ဥက္ကဌ၏ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ချစ်သမီးလေး( မြန်မာ ဘာသာပြန် )

အခန်း ( ၂၅ ) ပြန်လည်ဆုံဆည်းခြင်း

     ဟဲမိသားစုသည် ပေကျင်းတွင် မြင့်မြတ်သောမိသားစု ဖြစ်သော်လည်း မိသားစု အခြေအနေမှာ မရှုပ်ထွေးပါ။ ဖေဖေ ဟဲယွဲ့လင်းတွင် သားနှစ်ယောက်နှင့် သမီးတစ်ယောက် ရှိပြီး အကြီးဆုံးသားနှင့် သမီးမှာ ယခုအခါ နိုင်ငံရေး အသိုင်းအဝိုင်းတွင် အလွန်ထင်ရှားသော ပုဂ္ဂိုလ်များ ဖြစ်ပြီး သူတို့ကို စိတ်ပူစရာ မလိုတော့ပေ။

     အစောပိုင်း နှစ်များတွင် သားငယ်နှင့် ဇနီးဖြစ်သူတို့သည် မစ်ရှင်မှ ထွက်ခွာချိန်တွင် ဝမ်းနည်းဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် သေဆုံးသွားခဲ့ပြီး ခုနစ်နှစ်အရွယ် ကလေးငယ် ဟဲချုံယွမ်ကို ချန်ထားခဲ့ကာ အခြားအငယ်တန်းများနှင့် မတူဘဲ သဘာဝအတိုင်း ပြုမူဆက်ဆံခဲ့တယ်။ ကံကောင်းထောက်မစွာ သူ့မိသားစုမှာ ကျင့်ဝတ်ကောင်းတွေ ရှိတယ်။ အခြားလူများသည် ဖခင်၏ ပေါ်လွင်ထင်ရှားသော အသွင်အပြင်ကို ဘာမှ မပြောရုံသာမကဘဲ ၎င်းကိုလည်း သဘောတူကြတယ်။

     သာမန်စာတိုက်မှ စာတစ်စောင်ကို ဟဲချုံယွမ်၏ လူယုံတော်မှ ပေးပို့ခဲ့တယ်။ ကလဲ့စားချေရန် သူ့အချစ်ဆုံးမြေး လော်ဂျိန်းဇယ်ထံသွားသည်ကို ဟဲယွဲ့လင်းသိတယ်။ အရေးကြီးတဲ့စာတွေ ပါသွားမှာကို စိုးရိမ်တဲ့အတွက် သူ့အစောင့်ကို ယူလာခိုင်းတယ်။

     စာအိတ်သည် အလွန်သာမန် ဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် အနှေးဆုံးနှင့် စိတ်မချရဆုံး သာမန်ပို့စ် ဖြစ်သည်။ ဟဲယွဲ့လင်းသည် ၎င်းကို စစ်ဆေးရန် စာအိတ်ကို ယူရင်း တံဆိပ်တုံး ဖြုတ်လိုက်တော့ ကတ်ဆက်သွယ်ရေး စာရွက်တစ်ရွက် ပြုတ်ကျသွားတယ်။

     စာရေးကိရိယာပေါ်ရှိ အဝါရောင် ပီကာချူးသည် သူ့မျက်လုံးများကို မှိတ်ထားကာ အထူးသဖြင့် အသက်ဝင်ပြီး ချစ်စရာကောင်းတယ်။

     ဟဲယွဲ့လင်းသည် အနည်းငယ် စိတ်ရှုပ်သွားပြီး ဤအရာသည် အမြဲပြုံးနေသော သူ့မြေးနှင့် မကိုက်ညီပါ။

     စာရေးကိရိယာကို လှန်ပြီး စက်ဝိုင်းပုံ ဘောပင်ပေါ်တွင် ရေးထားသော စာလုံးများကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ လက်ရေးက အတော်လေး သပ်ရပ်ပေမယ့် ရေးတဲ့သူက အသက်မပြည့်ဘူး ၊ ဘောပင်ကို လုံလောက်အောင် မထိန်းချုပ်နိုင်ဘဲ Pinyin တွေ အများကြီးပါတာကို သူတွေ့နိုင်တယ်။ ကလေးလေးက ရေးတယ်။