Sana arkadaşının kapısını çalmaktan yorulmuş ve endişelenerek telefonundan aramıştı. Çok kez aramasına rağmen açan yoktu. Ayrıca çalma sesi dışarıya kadar geliyordu fakat Shuhua açmıyordu. Sana iyice korkmuştu ve Miyeon'u aramıştı.
"Efendim? "
Sana sonunda biri telefonu açtığı için derin bir nefes vermişti.
"Miyeon, Shuhua'nın kapısının önündeyim ve kapıyı kırk kere çalmama rağmen açmıyor. Ayrıca onu aradım, telefon içerde çalıyor ama açmıyor. Korktum. "
Miyeon da endişelenmiş ama hem Sana'yı sakin tutmak hem de düzgün düşünmek için sakin kalmaya çalışmıştı.
"Sakin ol, yürüyüşe falan çıkmıştır. Ben de çilingirle geliyorum. "
Miyeon hızlıca çantasını ve montunu alarak evden çıkmıştı. Yoldayken çilingiri aramış ve hızlıca eve gelmişti. Sana ise kapının kenarına oturmuş onu bekliyordu. Bir süre sonra çilingir de gelmişti ve içeriye geçmişlerdi.
"Shuhua! Orda mısın? "
Ses gelmemişti.
"Sana, sanırım evde deği- "
Miyeon diğer odalara bakmaya giden arkadaşına seslenmek istemişti ama cümlesini Sana'nın çığlığı bölmüştü.
"Shuhua! "
Sana hala çığlık atarak konuşuyordu. Miyeon koşarak arkadaşının olduğu odaya gitmişti fakat beklediği şey ayakları havada sallanan bir Shuhua değildi.
Seo Soojin, sonunda Shuhua'yı yanına almıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
