"Μικρή μου.. δεν το έχεις ακουσει;; τροχός είναι και γυριζει"
"Έτσι είναι η ζωή Νικολάκη.."
Τι γίνεται όταν το παρελθόν ξαναγυρνάει στο παρόν και επηρεάζει το μελλον;;
Η Μελίνα προσπαθει να νικήσει τα συναισθήματα της βάση λογικής και να αφήσει πίσ...
Πέρασε η ώρα και ήμουν πλέον έτοιμη. Κατέβηκα κάτω φόρεσα τα ψηλοτάκουνα μου και διόρθωσα ελαφρώς το μακιγιάζ μου.
Αγ:"Πω πω πω, άξιζε ο κόπος τόση ώρα αναμονή." Μ:"Κούκλα η κόρη μου!! Ευτυχώς ήμαστε ίδιες " Εγω:"Θα με ματιάσετε καλέ" Αγ: "Αντε πάμε;;" Εγ&Μ:"φύγαμε"
Αουτφιτ οφ δε ναιτ:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Επειδή είμαι τζιντζερ,σαν την μάνα Άρεμάνα Μου πάνε τέτοιου είδους ανοιχτόχρωμες αποχρώσεις και μου αρέσουν φουλλ.
Η Μαργαρίτα (η μαμα) προχωρα μπροστά πιάνοντας συζήτηση με τους συναδέλφους της, ως συνήθως. Εγω πίσω με τον Άγγελο πιανομαστε σε στυλ ογδονταχρονο ζευγαράκι (αγκαζε).
Μελλ: "Και για πες τώρα, που δεν σε αφήνει η μαμα να πας;" Αγ: "Νόμιζα ότι κοιμοσουν " Μελλ: "Μπορώ να κάνω δύο πράγματα ταυτόχρονα, λεγε τωρα " Αγ:" Έρχεται ο Νίκος απ την Σαλονικα και θέλω να βγ.." Μελλ: "Ο ΠΟΙΟΣ "
Το είπα τόσο δυνατά που ακούστηκα σε όλη τη δεξίωση με αποτέλεσμα να πέσουν όλα τα βλέμματα πάνω μου, και το πιο δολοφονικό.. της μάνας μου.
Αγ: "Τι σε έπιασε ρε Μελίνα" Μελλ:"Τίποτα τίποτα, συνέχισε." Λέω πίνοντας μόνο μιας το ποτήρι με σαμπανια που ήταν στο χέρι μου μόνο για μόστρα. Αγ:"Θα μετακομισει μόνιμα ο Νίκος Αθήνα για δουλειά και θέλουμε να πάμε να το γιορτάσουμε κάνα διημερο" Μελλ:" Όταν λες μόνιμα.. εννοείς μόνιμα μονιμα;" Αγ:" Ρε Μελίνα τι έχεις παθει; σε πείραξε η σαμπανια;"
Ακούς εκεί μόνιμα! Ναι, όπως καταλάβατε τον μισώ. Ήμουν τσιμπημένη μαζί του απ τα δώδεκα. Το μάθε κιόλας κ μετά με κορόιδεψε μαζί με τις γκόμενές του.. Ευτυχώς ο αδερφός μου δεν έμαθε κάτι και δεν πρόλαβε κιόλας, με το που έγινε αυτό το περιστατικό εκείνος μετακόμισε Θεσσαλονίκη και κατάφερα επιτέλους να τον ξεπεράσω. Τώρα πάλι απ την αρχή. Αλλά εννοείται πως δεν με ελκύουν ακόμη τέτοιου είδους τύποι. Έχει περάσει ένας χρόνος και είμαι έτοιμη να τον αντιμετωπίσω όπως και να χει.
Μελλ:" Μία χαρά είμαι Άγγελε. Απλά, μου ρθε λίγο ξαφνικό που δεν σε αφήνει η μαμα.. σε τέτοια θέματα είναι πολύ εντάξει συνήθως" Αγ:" Ναι ρε γαμωτο. Αλλά δεν πάει και τον Νίκο γι αυτό, ξέρεις τον θεωρεί κακή επιρροή για τον γιόκα της" Μελλ:" Δεν έχει κ αδικο" Αγ:"Τέλος πάντων, κυρια μου θα μου χαρίσετε αυτόν τον χορο;" μου λέει και αμέσως ανταποκρινομαι Μελλ:" ευχαρίστως αγαπητέ μου" λεω
Πέρασε λίγη ώρα και ψιλοβαρέθηκα. Η μάνα μου ξεκάθαρα φλερτάρει με έναν εντυπωσιακό κύριο και ο Άγγελος την πέφτει στην σερβιτόρα, ως συνήθως. Δάκρυα απειλούν τα μάτια μου και δεν ξέρω το γιατί.. ή ίσως ξερω. Πληγωθηκα πολύ απ αυτό το άτομο όπου μόνο στο άκουσμα του ονόματος του θέλω να βάλω τα κλάματα. Καθησυχασα όμως τον εαυτό μου, ο Άγγελος για να το λέει τώρα στη μαμά για να την ψήσει, σημαίνει ότι έχουμε καιρό μέχρι να ρθει.
...
Χευυ Λοιπονν δεύτερο κεφαλαιακι πως σας φαινεται;; Εγω έχωλίγοάγχοςδιότι η έμπνευση μου είναιλίγο σαν λαμπατέρ.. πότεανάβει ποτε κλείνει.. Τι λέτε να γίνει στην συνέχεια με την Μελίνα και τον Νίκο;;
