chap. 13

41 5 0
                                    

Τις τελευταίες δύο μέρες κλεινομαι στο δωμάτιο μου και δεν θέλω να δω κανέναν.. Όχι για να τους αποφύγω.. αλλα επειδή οι δύσκολες μέρες μου είναι λιγάκι πιο δύσκολες από τις κανονικές..

Κάθομαι και βλέπω outer banks για δέκατη φορά, αλλά δεν πειράζει. Ώσπου ακούω ήχο απ την πόρτα..

"Ποιος" λεω βεβιασμένα

Ν:"Τι της έφερα εγωω;;"λέει όταν ανοίγει την πόρτα απαλά
Μελλ:"Τι θέλεις Νικο" λεω κουρασμένη

Ν:"Βρε Μελινακι.. δεν τρως τίποτα αυτές τις δύο μέρες.. απλά κλείνεσαι εδώ μέσα και κλαις.." λέει καθώς κρατάει έναν δίσκο στα χέρια του

Μελλ:"Περίοδο έχω ρε Νίκο..  τι να κανω"
Ν:"Να τρως και να μας μιλάς.. εμείς νοιαζόμαστε για σενα"

Μελλ:"Μόνο εσύ νοιάζεσαι.. μόνο εσύ ήρθες"
Ν:"Οχι.. όλοι νοιαζόμαστε απλά έχουν και δουλειες"

Μελλ:"Και εσύ έχεις δουλειές με την μετακόμιση.. αλλα ηρθες" λεω και ξεσπάω σε κλάματα

Χαζές ορμόνες..

Ν:"Ελα ελα μη μου κλαις τωρα σε παρακαλώ Μελινακι μου.." λέει ενώ έχω κουλουριαστει στην αγκαλιά του σφιγγοντας τον

Μελλ:"Μου..μου έφτιαξες και καρμπονάρα.."λεω κλαίγοντας περισσότερο
Ν:"Αυτό τώρα γιατί;"
Μελλ:"Με συγκίνησες"
Ν:"Αι ρε χαμένο..  με τρόμαξες" λέει και ξεσπάω σε γέλια

Ν:"Αντεε φαΐ τωραα"

Λέει και αφού με ταισει την πεντανοστιμη καρμπονάρα.. ξαπλώνει δίπλα μου

Ν:"Τι κοιτας; Δε σ αφήνω μόνη σου έτσι όπως είσαι" λέει κι απλά του χαμογελάω κάνοντας του χώρο να μπει στο κρεβάτι.

Νίκος POV

Μετά από δύο ωρίτσες λιώσιμο στο νετφλιξ, όσο η Μελίνα κοιμήθηκε στο πρώτο δεκάλεπτο αφού της χαϊδευα απαλά την πλάτη για να χαλαρώσει, ήρθε η ώρα να σηκωθώ..

Να μπορούσατε να βλέπατε ποσό όμορφη είναι..  πέφτει και ο ήλιος απαλά στα μαλλιά της κάνοντας την ακόμα πιο λαμπερή..

Τι έχω πάθει γαμω.. εγώ να ενδιαφερθω πραγματικά για γκόμενά;; εγω να κάτσω να μαγειρέψω για γκόμενά;; εγω να προσπαθώ να χαλαρώσω μια γκόμενά απ τον πόνο;;

Μα δεν είναι γκόμενά ηλιθιε..

Εσυ μας ελειπες τώρα

Βγαίνω απ το δωμάτιο της χωρίς να την ξυπνήσω και πηγαίνω στο δικό μου για να αλλάξω.. 

Μελίνας POV

Πότε πήγε 8;;
Κοιμάμαι απ τις 5 καθώς θυμάμαι το χέρι του Νίκου στη μέση μου να κάνει κυκλικές κινήσεις για να χαλαρώσω..  μόνο αυτό ένιωθα.. μόνο εκεί εστίασα.

Είμαι καλύτερα τωρα..  ίσως πάω για καμια βόλτα

Έβαλα μια φόρμα και ένα τοπ ώστε να είμαι άνετη και βγαίνω απ την εξώπορτα.

[...]

Μετά από λίγη ώρα περπάτημα επιτέλους έκατσα σε ένα παγκάκι να ξεκουραστώ.. Ως που ακούω μια φωνη από δίπλα μου

"Γειά σου ομορφη"

...

Χελοοουυυ κόσμε
Ζω.

Πείτε μου την γνώμη σας για τα κεφάλαια και ψηφίστε να ανέβουμεεεε

Σι γιου σουν<3

...

Heartless Where stories live. Discover now