MAFYA/HYUNLİX

özür dilerim

Hyunjin yukarı çıkarken kısa bir süreliğine arkasından bakıp geri önüme dönmüş yavaş yavaş nefes almaya çalışıyordum.

Bir anda gözümden bir damla yaş süzüldü ağladığımı fark etmemiştim meğersem baya ağlamışım.

Hemen ayaklanıp odama çıktım odama gittiğimde bu sefer aklıma babamın beni bu lanet yere soktuğunu hatırladım.

Çok kolay bir şekilde ağlatıla bilirdim o çatalı ağzıma zorla sokarken nefesim kesilmişti bir an.

Ve tabiki de ben stres altındayken de nefes alamayan biriydim, bunları düşürken nefesim kesilmeye başlamıştı bile.

nefes alamıyordum birde üstüne ağlıyordum ben ağladıkça nefesim daha da kesildi en sonunda dayanılmayacak bir raddeye gelmişim ve yere düştüm,

yere düşerken hemen yanımda duran komidinin üzerindeki bardağı düşürmüştüm ses çok fazla çıkmıştı,

Ağlamaya devam ederken gerçekten nefesim daha da gidiyordu bende biri beni duysun diye ellerimi yere vurarak ses çıkramaya çalışıyordum.

Hyunjin sesi duymuş olmalıkı sinirle odaya girdi yerde nefes alamaz bir şekildi beni görünce hemen yanıma geldi.

Yanıma geldiğinde gözümün kararmaya başladığını fark ettim.

O sırada bana telaşlı bir şekilde bakıp "Felix, Felix aç gözünü, Felix kendine gel" diye bağıran hyunjini fark ettim.

Bir an ölüceğimi düşündüm.

Bir den gözümü açtım, gözümü açar açamaz etrafı gözetledim yanımda tedirgince duran hyunjin ve hyunjin'in karşısında duran bir doktor vardı.

Gözümü tamamen açıp hareket etmeye çalıştım fakat edemiyordum sanırım yorgun düşmüştüm.

Beni uyanık bir şekilde gören hyunjin hemen yanıma eğilip "iyimisin"diye sordu olumlu anlamda kafamı salladım.

Hyunjin bana bunu sorduktan sonra doktor çıkmıştı.

Hyunjine dönerek kısık bir sesle "bana ne oldu" dedim. Ne olduğunu çok fazla hatırlamıyordum en son yerde nefes almaya çalışırken hyunjin girmişti.

"Şuan pek bir şeyin yok ama az önce ben odaya girdiğimde gözlerin yaşlarla dolu bir şekilde nefes almaya çalışıyordun ben yanına gelincede hemen bayıldı" dedi.

Hyunjin konuştuktan sonra gözlerini saçlarıma çekip ince ve uzun elleriyle saçımı okşuyordu.

Tekrardan bana dönüp "özür dilerim"dedi açıkcası hyunjini kısa süreliğine tanısamda bu cümleyi ondan beklemezdim.

                                ~5~

Evet bir bölümün daha sonu arkadaşlar burda hyunjine sinir oldum yani insan sevmeye bilir bir yemeyi o insana sevmediği bir yemeği zorla yediremezsin yani aşko sjsj neyse yarın okuldan sonra devam edicem bb aşkolarım💓💓