Kapılar/Doors

Kapı 11-20

4 tane kız, -fazla büyük değiller, liseyi yeni bitirdiler- kapılardan korkuyla geçiyordu, çekmceceleri açarken iki kez düşünüp, açarken korkuyorlardı. En ufak seste gergin olup, dolaba yada yatağın altına girmeye çalışıyorlardı. Bunları yaptıkları yer, eski bir oteldi.

***

11. kapıyı açıp yine çekmeceleri karıştırıyorlardı ve bunu bir gerginlik ve dikkatle yapıyorlardı. Özellikle Eda çekmeceleri açmaktan kaçınıyordu. Sonunda çekmecelerde aşk mektupları dışında kayda değer birşey olmadığını görüp 0012 yazan kapıyı açtıklar. Yine aynı şeyleri yaptılar, Noph bir çakmakgazı bulmuştu ve sevinçle "evet be!" dedi. 13. Kapıya girdiklerinde sesler artmaya ve ışıklar iyiden iyiye titremeye başladı. Herkes can havliyle dolaplara girmeye çalıştı. Yine ses iyiye arttı ve dolap kapılarının arasındaki boşluktan bir gölge hızlıca geçti. Noph "HERKES YAŞIYOR MU?!" diye bağırdı.

Herkes "evet." diyince oh çektiler, ışıklar düştüğü için Alex fenerini ve Noph çakmağını yakdı ve diğerlerini de aydınlatmak için önden yürümeye başladılar.

Alex "Ne?" dedi şaşkınlıkla. Eda da şaşkınlıkla bakakaldı. Bu odada iki tane kapı vardı. Birinde 0015, diğerinde de 0014 yazıyordu. Mae hemen arkasına doğru gidip az önce geçtikleri kapıya baktı, ama numara çizilmişti. Noph bir önceki kapıya gitti, ama o da karalanmıştı. İkisi de geri geldiler. Mae, "En son hangi kapıdan geçtiğimizi hatırlayan var mı?" dedi umutsuzca. Kimse cevap vermeyince "O zaman deneme yanılmayla öğrenmeliyiz sanırım" dedi ve 0014 yazan kapıya doğru yürüdü. Tam kolu ittirecek iken Eda eline tutundu ve "Yapma!" dedi dramatik bir şekilde "Ben yaparım, ne olacağını bilmiyoruz, ya yanlış kapıysa?!". Noph, "Tabii ki hayır, ben yaparım! Eda bu konuları biliyor! Ben ise bu konularda cahilim. Ben ölürsem birşey farketmez!" dedi. Alex hemen, "Saçmalama! Burda işe yaramayan tek korkak benim!" dedi.

Mae, herkese tek tek baktı, diğerleri de aynısını yapıyordu. Sonunda Alex kimseye fark ettirmeden 0014 kapının koluna atladı, herkes geri çekildi. Şimdi kapıdan uzakta duruyorlardı. Alex kapıyı araladı, yüksek bir ses duyuldu ve Alex kapının önüne sırtüstü düştü, başını ovalıyordu, yüzünde yatağın altına girmişkenkinden de korkmuş ve şoke bir ifade vardı.

Mae, Alex'in yanına gelip onu yavaşça ayağa kaldırdı, "Ne oldu, ne gördün?" diye sordu. Alex "bilmiyorum," dedi "kırmızı gözleri ve kanlı dişleri vardı, gülümsüyordu, sonra sadece düştüğümü hatırladım". Kapıya baktı, kapı onun ardından hızla kapanmıştı ve üzerindeki 0014 yazısı da yere düşmüştü. Noph, "Yapmayabilirdin, ama gerçekten sağol, çok acıyor mu?" dedi. Alex başını belli belirsiz salladı, kendine gelene kadar yarım dakika geçti ve yarım dakikadan sonra Eda 0015 yazan kapıya doğru yürürüp kapıyı açtı. Burda kimse yere düşmedi.

İlerlemeye başladılar. Çekmeceleri dikkatle karışıyorlardı, odalara girip herhangi birşey var mı diye kontrol ettikten sonra 0016 ya doğru yürüdüler.

Eda bağırdı, elini uzatmıştı ve işaret parmağı Mae'nin sağ alt kısmını da işaret ediyordu. 'Pist' diye bir ses duyuldu, Mae hemen sağ altına baktı, gülümseyen, beyaz gözleri olan ve yanlarından siyah uzuvlar çıkan şeye daha 20 salise bakamadan canavar korkunç bir şekilde bağırdı. Sonra daha nereye gittiğini kavrayamadan gitti.

Mae korku ve şaşkınlıkla sarsıldı, sonra kendine gelip, "Işıklarınızı açın," dedi "haberlerde o şey sadece karanlıkta geliyordu.".

Noph ve Alex ışıklarını yaktı ve yine önden gidip 17. kapıyı açtılar. 18. kapı kilitliydi, yani anahtar bulmaları gerekiyordu.

Burda bir önceki anahtarı ararkenkinden çok daha fazla oda vardı, görünürde Yol Gösterici Işık gelmemişti. Tek tek her odaya girip çekmeceleri karıştırmaya başladılar. Noph anahtarı bulunca yine o tanıdık 'tık' sesiyle kilit kapıdan düştü. 0018 deki bütün çekmecelere baktıktan sonra 0019 yazan kapıyı açtılar. Noph'a çekmeceden bir örümcek çıktığı için 'kahretsin', 'lanet olsun' ve 'küçük sürtük' sesleri geliyordu. O da hemen kendine geldi ve 20. kapıyı açtılar -bir sonraki kapı kilitliydi-

***