Mum Işığı 2 : Berlin

Yazardan Veda

Hepinize merhabalar...

Mum Işığı'nı yazmaya başladığım ilk günü hatırlıyorum : 5 Temmuz 2013. İlk bölümü yayımladığımda çok da fazla bir beklentim yoktu, her şey zamanla gelişti. Bölüm paylaştığım iki yıl içerisinde çok tatlı insanlarla tanıştım, güzel yorumlarınızı okuyarak cesaret aldım.

Şimdi hepiniz şaşırmışsınızdır bu veda da neyin nesi diyerek. Haklısınız fakat benim de kendime göre açıklamalarım var.

Öncelikle kurgunun ilerleyişi noktasında beni rahatsız eden şeyler var. Amacım her zaman mükemmele ulaşmak ki Mum Işığı İstanbul'da bunu hakkıyla yerine getirebildiğime inanıyorum.

Fakat Mum Işığı Berlin'de yazarken eksik kaldığını düşündüğüm çok şey var. Bu biraz da benim derslerimin yoğunluğundan kaynaklanıyor, kurgu isteğim dışında o kadar hızlı ilerliyor ki engel olamıyorum. Kafamdaki olayları tam olarak yazıya dökememiş olmam da cabası.

Mum Işığı Berlin'e ilk başladığımda kafamda bambaşka şeyler vardı. Pelin Bulut ile olmaya devam edecek, Çağrı ile hala mesafelerini koruyor olacaklardı. Çağrı ile Pelin'in yakınlaşması çok daha farklı bir zamanda çok daha farklı bir şekilde olacaktı. Ne yazık ki yazarken parçaları birleştirmekte eksik kaldım ve gidişat çok daha farklı bir hâl aldı.

Peki neden böyle oldu dersiniz?

Öncelikle Pelin gibi düşünemedim ve yazar olarak objektifliğimi kaybetmeye başladım. Bulut ile Pelin'in yakınlaşması ve sevgili olmaları için önceki kitapta 40 bölüm yazan ben, bu kitapta her şeyi üstünkörü geçmeye başladım. Dediğim gibi bunda içinde bulunduğum yoğunluğun ve tükenmişlik sendromunun da etkisi var.

Çağrı karakteri benim için çok önemli. Gerçekten bu platformdaki karakterlerden çok daha farklı ve takdir edilesi. Ne yazık ki onu bile ilk kitaptaki gibi tam anlamıyla yansıtabildiğime inanmıyorum.

Benim yazmaya başlarken arkasında durduğum ilkelerim vardı, hâla da o ilkelerin arkasındayım. Her şeyden önce yazdığım şeylerin ütopik olmaması benim için önemliydi. Nasıl mı? Mesela aşk. İlk aşık olduğunuz ve bir şeyler paylaştığınız insan sizin kaderiniz diye bir şey yok. Benim Çağrı'yı hikayeye bu kadar geç dahil etmemin sebebi de bununla alakalı. Bulut ile Pelin'i okuyup kendinizi kaptırın istedim, hep birlikte olacaklarmış gibi düşünün istedim. Sonra hoop Çağrı geldi ve işler değişti. Hayat da böyle işte. Beklemediğimiz zamanlarda beklemediğimiz insanlar çıkıyor karşımıza. İlk denemede doğru insanı bulmuş sayılmayız, insanoğlu yaşayarak öğreniyor. Ama ne yazık ki çevremizdeki Bulut'lar yüzünden Çağrı'ları göremiyoruz ve hep bir tarafımız eksik kalıyor.

Arkadaşlar hayat o kadar garip ki kimin ne zaman başrol olacağı belli değil. Benim Mum Işığı'nı yazmam 'nasıl başlarsa öyle gider'ci düzene karşı mücadelemdi.

Onun dışında bu platformda eleştirdiğim bir diğer şey ise erkek karakterlerin psikopatlık gibi yönlerinin ağır basması. Tamamen gençleri yanlış yönlendiren şeyler bunlar. Bir erkek karakter kızın vücudunda sigara söndürmeden de cool olabilir gayet, en dikkat ettiğim şeylerden biri de buydu.

Devamında ne olacağını merak ettiğinizi biliyorum ama inanın ben de bilmiyorum ne olacak. Pelin Çağrı ile gidecek mi, yoksa Bulut ile mi kalacak.. Gerçekten bilmiyorum. Sanırım biraz da sizin hayal gücünüze kalmış. Biraz kendimi toparladığımda devam eder miyim bilmiyorum fakat en azından sizi merakta bırakmamak adına özel bir bölüm yayımlamaya çalışacağım.

Unutmadan... Mum Işığı'nı ve Doruk Sinangil'i dizi şeklinde senaryolaştırmayı düşünüyorum. Eninde sonunda yapacağım bunu. Bir gün televizyonu açacaksınız ve yeni bir dizinin fragmanını göreceksiniz. Pelin'i, Bulut'u, Çağrı'yı ... Heyecanla izleyeceksiniz neler olacağını görmek için, söz veriyorum:) hatta bu konuda bazı insanlarla iletişime geçmeye başladım bile.

Olur da senaryolaştıramazsam en azından kitabını çıkaracağım.

Kısacası emeğimin, emeğimizin en iyi yerlere ulaşması için elimden geleni yapacağım.

Her şey için teşekkür ederim size, hakkınızı helal edin ve kendinize iyi bakın. Unutmayın, ablanız sayılırım sizin. İstediğiniz zaman ulaşabilirsiniz bana.

Burcu