Shuhua elindeki hediyeyi uzatarak karşısındaki kadına baktı. Sana hediyeyi kenara ittirip Shuhua'yı kendine çekti, ona sıkıca sarıldı. Kardeşini kimseye vermek istemiyor gibi sarıldı ona. Sanki Soojin şuan çıkacak ve onu kendinden alacakmış gibi sarıldı.
"Hediyeye gerek mi var aptal? "
Shuhua, Sana'nın sözlerine güldü.
"Ama geçen bulamadığın o elbiseyi almıştım. "
Sana gözyaşlarını sildikten sonra geri çekildi. Çok sevinmiş gibi yaparak hediyeyi aldı.
Shuhua bu duyduğu şeyle acı bir şekilde gülümsedi. Sana genellikle mutfağa morali bozukken girerdi. Sana'yı bu kadar üzdüğü için kendine, belki de daha çok Soojin'e kızdı.
"Özür dilerim Sana, gerçekten aklım neredeydi bilmiyorum. "
Shuhua, Sana'nın arkasından mutfağa girmiş ve bu cümleyi kurmuştu. Sana söyleneni duymamış gibi davranmıştı. Kapıya yaslanan kadın, arkadaşının konuyu kapatmak istediğini anlamıştı.
"Kurabiyeler çok güzel duruyor, bu kadar az mutfağa girmen haksızlık. "
Turuncu saçlı kadın gülümsedi.
"Istersen hep yaparım, konu sen olunca her şey gelir elimden. "
Shuhua arkadaşına karşılık gülümsedi. Çalan kapıyla ikisi de kapıya baktı. Sana'nın işi olduğu için Shuhua kapıyı açmaya gitti.
"Bizsiz mi buluştunuz? Ne kadar ayıp! "
Miyeon elindeki yemek kaplarını salondaki masaya bıraktı. Tzuyu doğrudan mutfağa gitmişti.
"Unnie, ev çok güzel kokuyor! "
Daha sonra salondaki arkadaşına seslendi.
"Biz açtır diye geldik ama o bizi doyuracak sanırım! "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
