam nerde ? Hayır hayır ben nerdeyim ? Dün akşam.. dün akşamı hatırlayamıyorum. Neden burdayım ben ? "Burası neresi böyle , imdaaat !" bağırarak devam ettim " kurtarın beni " ayağa kalktım kapıya doğru yönelerek ellerimi kapıya vurdum. " çıkarın beni burdan , hemen ! " ağlamaya başladım. Sırtımı kapıya yasladım ve kayarak kahverengi laminantın üzerine oturdum. Napıcaktım ben şimdi. Ya dün gece dışarıda olan adamlardan biriyse. Ya kaçırıldaysam. Ya beni öldürürseler. Korktum. Saklanıcak bir yer aradım ve yatağın altına doğru girdim. Yan bir şekilde dizlerimi karnıma kadar çekerek yattım. Alt dudağım titrerken kalp atışlarım kalbimi bedenimde çıkaracak gibiydi. Kapı açıldı. Yavaş yavaş bana doğru gelen ayakları görebiliyordum. Gözlerimi kapadım. Ve ardından bağırmamak için ellerimle ağzımı kapadım. Bana doğru yaklaştığını hissedebiliyordum. Ses çıkarmamaya çalıştım. Gözlerimi açtım ama kahretsin ki yatağın kenarından gözüken uzun saçlarım sayesinde burada olduğumu gördü. Dizlerinin üzerine çöktüğünü görür görmez tekrar gözlerimi kapadım. Bir el kolumdan tuttu..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 28, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Aşk sen bi susar mısın ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin