Jestem Nikim | One piece x Oc

*25*Demon

Byłam w tym ciemnym miejscu. Kolejny raz. Usiadłam po turecku i czekałam aż przede mną pojawi się mężczyzna. Nie musiałam czekać długo. Czarnowłosy pojawił się wraz z dźwiękiem dzwonka. 

- Muszę przekazać ci ważną wiadomość - powiedział. Usiadł przede mną i spojrzał mi w oczy. Nie rozumiałam dlaczego za każdym razem się w nie wpatruje. Chciałam o to spytać, ale powtrzymałam się. 

- Co to takiego? - westchnęłam. On zrobił to samo. Przymknął powieki i otworzył je po chwili, wpatrując się w ziemie. Zapadła głęboka cisza, którą jedynie on mógł przerwać. 

- Okłamałem cię... na temat twojej mocy - wydusił z siebie. Wstrzymałam oddech na dłuższą chwilę. Cały czas go obserwowałam. 

- Dlaczego? - spytałam. Chciałam odpowiedzi, wyjaśnień czegokolwiek. 

- Miałem ważny powód. Nie mogę jednak powiedzieć jaki. Nie teraz - szepnął. Zmarszczyłam brwi - To prawda że zjadłaś diabelski owoc. 

- To się już domyśliłam, jak inaczej nie mogłabym pływać? - prychnęłam rozbawiona jego głupotą. Po chwili jednak ponownie spoważniałam - chcę wiedzieć dlaczego. Muszę wiedzieć, dlaczego...? 

- ... - nie odpowiedział. 

- Rozumiem... w takim razie może porozmawiajmy o czymś innym - zaproponowałam. Demon zgodził się. 

- Więc o czym chcesz porozmawiać? - spytał. Spuściłam wzrok i zacisnęłam pięści.

- Dlaczego tak przyglądasz się moim oczom? - czarnowłosy spiął się. Wyczułam to. Był sparaliżowany moim pytaniem. 

- Masz je po matce... - tym razem to ja zaniemówiłam. Przypominałam mu moją matkę? - tamtego dnia nie tylko ty coś straciłaś. Ostatni raz ją wtedy widziałem, i chodź żyje w mojej pamięci... tęsknię za nią, tak samo mocno jak ty. 

W kącikach moim oczu zebrały się łzy. On tak samo kochał tą kobietę jak ja, czuł to samo co ja tamtego dnia, i tak samo za nią tęsknił. Dlaczego nie wyjawił mi tego wcześniej? Dlaczego? 

Poczułam delikatną, lecz dużą dłoń na moim policzku. Spojrzałam ponownie na niego. Otarł mi spływając po twarzy łzę i uśmiechnął się niedbale. Wzięłam głęboki wdech i uspokoiłam swoje drżące ciało. 

- Wiem że nie możesz mi nic powiedzieć o mojej rodzinie, ale... to brat czy siostra? - spytałam nagle. Mężczyzna zdziwił się na moje pytanie, ale odpowiedział na nie co mnie pozytywnie zaskoczyło. 

- Brat - powiedział.

- Rozumiem. Dziękuje...