YANSIMA

Gül

Merhaba, önceki bölümler nasıl bu kadar okundu hala şokundayım. İnşallah daha fazla olur. 🦋

Ama bu sefer kütüphanenin orda olmadığını gördüm...

Kafam oldukça karışmıştı. Etraftaki esnaflara soruyodum ama çoğunluk oranın yaklaşık 2 hafta önce yıkıldığını söylüyordu. Noluyo ya ben bu kitabı birkaç gün önce almıştım?!

Bu iş böyle olmayacaktı galiba. En iyisi kendim halletmeye çalışmak. Peki ne yapacaktım? Başta ilk aklıma gelen intarnete sormak oldu. "Açılmayan bir kitap nasıl açılır? " diye sormuştum. Fazlasıyla saçma bir soru olduğu için doğru düzgün de cevabımı alamamıştım.

Buçakla kesmeye çalıştım belki ortadan ikiye ayrılır da açılır diye ama çok riskli bir şey yapıyordum. O yüzden hemen yapmayı durdurdum.

Çok sıkılmıştım o kitapda bu kadar önemli ney yazıyor olabilir di ki?
Yatağıma oflayarak uzanmıştım. Kafamı kaldırıp karşı tarafa bakınca bir kız bana doğru geliyordu. "Ayy hoşt be" dye bağırmıştım neden bende bilmiyorum.

Kız bana doğru gelip kafamı okşamaya başlamıştı. Çok hoş bir sesle "yapman gereken şey çok kolay" ney yapmam gerek ki? Dediğimde gülümseyim "Aynaya tut" diğip gitmişti.

Bu şeyi az çok düşündüm ama bne şuan neyi düzeltmeye çalışıyorum? Tabiki de kitabı açmaya. Kitabı hemen elime alıp aynaya tutmaya başladım. Cidden çok korkuyodum. Her an birşey olacakmış gibi hissediyordum. Tüm cesaretimi topladım ve kitabı aynaya tutdum. Yaklaşık on saniye bekledim ve bir anda kitabın sayfaları açılmaya başldı. Peki şimdi ne yapacaktım?

Biraz aynaya baktıktan sonra kitabı alıp masama oturdum. Kitap oldukça değişikti. Fazkasıyla heyecanlanmıştım. Açıp ilk sayfasını okumaya başladım.

Yazar William Jones

Hemen telefondan kim olduğuna baktım. Bu adam 2015 yılında vefat etmiş. Ve 1929 yılında dünya ya gelmiş. Birçok işte çalışıyormuş. 25 yaşında pisikolog 44 yaşında yazar 50 yaşında ise bilim adamı olmuş. Birçok şeye imza atmıştır. Daha sonrasında ise bilim adamı olarak kalmıştır. Kitapları çok seven Jones yazdığı kitapları sadece çoğatılmadığı için bir tane bulunmaktadır. Şu anda saklanıp korunmaktadır.

İlk sayfası beni oldukça şaşırtmıştı ama son iki cümlesi daha da şaşırtmıştı. Yani ben şuan koruma altına alınan bir kitabı mı okuyordum?! Bu kitabı oldukça iyi saklamalıyım.
Tam ikinci sayfaya geçecekken zil çalmıştı. Telaşlanıp kitabı hemen dolabıma koymuştum.

Gelen üst komşum Eren gelmişti. Ufak bi sırıtmadan sonra "Efendim Eren birşey mi oldu?" dediğimden hemen sonra "Okul için prohjem vardı. Yarına kadar yetiştirmem lazım ama elektirikler gitdiği için de intarnetde gitmiş oldu. Yani tam olarak demek istediğim senin intarnetine bağlana bilir miyim?" demişti Eren.
"Ha olu-" tam sözümü bitirecektim ki odadan birşeyin kırılma sesi gelmişti. İkimizde bir anda korkmuştuk.

"Evde biri mi var? " diyen Erene olumsuz anlamda kafamı salladım. "B-ben bi bakim gelirim şimdi" ses odamdan geldiği için hızlı adımlarla odama gitmiştim. Etrafa bakındım ama birşey bulamamıştım. Yani herşey yerli yerindeydi. Eren'i daha fazla bekletmemek için yanına gelmiştim ve tedirgin bir şekilde "hiçbir şey olmamış" benim sözüme karşılık veren Eren "büyük ihtimal kendiliğinden birşey düşmüştür. " "evet ya. " demiştim. Biraz birbirimize baktıktan sonra "ben seni intarnete bağlim o zaman" diyip başlamıştım ve Eren gitmişti.

Odama geldiğimde oldukça telaşlanmıştım. Aynadan oldukça değişik bir ses gelmişti.

Aynanın yanına gitmiştim ve aynadan bir el ve elinde gül vardı.