Pregnant With Mr. Ignacio's Baby

Kabanata 1

Bullying

Sobrang sakit ng ulo ko pagkagising sa kasunod na araw, siguro dahil puyat at kulang sa tulog. Ito yata ang umang pagkakataon na mayroon akong nasaktan sa mga aksyon ko na hindi ko pinag isipan.

Maingay sa kabilang kwarto, parang may nagtatalo. Hinayaan ko na lang at mabilis na nagprepara para sa trabaho.

Paglabas ko ay nakaupo ang isang babaeng halos kaedad ko lang sa hagdanan palabas. Mugtong mugto ang mata at may sigarilyo sa gitna ng dalawang daliri. Normal naman iyon sa akin, unang dating ko dito ay may nagbasagan ng bote sa ulo.

Kapag naka graduate, at nakapag ipon, mas pipiliin ko pa rin sa probinsya mag lagi o di kaya sa ibang bansa kung mabobored para makapag travel.

"Isang order ng unli rice at orange juice." I smiled at the customer and took his order.

My shift finished quick. Ibinigay sa akin ang sahod para sa buwan at masaya ko iyong tinanggap.

"Salamat po!" Hawak ko na ang limang libo na pagkakasyahin sa buong buwan. Una kong isesettle ang bills, mamaya ay makakabili na ako ng bigas.

Nakaupo akong muli sa bench sa may garden ng school, isa isa kong inililista ang mga dapat bayaran at ang ipapadala kay auntie.

I heaved a sigh when I realize that I'll be left with a thousand and a few hundreds for this month.... Hindi bale pagkakasyahin na lang..

"Hey!" Philipp tapped my shoulders, at sa gulat ko ay nagkalaglag ang ilang mga barya. Wala na akong panahon na mainis at agad na pinulot iyon isa isa, kakaunti na nga lang ay mawawala pa.

"Ako na!" Pagalit kong sinabi nang subukan niya akong tulungan magpulot niyon.

"What's your problem? Kahapon ka pa." Nakapameywang siya sa harap ko at kunot ang noo. Hindi ako nagsalita agad at inayos ang mga barya at pera sa maliit na lumang wallet.

"Bakit ayaw mo akong kausapin ng maayos? You..the soup.. yesterday.." putol putol ang mga sunod na salita nang nag angat ako ng tingin, inis pa rin sa kaniya. "I'm just helping you out, if you don't want it.. Bahala ka." Hindi ko parin siya pinansin. Nagkamot siya ng ulo at ambang paalis na.

Pinatuloy ko ang ginagawa. His awra screams trouble, maayos na rin na ganito at pupwede naman na hindi lang siya ang maging kaibigan ko rito.. Basta hindi ako komportable at nababagabag ako sa kaniya.

Specially his eyes.. It was so brown that I can almost see my own reflection on it.

There's an air around him that I don't like.. Pilyo pa kung ngingiti at pakiramdam ko hindi maganda na mainvolve sa kaniya.

Biglang balik siya sa bench na inuupuan ko.  Pakiramdam ko ay magdidikit na ang kilay ko sa pagsimangot. Pairap akong nag iwas ng tingin sa kaniya nang mahagip ko ang grupo ng mga lalaking estudyante na nagkukumpulan at mabilis na umalis nang napansin ang pagsulyap ko.

"Look.. Those boys are trying to pull some naughty prank on you. Notorious ang grupo na iyon at marami na rin reklamo ng paninilip at pangunguha ng hindi kaaya ayang litrato." He licked his lower lip at kunot noo na umiwas ng tingin sa akin. "I know because I heard them the first time we met." inilabas niya ang isang tupi tuping papel sa harap ko.

Lito ko namang tiningnan iyon, hindi rin naman ako nakatiis at binuklat ang papek sa harapan.

"A-Ano?" The paper says, 'Fake boobies'. I felt my chest heat up at pakiramdam ko pati ang tenga ko namumula na rin sa galit at kahihiyan. Napapikit ako at inisip kung gaano katagal kaya iyong nakadikit sa akin bago may nakapansin.

So, this explains why he sat close to me that day.

"I'll see what I can do.. Ikaw rin, makipag usap ka na sa guidance.. Iyon lang naman ang dahilan kung bakit kita sinasamahan. Nahihiya rin kasi akong sabihin ang nalalaman ko." tatayo na siyang muli at aalis na.

I started panicking and checking the surrounding, baka naroon pa ang mga pilyong naglagay nito sakin. I crumpled the paper and immediately throw it away.

"Sandali.. Sasabay ako papunta sa room." I said in a low voice, ashamed of how I just treated him when he actually meant no harm. "Sorry din pala." hindi ko na siya narinig na nagsalita kaya patuloy parin ako sa paglalakad.

"Dito na ang room ko." halos pabulong kong sabi.

Tumama ako sa likod niya nang bigla siyang tigil. "Hindi tayo magkaklase sa subject na 'to. Pumasok ka na" he nodded before he left when he saw me finally settling down on my arm chair.

Two girls from the row just in front of me turned to me.

"Kaano ano kayo?" the girl with red lips and arched brow said. Nanatili naman ang mapanghusgang tingin ng may maikling buhok na katabi nito.

"Wala.. Nabunggo ko lang sa hallway." umismid ang babaeng nagtanong sakin. Her eyes moved at hinarap niya ang kaibigan sa tabi.

"Liar! I saw you a couple of times at the school garden and even sitting together on the bench!" humalukipkip ang babaeng may maikling buhok pagka sabi niyon.

"Nabunggo sa hallway? Baka binebenta mo yan?" nginuso niya ang dibdib ko. Asiwa kong tinakpan ng mga braso ko iyon.

Sabay silang tumawa na dalawa. "Ay nako, tigilan mo 'yang kahibangan mo, teh. Alam mo ba ang ginigirlfriend non? Yung artista sa bagong teleserye. Si Faith Ocampo!"

"Talaga ba? Akala ko yung FHM model! Hahahahaha! Feeler!" nagkaroon na sila ng sariling kwentuhan tungkol kay Philipp at ilan pang panlalaig katulad nang 'ambisyosa' raw ako at 'hindi naman seseryosohin' ni Philipp.

I sighed when my class ended. Nag inat inat ako at nakakapagod naman talaga itong araw na ito.

Palabas na ako ng classroom nang natanawan ko si Philipp roon. His duffel bag on his left shoulder kasama ang isang gray na tuwalya. His sweat mixed with musky perfume.. He smelled so good.. so manly..

Nilampasan ko siya but he grabbed my right arm just when I passed by him. Aalma sana ako pero binitiwan niya rin agad.

"Sorry.. Ipinatawag na sila sa guidance office kanina and I think they'll stop, but just to make sure... Ihahatid na kita palabas."

"Okay lang naman.. Kung tumigil na sila." hindi ako makatingin ng diretso. Oo na at gwapo siya kapag malinis at maayos na naka uniporme pero ngayon na pawisan mas lalo lang iyong nadagdagan..