8.Bölüm

261 12 2
                                    

Yağmurlu güne tekrar merhaba demiştim . Aşırı derecede çok seviyodum yağmur sesini , yataktan kalkıp ağır ağır hazırlanmaya başladım . Pazar günümü tamamen kendime ayırmıştım cilt bakımı yapıp annemle görüntülü konuşup dedikodu yapmıştım.

Evden çıkmadan  üzerime giydiklerime ayanda baktım . Lacivert bir kazak altına da siyah pantolon giymiştim. Montumu ve şemsiyemi alıp çıktım. Okula geldiğimde son kez o günkü alışverişi kontrol ettim eksik bir şey var mı diye , yoktu . Öğrencilere nasıl vereceğimi düşündüm. Utanıp kendilerini kötü hissetmelerini istemiyordum.

Aklıma kendi çocukluğum geldi. Buruk bir tebessüm canlandı yüzümde çok utanırdım. Verilen şeyleri alıp hemen sınıfa gider insanlar bana kötü bakıyor kötü düşünüyor hissine kalırdım. Onlar bunu yaşasın istemiyordum. Durumları olmaması ayıp değildi. Bizim durumumuz yoken yani vardı biraz karışıktı buralar . Ben utanırdım tekrar düşünüp bir şeye karar verdim .

Arkadan baya enerjik bir şekilde Zeynep içeri girdi. Ben bu gün bilerek erken gelmiştim.
"Elif erkencisin, abimle aldığınız şeyler bunlar mı ? Hemen bakmam gerek ." bir taraftan üzerini çıkardı askıya astı. "Erken gelip son kez bunları kontrol etmek istedim ." Hemen poşetleri incelemeye başladı .

Genel olarak beğenmişti . "Elif hafta sonu sana gelmeyi düşünüyoruz müsaitsen?" Dedi .
"Müsaitim kimle geleceksin ?" aslında az çok tahmin ediyordum kim olduğunu.
"Sedefle ve ben geleceğiz , Pazar günü öğleden sonra geliriz ." gülümseyerek başımı salladım.

Öğlen arasına kadar aldıklarımızı çocuklara vermiştim . Sonunda rahat bir şekilde oturduğumda mutluydum. Onların yüzündeki gülümseme beni de mutlu etmişti.

Günü erken kapatmıştım. Bu gün ders sayım azdı. Burak da aynı durumdaydı. Bir kaç gündür eksi neşesinden eser yoktu. İki bardağa çay doldurup karşısına  oturdum. Camın önünde sandalyede oturuyordu. Çayı ona uzattığımda kafasıyla teşekkür etti.

"Bir sorun mu var ? Bir kaç gündür yüzün asık ." çayını içti hemen cevap vermedi.  "Kafam karışık ." cevabın Zeynep'le bir alakası var mı merak ediyordum. "Neden kafan karışık yada kim kafanı karıştırdı ." dedim. Burak'ı ilk defa konuşmak istemediğini anladım. Normalde şen şakrak bir insandı.

"Kimse benim kafamı karıştırmıyor , Zeynep benden uzak durmasını istiyorum ama beni dinlemiyor .... rahatsız oluyorum ." son söylediği şey beni şaşırttı.  Rahatsız mı oluyordu  Zeynep'ten bir anlam veremedim.
Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım
"Onunla bu durumu konuş ve hallet seni anlayacaktır ." başıyla beni onaydı . "Bu gün bu yüzden erken çıkmadım konuşacağım onunla ."
Atladığı bir şey vardı oda Murat onlar konuşurken oda yanlarında uslu uslu bekleyecek hali yoktu . "Zeynepi abisi almaya gelir biliyorsun demi ?" tabiki biliyordu
" Biliyorum Zeynep dersini erken bitirecek konuşmak istediğimi biliyor ."  başka bir şey demek istemdim  kendi aralarındaki konuydu.

Burak'la başka mevzulardan konuştuk. Nihayet Zeynep indiğinde onları yalnız bırakmak istedim. Kalktım  , hazırlandım kapıya doğru giderken Adem gelmişti. Bu adam şaka olmalıydı. Neyseki saati müdür okuldaki temizlik görevlisine bırakmıştı. Yanından geçip gidecekken selam verdi. " Merhaba Elif " durmak zorunda kaldım öğretmenler odasının kapısını kapattım daha rahat konuşsunlar diye. "Merhaba , saat için geldin sanırım temizlik görevlisine bıraktı müdür bey . " elini ensesine attı "Evet onun için geldim temizlik görevlisini nerde bulabilirim ?" sorusuna cevap verip hemen gitmek istiyordum. " 2. Kata olması gerek oraya bak ." başını yana eğdi ne yapmaya çalıştığını anlamadım .
"Peki bakacağım , görüşürüz Elif " kışlarım çatıldı ne demek istediğini anlamıyordum.

DEVA  +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin