chap.3

55 7 4
                                    

Οι ακτίνες του ήλιου μπαίνουν βίαια μέσ τα μάτια μου.. Σαν να θέλουν να με κατασπαραξουν. Κάνω μια γκριμάτσα και τεντωνομαι για να πιάσω το κινητό..

Αλλα..

ΓΙΑ ΜΙΣΟ...

Ακούω γνώριμη φωνή.. ΟΠΑ ΟΠΑ ΚΑΤΣΕ.. Ο..




ΝΙΚΟΣ

Τρέχω προς την πόρτα και παω να ανοίξω το πόμολο.
Αλλα συνηδητοποιω.. που παω ετσι;;
Είμαι με ένα ατημέλητο κεφτέ στο κεφάλι και τις μπιτζαμες μου με τα κερασακια, οι οποίες αποτελούνται από ενα σορτς και ένα ραντακι.. ίσα που καλύπτει τα απαραίτητα.

Ήταν ήδη αργά.

Ανοίγω το πομολο φρικαρισμενη και κατευθύνομαι προς την σκάλα.Κατεβαίνω κάτω και το πρώτο πράγμα που αντικρίζω.. είναι εκείνος.
Γυρίζει και με κοιτάει με αυτά τα καταπράσινα μάτια τα οποία.. δεν μπορώ να πω, έχουν μαγικές ικανότητές.
Με κοιτάει εξεταστικα απ την κορφή ως τα νύχια..  εγω από την άλλη ξεροκαταπινω και κάνω το ίδιο.
Τον κοιτάζω
Έχει αλλάξει, είναι πιο γυμνασμένος, πιο ώριμος.. πιο.. άντρας!

Αγ: "Βρε καλώς την! Πρωινή πρωινή!"
Μελλ:"Άκουγα φωνές και.."
Ν: "Καλημερα Μελίνα"

Και.. Τσαααακ οπτικη επαφή. Κάπου εδώ χάνομαι.

Μελλ:"Κα-καλημερα καλημερα"

Το μισώ αυτό το πράγμα. Εμφανίζεται μόνο όταν χάνω τον έλεγχο.. απλά δείτε πόση επιρροή έχει πάνω μου με ένα "καλημερα"..

Ανεβαίνω ξανά πάνω και αποφασίζω να ετοιμαστώ για καμιά βόλτα.

Chat:
Παρδαλες 😝

Γουινι 🍯
Κορίτσιααα σοοοος
Είναι σημαντικό.

Eλεαννακιους🪰
Σε 5 στο γνωστό.

Μαρακι💩
Έγινε.

Έχω πάει στο μπάνιο κ έχω κάνει τα απαραίτητα. Έκανα κ ένα ντουζάκι να συνέλθω. Είμαι με μια μικρή πετσέτα στο σώμα και βαφομαι. Πάει και το μακιγιάζ.
Γυρνώ πίσω και τον βλέπω στηριγμένο στην κάσα της πόρτας να με κοιτάει σαν γάτα έξω από ψαράδικο.
Απ την τρομάρα μου βγάζω έναν σιγανό τρομαγμένο θόρυβο και.. κατεβαίνει λίγο η πετσέτα.
Αυτός έχει σχηματίσει ένα μικρό χαμόγελο καθώς γλύφει τα χείλη του.

Μελλ:"Θα κοιτάς για πολύ ακομα;;"
Ν:"αμέ δεν με χαλάει καθόλου η θεα"
Μελλ:"Τι θες;"
Ν:"Με τέτοιο θέαμα αποσυντονιστηκα"
Μελλ" δίνε του τοτε"

Παω και του κλείνω την πόρτα στα μούτρα. Ξεφυσαω για να φύγει όλη η ένταση και ,έχοντας βαλει εσώρουχα, αρχίζω να απλώνω την κρέμα σε όλο μου το κορμί.

Ν:"Α θυμήθηκα" λέει και ανοίγει απότομα την πόρτα

Έχω μείνει κάγκελο. Προσπαθώ να καλύψω ότι μπορώ. Εκείνος χαμογελάει και..  είναι η ιδέα μου ή ο φίλος στενεύει εκεί κατω;;

Ν:"Να έρθεις κάτω να φάμε πρωινο"
Μελλ:"Μαζί σου δεν τρώω τίποτα"

Ν:"είσαι σιγουρη; μην σχηματίσεις διαφορετικη γνώμη στο μέλλον.."
Μελλ:" Ε αι στο διαολο Νικο" λέω και του κλείνω την πόρτα στα μούτρα χωρίς να προσπαθώ να καλύψω τίποτα πλέον.

...

Χευυυυ
Αυτό ειναι λίγο πιο μεγάλο κεφάλαιο, έβαλα και τσατ χεχε  εξελίξεις.

...

Heartless Where stories live. Discover now