Neighbourhood | tk

|Kaybedilen Hatıralar| 13

oy verip yorum yapmayı unutmayınn

keyifli okumalarrr💙

*

jeongguk

Taehyung'la geçirdiğim o muhteşem gün yüzünden midir bilmiyordum ama şu an salatalıklara bakıp sırıtıyordum ve eminim ki bu halimi gören herkes deli olduğumu düşünürdü.

Ama değildim, sadece çok ama çok ama çok mutluydum.

Her ne kadar spor salonunda yaşanan bazı tatsız olaylar olsa da ondan sonra yaşananlar çok güzeldi. Özlemiştim Taehyung'la eğlenceli vakit geçirmeyi. Gerçi eskiden olsa dün anlattığım fıkraya katıla katıla güler, gülerken omzumu çürütürdü ama dün gülmemişti. Ama olsun, sonuçta bana verdiği sözü hatırlıyordu ve sözünü de tuttu.

Acaba yanına gidip 'Ben hamburger istiyorum.' desem ne derdi? Sonuçta istediğim kadar hamburger alma sözü vermişti. Bence istesem alırdı.

"Jeongguk?"

Dünden beri Taehyung'u o kadar çok düşünmüştüm ki bir an salatalıkların bana seslendiğini, üstelik seslerinin de Taehyung'la aynı olduğunu sandım. Gerçekten kafayı sıyırmış olmalıydım, hatta kesinlikle sıyırmıştım çünkü hâlâ salatalıklara bakıp sırıtıyordum.

"Jeongguk?"

İsmimi tekrar duymamla birlikte yüzümün önünde şıplatılan parmak ile anladım ki salatalıklar Taehyung olmamıştı. Taehyung şu an yanımdaydı ve elini kullanarak dikkatimi kendisine çekmeye çalışıyordu.

Bilmiyordu ki dikkatimi dağıtan zaten kendisiydi.

"Taehyung?"

Üzerine giydiği gri eşofman takımıyla  bugün ayrı bir yakışıklı olmuştu ya da ben öyle sanıyordum.

"Neden salatalıklara bakıp sırıtıyorsun?"

Eliyle salatalıkları işaret edip ardından çenesini kaşıyarak konuştu. Bir de gülüyordu. Ne güzel gülüyordu öyle. İnsanın oturup şiir yazası gelirdi.

Taehyung'un karşımda cevap beklediğini fark ettiğimde düşüncelerimi toparlayarak cevapladım sorusunu ama onu düşündüğüm için sırıttığımı anlamaması için küçük bir yalan söyledim.

"Ah şey, benim salatalıklara karşı sırıtma fantazim var."

Tamam biraz saçmalamış olabilirdim ama çok da saçmalamamştım. Sonuçta herkesin garip fantezileri vardı ve benimkinin salatalara sırıtmak olduğunu söylemem garip durmazdı.

Ya da ben öyle sanıyordum.

Taehyung küçük(!) bir kahkaha kopartıp marketteki bütün gözleri üzerimize topladıktan sonra konuştu.

"Jeo- Jeong-"

Resmen gülmekten konuşamıyordu.

"Jeongguk kusura bakma ama benim gibi insanlar bu fantazini çok yanlış yorumlayabilir."

Sonunda gülmesini durdurup cümlesini tamamlayabilmişti ama cümlesi biter bitmez tekrar kaldığı yerden devam etti ve ben uydurduğum fantazimin gerçekten yanlış yorumlanabileceğini o sırada anladım.