YANSIMA

Güvenme👁️‍🗨️

Evet ciddende bu kitap aranıyordu. Yani cidden de kimseye güvenmemeliydim ama Eren bu olanları nasıl biliyordu? Hem ne istiyordu ayrıca evinde neden o kadar ayna var?!

Belki de olan biteni Eren'e açıkca anlatabilirdim. En fazla ne olabilir ki?
Bunu yapmayı sonraya burakıyorum. Çünkü yapmam gereken bir iş daha var. Oda Sahra'yla konuşmak. Artık bana hak vermesini istiyorum. Eğer böyle derse beni dinleyecekmiş gibi geliyor.

İlk önce eve gittim. Soğuk bir duş aldım. Oldukça rahatlamıştım. Bunu daha önce yapmalıydım. Saçımı kurutdum üstüme sade birşryler giyip yansıma kitabını alıp yola koyuldum. Zaten o kadarda uzak değildi. Bisiklete bindim.

Kapıyı tıkladım. Açan Sahra değildi. "Sahra evde mi?" başta anlamasada sonradan cevap verdi kim olduğumu bilmiyor çünkü. Oysaki ben biliyorum Emre.
"Ya Sahra evde de baya hasta ateşi de var bende yardım ediyordum." ne yani benim nasıl haberim yok. Şu olanlardan sonra kafam allak bullak. Bu şekilde hem Emre varken de anlatamam.
İçeri girdim. Her yer peçete doluydu. "Ay sen çok kötü olmussun ya" Sözüme Sahra değil Emre cevap verdi. "sesi çıkmıyor papatyanın" yaa şunlara bak şapşikler
"ya öylemi yerim lan sesi sesin mi çıkmıyo sesin?" gülerek söylemiştim. Gülmeye çalıştı zorlaya zorlaya güldü. "gelmişken bi çorba yapayım mı?" çantayı kenara koydum. "olur vala baldız bende yapmaya çalışıyorum ama" ya daha bi çorba yapamıyor bundan adam olmaz "ay nolacak be yaparım ben"

Mutfakta mercimek çorbası yapcaktım. Yani yapıyordum da. Sonra Emre beni çağırdı. Ocağın altını kısıp gittim. "Efend-"
Bişey söylemeden hemen çantamı aldım topladım. Çantam açılmıştı. Yansıma kitabı da dışarı çıkmıştı. "O kitapda neydi öyle ya üçgen kitap mı olur" hayır ya bunu demiş olamaz birşey diyip sıyrılmam lazım "korku kitabı ya, demekki oluyormuş" biraz soğuk yaptığım için sustu. Sahra'ya çorbasını içirdikten sonra biraz daha oturup eve geldim. Yapmam gereken birşey var ve bunu yapacağım.

Sadece çantamı eve buraktım ve derin bir nefes alarak kapıyı tıkladım. Soğuk bir sesle" kim o" dendi. "benim" of çok naziğim.
"Temmuz sen misin?" püff ne uzatıyorsun açsana ya "evet evet benim" bişey yapıcaktı galiba "tamam bekle geliyorum" yaklaşık beş dakika beklemiştim gitmiyordum çünkü bişeyker yaptığı beliydi ses geliyordu. Kapıyı açtı. "hele şükür açtın" sırıttı.

"sabahtandır ne yapıyorsun?" çok salak biri bu Eren "ne mi yapıyordum. Şey ya şey şey  üstümü giyiyordum." dimi dimi bende malım inanıcam tabi tabi. "öylemi" öff daha dayanamam konuya gireyim bari "Eren sana birşeyler sormak için geldim"
"neymiş bakalım o soru" nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Ya ben yanlış anladıysam. Denemekten hiç birşey olmaz.

"Eren hani ben geçen gün size gelmiştim ya" "ee eve gelmiştin nolmuş?" püü ne diyecem ben şimdi ellerim titriyor ya.
"işte o gün, sen Cyrus'u  nerden tanıyorsun ne biliyorsun?" bi anda ciddileşti, yutkundu.
"bak Temmuz bu konular çok karışık, zorlanırsın yapamaz, dayanamazsın" o nasıl laf ya "Eren ben sana bunu sormadım ben çok şeye dayandım buna da dayanırım merak etme beni sen" ofladı ve sözüne başladı "Temmuz senin şuan sadece yapman gereken birkaç şey var Cyrus düşündüğün gibi biri değil." Eren sana nasıl inanayım açıkla bana?!"

kalktı beni odasına götürdü. Birşey gösterecekti galiba odasına geldim. Beni burada bekle dedi. Etrafı incelemeye başladım herşey çok tuaftı. Her yerde değişik değişik aynalar vardı.

Bir anda hiç hissetmediğim bir acıyı hissetdim. Anlamsızca gözlerim kapanmaya başladı. Dayanamadım yere düşüyodum biri tuttu. Sonrada zaten gözlerimi açamadım.

Uyandığım da ise karşımda...

Merhaba uzun süredir bölüm atamıyordum. Biraz yoğundum. Nolur tutsun düşündüğünüz şeyler varsa yorumlara yazarsanız sevinirim görüşürüzz. 💥