5.Bölüm

302 14 0
                                    

Eve geleli iki saat olmuştu ama ben sinirden kurdurmaya devam ediyorum.  Kendi kendime söylenip bütün sinirimi ondan çıkarmadığım için kendime kızıyorum.
" Hah ben , ben kendimi beğendirmek dikkat çekmek istiyorum öyle mi Murat Bey kimsin de böyle düşünürsün benim hakkımda "
Ah bir elime geçirsem bir kaşık suda boğardım onu ben öyle biri değilim beni ne kadar tanıyor da böyle konuşuyor ki .
Daha fazla kendimi yemeyi bırakıp kalktım ve yemek yapmaya başladım o arada telefonum çaldı elimi hızlı bir şekilde kuruladım ve telefonun ekranına baktım Sedef arıyordu açtım " Alo " 
" Merhaba canım müsaitsin demi kusura bakma seni arayamadım İkra yeni uyudu"  ocağım altını kıstım.
" Önemli değil canım müsaitim ve bu gün halletim sanırım bir sorun çıkmadı"
hem hızlı hızlı cevap verdi.
" Sevindim Murat ve Adem beyin arası iyi değildir iyi ki bir sorun çıkmamış. "
Derin bir nefes aldım adamın adının geçmesi bile beni sinirlendiriyor.
Aklıma gelen şeyle tereddüt ettim acaba sorsam mı diye derin bir nefes aldım. 
" Sedef bir şey sorucam sana ama cevaplamak zorunda değilsin. "
" Zeynep ... Zeynep Burak'tan mı hoşlanıyor ?" Bu gün biraz daha böyle bir düşünce aklıma girmişti Sedef ne tepki verecek merak edemiyordum.
" İnan bende bilmiyorum Elif , senin gibi düşündüğüm anlar oluyor ama birbirlerini bu kadar kırmaları böyle bir şeye izin vermiyor"
ona hak verdim.
" Haklısın bende senin gibi düşünüyorum ama davranışları tam tersi haklarında hayırlısı olsun.  "
Sedef de " Öyle olsun Zeynep üzülmesin , öyle  durduğuna bakma fazla kırılgandır neyse canım İkra uyanıyor galiba ona bakmam gerekli yarın görüşürüz. "
" Görüşürüz" dedim ve kapattım.

Onun da benim gibi düşünmesi bana iyi hissettirdi kafamda kurmuyorum ama Burak'tan emin değildim . Yemek yerken bile Murat'a sinirlendiğimi fark edince kafamı boşaltmak için film izlemeye başladım.

Sabah uyandığımda okula geç kalacaktım saat baktım ve aceleyle üzerime bir şeyler geçirmeye başladım saçlarımı düzeltip hemen çıktım . O kadar hızlı yürümüştüm ki resmen koştum . Okula geldiğimde Murat dönüyordu karşılaştığımızda dik dik bakıp arabasına binip sürdü " öküz" dedim daha fazla dayanamadan okula girdiğimde 10 dk geç kalmıştım.
Çantamı bırakıp çıkacakken kapıda müdür beyle karşılaştık.
"  Hocam ders saatini karıştırdınız sanırım hatırlatayım dersler saat 8.00 başlıyor bundan sonra buna göre hareket edin ve geç kalmamaya çalışın. "
Bir şey dememe kalmadan arkasını döndü ve gitti şaşkın şaşkın baktım bu ara herkes bana bir şey deyip gidiyor tövbe ya .

Dersten aşağı indiğimde Burak beni görünce güldü ve çayını doldurmaya başladı.
"Fırçanı yedin mi ?" Dedi göz devirdim.
" Yedim yedim merak etme sadece 10 dk" çayını alıp masaya dayandı benim gibi.
" Her zamanki müdür takma 1 dk ve 10 dk arasında bir fark yok onun için. "
Cevap verecekken Zeynep'i gördüm yüzü asıktı derin bir nefes aldım Burak'a dönüp
" Haklısın " dedim ve Zeynep'in yanına gidip yanına oturdum.  ".Çay içer misin ? " bana bakmadan " Yok içemem. " bir şey var belliydi. " Neyin var Zeynep suratın asık iyi misin ?" Bana kısa bir bakış atıp odaya göz gezdirdi ne yaptığını anlamadım " Yok bir şeyim.."
elimi omzuna koydum " Anlatmak istersen dinlerim ve yanında olurum .... bir şey yok dersen de yoktur. " Gülümsedim zil çaldığımda oturduğum yerden kalkıp derse çıktım.

Nihayet bu günlük derslerim bitmişti . Derin bir rahatlıkla biraz daha rahatlıkla oturduğum yere yerleştim bir ders boşluğum vardı ve ben bu zamanı etkinlik hazırlayarak geçirecektim. Birazını halletmiştim ki telefonum çaldı yabancı bir numaraydı kaşlarım çatıldı açtım    " Alo" karşımdan tandık bir ses geldi. 
" Merhaba ben Adem ,Müdür beye ulaşmadım tamir ve tadilat işleri için bir kaç kişi ayrıldım yarın gelip bakacaklar. "
" Tamamdır Adem bey ben müdür beye ileteceğim iyi günler"
uzatmak istemiyordum konuşmayı
" iyi günler" dedi ve telefonumu kapattım. Ayıp mı oldu bilemedim kafamı kaldırdığım da Murat karşımda duruyordu beni görmezden gelerek karşımdaki sandalyeye oturdu. Konuşmamızı duydu mu biliyorum ama tam karşımda sinir bozucu bir şekilde duruyordu kardeşini almaya gelmişti .
Kendime hakim olarak bir tepki vermedim kağıda bir şeyler daha yazdım ama dikkatim dağıldı ve en son dayanamayarak başımı kaldırıp yüzüne baktım tam olarak bana bakıyordu .
Uzatmadan " Dün söylediklerin için biraz utanıp özür dilemeyi düşünüyor musun?" Öfkeden kuduruyordum ona yansıtmamam lazımdı.
" Hayır söylediklerimin arkasındayım" kaşalarım daha da çatıldı.
" Beni tanımıyorsun bile böyle bir ön yargıya varamazsın Adem beyle aranızdaki sor-" konuşmama izin izin vermeden sert bir şekilde beni böldü.
" Üzerine vazife olmayan şeyler hakkında konuşma haddini bil. "
şaşkın şaşkın baktım.
" Asıl sen üzerine vazife olmayan şeyler hakkımda konuşuyorsun ben bir şey deyince suçlu mu oluyorum. "
Oda benim gibi öfkeliydi yüzümden belliydi.
" Üzerine düşmeyen şeyler hakkında konuşma öğretmen hanım o adama da fazla güvenme" dişlerimi sıktım.
" Kimseye güvendiğim yok öyle bir amacım da yok sizde haddinizi bilseniz iyi olur Murat Bey" Bir şey demedi sonra zil çaldı öğretmenler yavaş yavaş odaya gelirken gerginliğimi bastırdım biraz da olsa kimseye bu konudan bahsetmeyecektim . Zeynep hazırlandı ve abisine döndü " Çıkalım abi hazırım. " dedi Zeynep'le göz göze geldim "iyi günler" dedi bende karşılık verdim .

DEVA  +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin