ဥက္ကဌ၏ နူးညံ့သိမ်မွေ့သော ချစ်သမီးလေး( မြန်မာ ဘာသာပြန် )

အခန်း ( ၁၃ ) ဘား

     ဟဲချုံယွမ်က စိတ်​မ​ကောင်း ဖြစ်​​နေ​ပေမယ့်​ ​ကလေးမ​လေးက ​ပျော်​​နေတယ်​။ သူ(မ)ကို စိတ်မပျက်စေချင်ဘူး။ သူက ဆိုဖာပေါ်မှာ ထိုင်ကာ ကတ်ကြေးသေးသေးလေးနှင့် ရောင်စုံစာရွက်ကတ်ကို ကိုင်ကာ သူ့စိတ်ထဲရှိ မကောင်းတဲ့ စိတ်ခံစားချက်ကို သိမ်းရင်း သူ(မ)နှင့်အတူ " အိမ် " လက်လုပ် အလုပ်ကို လုပ်‌နေလိုက်တယ်။

     ယုမန်မန်က ယခုအချိန်တွင် သူ့(မ)၏ ဦးဆောင်မှုကို ပြသခဲ့တယ်။ ရုပ်ပုံများနှင့် ပုံသဏ္ဍာန်များကို ရေးဆွဲရန် သူ(မ)တွင် တာဝန်ရှိပြီး ဘာရွန်က ၎င်းတို့အတွက် ပြင်ဆင်ထားသည့် အဖြူရောင် ကတ်ထူပြားပေါ်တွင် ကပ်ထားရန် သခင်ငယ်လေးနှစ်ဦးအား ညွှန်ကြားခဲ့တယ်။

     " အန်ကယ်ဟဲ ဒီပန်းက အဆင်မပြေဘူး ၊ အန်ကယ်ဟဲက အလယ်မှာ အနီရောင်အစက်လေးတွေ ခြယ်ရမယ် အဲဒါမှ ကြည့်ကောင်းမှာပေါ့ "

     ယုမန်မန်က ကော်ဖီ စားပွဲကြီးပေါ်မှာ လှဲနေပြီး ဟဲချုံယွမ်ရဲ့ ပြဿနာများကို ထောက်ပြလိုက်တယ်။

     ဟဲချုံယွမ်၏ ယခင် ဒေါသနှင့် ပတ်သက်၍ ဤမျှ ဆိုးရွားသော စိတ်ဓာတ်မျိုး ကြုံလာရသောအခါ မည်သူမျှ သူ့ရှေ့မှာ အလျင်စလို မလုပ်ဝံ့ရဲကြဘဲ ဤကလေးမလေးမှာ " အလကား ရွှေတံဆိပ် " သာမကဘဲ " အဆိုးမြင်သော ရွှေတံဆိပ် " လည်းရှိ​ပေမယ့်​ သူလုပ်​​ဆောင်​ဖို့ အရာတွေကို သတ္တိရှိရှိ ညွှန်​ပြခဲ့တယ်​။

   " ကောင်းပြီ "

     ကလေးမလေးရဲ့ရှေ့မှာတော့ သူ့ရဲ့ မကောင်းတဲ့ စိတ်နေစိတ်ထားကို ကောင်းကောင်း ထိန်းချုပ်နိုင်ခဲ့ပြီး ခေါင်းညိတ်ပြကာ သူ(မ)ရည်ရွယ်ထားတဲ့အတိုင်း မီးခိုးရောင် ခြယ်သခဲ့ပါတယ်။

     ဘာရွန်က အချိုရည်များနှင့် အဆာပြေ အစားအစာ ပြင်ဆင်ပြီး သူတို့ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်မပေးဘဲ အပြုံးဖြင့် ယူဆောင်လာခဲ့တယ်။

     အကုန်လုံး အာရုံစိုက်နေတဲ့ ယုမန်မန် ၊ ဟဲချုံယွမ်နဲ့ မတူတာက ဂျန်းဇီလင်းဟာ အားလုံးကို သုံးမိနစ်လောက် အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ လုပ်တတ်သူပါ။ ခဏတစ်ဖြုတ် လုပ်လိုက်ပြီးနောက်မှာ သူ့မျက်လုံးတွေနဲ့ လည်ပင်းနာသွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးလည်း နာကျင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။