0530***:
Karşına çıkmayı, düşünmediğimi mi düşünüyorsun?
Defalarca istedim ama yok işte, olmayacağını ve benim gibi birini istemeyeceğini biliyorum.
1,5 senedir göğüsümü delen, seni her gördüğümde ellerimin terlemesine ve titremesine engel olmadığı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
Lal: Ezilme, çünkü bana göre bir tek sen sevilmeye layıksın.
Hem ne demiş Sezen Aksu şarkısın da..
Doymadım, doyamadım sevmelere seni ben.
Kimseyi koyamadım yerine, yeniden.
Merih Aras'ım: Ben de sana Sezen Aksu'dan cevap vereyim o zaman,
Ben böyle yürek görmedim, böyle sevgi..
Lal: Kalpten gideceğim ama şimdi..
Merih Aras'ım: Lal ne olacak böyle sonumuz, bilmiyorum.
Karşıma çık lütfen,
seni tanımak istiyorum.
(Görüldü✓✓)
•
Attığı mesaj ile bana kal gelmişti, evde durmayacak kadar heyecanlanmıştım. Hemen üstüme bir hırka alıp, dışarı çıktım.
Merih beni tanımak istiyordu.
Ben sadece duyduklarımdan haberdar olsun, varlığımı bilsin diye yazmıştım. Olaylar kontörlümden çıkıyordu.
Korkuyordum.
Cesaretli davranıp, karşısına çıksam bile beni istemezdi ki.. Konuşamayan, onu sevdiğini bile dile getiremeyen kadın ile ne yapacaktı? Bu düşünceler, gözlerimin dolmasına sebep oldu. Göğsüm daraldı. Ona bencillik de olsa bu, karşısına çıkmak istiyordum. Onun beni sevebileceği ihtimali, yüreğimi hoplatıyordu bir yandan.
Deniz'e kısa bir mesaj attım, yanıma gelmesi için.
Kapımın önünde ki bankta beklemeye başladım, iki alt sokağım da ailesi ile yaşıyordu Deniz. Bense tek yaşıyordum, ailem ise İzmit'de. Aramız çok iyi değildi, onlar yılda bir beni arardı ben de onlardan farksız değildim.
Ama zararsızdık birbirimize, iyidik böyle.
Düşüncelere dalmışken, elleri ile beni daldığım yerden kendime getiren Deniz ile karşı karşıya kaldım. Onu fark ettiğim de, kollarımı boynuna sardım. İyi ki vardı..
Ayrıldıktan sonra, "Ne olmuş da, benim bebeğim bu saatte çağırmış beni?" diye konuştu, bir şey olduğunu anlamıştı.
Önce mesajı okuttum ve daha sonra anlatmaya başladım işaret diliyle.
"Beni tanımak ve görmek istiyor Deniz. Ne yapacağımı, ne yanıt vereceğimi bilemedim."
Deniz'in bu duruma gözleri parıldadı, o da biliyordu Merih'in güzel bir insan olduğunu. İkimiz olsun isteyen de tek insandı zaten.
"Bebeğim çok güzel bir şey bu. Bak düşüncelerini biliyorum ama yen bunları artık lütfen. Sen mükemmelsin, konuşma engelli olman seni kusurlu yapmaz ki.. Aksine özel kılar, sen çok özelsin Feris." sözleri ile ona minnetle baktım. Bana Deniz cidden çok iyi geliyordu.
"Deniz iyi ki varsın ama bilmiyorum işte.."
Deniz beni anlar gibi tebessüm etti, "Feris sen çok güzelsin, etkin altına alamayacağın hiçbir erkek yok. Merih seni gördüğünde de aksi olmayacak. Seni yetersiz de bulmayacak. Lütfen sana verdiği bu şansı kabul et. O sana çok iyi gelecek. Hem.. Olmazsanız bile ileride, en azından denedim diyeceksin. Şimdi ben seni tek bırakıyorum ve düşünmen için zaman veriyorum. Seni de çok seviyorum." dedi ve bana söz hakkı vermeden, yanağımdan öpüp gitti.
Korkuyordum işte.
Ama çok da seviyordum..
Bir daha kararımdan vazgeçmemek için telefonu elime aldım ve yazmaya başladım.
•
Lal: Üzgünüm, düşünmek istediğim için geç döndüm.
Merih Aras, karşına çıkmak istiyorum.
•
Ay, Merih Bey bizim kızı görmek istiyor..
Umarım beğenirsiniz, buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
