Heartless

Chap.5

Έχει περάσει λίγη ώρα αφότου τελείωσε η ταινία και μπορώ να πω πως ήταν καλή, για επιλογή αγοριών. Όλοι ήμασταν στο σαλόνι και μιλούσαμε για το φινάλε της ταινίας.
Εγω καθόμουν ήσυχη με τα πατατάκια μου και παρακολουθούσα τι μίνι μπιφ που αρχίζει.. χεχε

Μαρ:" Εμένα πάντως μαρεσε το φινάλε, δεν ξέρω για σας"
Αγγ:" Εμένα πάλι όχι, έπρεπε να τον σκοτώσει τον παπαρα!"
Μελλ:" Σιγά ρε άντρα βαρύ εσύ"
Αγγ:"Μπα ζεις εσυ;"
Μελλ:" Παω τουαλέτα" λεω με μπουκωμένο στόμα

Κατευθύνομαι στο μπάνιο ώσπου νιώθω ένα χέρι στη μέση μου. Ήταν ο Νίκος..  Ακόμη εδώ ήταν αυτος;
Με κολλάει στην πόρτα του μπάνιου.

Ν: " Πας καλα κοπέλα μου;;"
Μελλ:" Το ίδιο θα ρωτούσα κι εγώ τώρα!"
Ν:"Θα μου έλεγες πας καλα κοπέλα μου;"
Μελλ:" Νίκο τελειωνε"
Ν:" Τι μαλακιες ειναι αυτές που ανεβάζεις;;" λέει και μου δείχνει το ποστ που ανέβασα πριν στο ινστα.
Μελλ:" Γιατι αναφορά θα σου δωσω;;"
Ν:" Ερώτηση ήταν τώρα αυτο;"
Μελλ:" Και δεν κατάλαβα..  τι το κακό εχει;"
Ν:"Φαίνονται ολα;;!!"
Μελλ:" Σοβαρά τωρα;"
Ν:" Σβήσε την"
Μελλ:" Αλλιώς τι;" του λέω ενώ εκείνος είχε τοποθετήσει τα χέρια του γύρω μου, στην πόρτα και ήμασταν σε απόσταση αναπνοής.
Ν:" Μη με προκαλείς.."
Μελλ:"Χαχα Νικολάκη.. ξεχνάς τι μου έλεγες ένα χρόνο πριν.."
Ν:"Μικρή μου.. δεν το έχεις ακουσει;; τροχός είναι και γυρίζει "
Μελλ:"Έτσι είναι η ζωή Νικολάκη.." λεω και εκείνος γλύφει τα χείλη του.
Καθόμασταν για μια στιγμή και κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον στα μάτια..  τα μάτια του ξεγλιστρουσαν απ τα δικά μου κοιτώντας έντονα τα χείλη μου και πάλι πίσω. Στη συνέχεια ακολούθησα κι εγώ αυτήν την διαδρομή.

Ακούμε ένα χτυπο εξω απ την πόρτα και σταματάμε και οι δύο αυτό το οπτικό παιχνίδι.
Ήταν η Ελεαννα.

Ελ:"Όλα καλά εκεί μεσα;"
Μελλ&Ν:" Ναι" λέμε αυθόρμητα και οι δύο.
Ελ:" οριστε; μαζί ειστε;;"
Μελλ:"όλα καλά βγαίνω σε λίγο"
Ελ:"οκευ.." λέει και φεύγει
Μελλ:" Πας καλα παιδάκι μου;;"
Ν:"Σιγά μωρέ.. τι εκανα;"
Μελλ:" Τίποτα μωρέ απλά τώρα θα με πρήζουν για την υπόλοιπη ζωή μου και θα νομίζουν ότι τρέχει κάτι μεταξύ μας"
Ν:"Αφού δεν τρέχει βρε μωρό μου.. εκτός αν το θέλεις.."
Μελλ:" Νίκο κόψε τις μαλακιες και σου είπα μη με αποκαλείς έτσι.."
Ν:" Οκευ μωρό μου..να φεύγω τοτε" λέει και ξεκολλάει απ την πόρτα..  και από μένα.
Μελλ:"Στον αγύριστο" λεω

Δεν αντέχω άλλο παιδιά, θα τα έκανα πάνω μου.

Βγήκα έξω και έκατσα στην πολυθρόνα αμίλητη.

Αγγ:"Τι έχεις εσύ ρε και είσαι ετσι;"
Μελλ:"Τίποτα γιατι;"
Μρς (Μαριος): "Η αλήθεια είναι πως φαίνεσαι λιγάκι αναστατωμενη.."
Μελλ:"Καλά ειμαι"

Ο Νίκος με κοιτούσε με ένα πονηρό χαμόγελο..
Νιώθω το κινητό μου να δονείται,το ανοίγω και μπαίνω να δω ποιος είναι.
Μήνυμα απ τον Νίκο.. μα καλά δίπλα του είμαι.

Nik_papad
Κι είμαστε ακόμα στην αρχή  μωρό μουυ

Τον αγριοκοιταζω κι εκείνος χαμογελάει..
Τι χαμογελαρα είναι αυτή.. 

...

Χευυυυ
Πέμπτο κεφάλαιο εδωω

...