MAFYA/HYUNLİX

teşekkür ederim

medyada ki minik lixiye bakın ne kadar tatlı değil mi😊😊

ilk defa yaptığı bir şey değildi ama bu kadar insanın arasında yapması biraz garip geliyordu bakışlarımı ondan çekip nereye gideceğimize baktım.

eteklerin ve bir sürü elbise'nin olduğu bir mağaza'nın karşısında bana bakıyordu, şaşkınlıkla dönüp ona baktım.

"girelim mi"

bir mağazaya bir de hyunjine bakıp konuştum.

"bilemiyorum"

"niye Felix"

"korkuyorum her şey eskisi gibi olsun istemiyorum"

"korkmana gerek yok ben burda iken hiç bir şey eskisi gibi olmayacak merak etme"

beni destekleyerek konuşmasının ardın'dan mazağazaya dönüp konuştum.

"peki o zaman girelim~"

içeri girdiğimizi gibi bütün çalışanlar kapının önünde bizi selamlamasıyla karşılaştık.

mağaza bom boştu resmen hiç kimse yoktu sadece biz ve çalışanlar,hyunjine dönüp sordum.

"neden bom boş burası?"

"rahatsız olursun diye mağazayı kapattırdım bebeğim"

ne bunu gerçekten yapmışmıydı, yani aslında yapardı çünkü hem mafya, hem zengin, hemde tanınıyordu yani cevabı basit.

"t-teşekkür ederim ama buna gerek yoktu" dedim utanarak.

"birincisi bir daha basit şeyler için bende özür dileme ikincisi gerek vardı"

vericek bir cevabım yoktu bu yüzden sadece kafamı sallayıp etrafa bakmaya başladım.

hepsinin arasından sadece bir tane etek dikkatimi çekmişti pembe renkli mini bir etekti, aslında diğerlerinden bir farkı yoktu fakat aynı etekten bir zamanlar bende de vardı...ve onu babam almıştı.

"Felix, iyi misin daldın"

"he ne, evet iyiyim"

hyunjin daldığımı fark ettiği için beni düşüncelerimden ayırdı.

"tamam, etrafa iyice bak istediklerini çalışanlara ver eğer denemek istiyorsan da hiç çekinmeden dene"

"tamam"

hyunjin'in yanından ayrılıp etrafa bakınmaya başladım arkamda hyunjin onun arkasında da bir çalışan vardı.

utanıyordum çünkü uzun bir zaman sonra ilk defa etek giyecektim ve buda hyunjin sayesindey di.

gözüme çarpan ve hoşuma gidenleri yanımdaki çalışana veriyordum, seçtiklerimin hiç birini denemedim çünkü burada bir sürü insan içerisinde denersem herkesin odak noktası ben olucaktım.

bu yüzden denememeyi tercih ediyordum alacaklarım bittiğinde kasaya gidip hyunjin ödeme yapmıştı ve ardından da korumalar gelip poşetleri alıp önden gitmişlerdi. bizde hyunjin ile mağazadan çıkıyorduk, aramızda bir sessizlik vardı açıkcası ben ne diyeceğimi bilmiyordum büyük ihtimalle oda bilmiyordur diye düşünürken konuştu.

"beğendin mi"

hyunjin yüzüme bakıp gülümsüyordu yakından bakınca gülümsemesi çok güzel duruyordu yine ve yine düşüncelerimden sıyrılıp konuştum.

"neyi?"

gülmeye devam ederek konuştu.

"aldıklarını diyorum beğendin mi"

"he evet,hyunjin...şey herşey için teşekkür ederim uzun zamandır insanların saçma yargıları yüzünden kendin olmayı bırak mıştım..bunu bana hatırlattığın için gerçekten çok teşekkür ederim"

dedim ve etraftaki insanları umursamayarak parmak uçlarıma çıkıp dudağına küçük(!) bir öpücük bırakıp geri çekildim tam beni tekrar öpeceği sırada geri çekilip arabaya doğru koştum arkamdan bana bakıp hem gülümsüyor hemde koşar adımlarla yanıma geliyordu.

arabaya binip hyunjin'in gelmesini bekledim geldiği gibi kapıyı kapatıp dudaklarıma yapıştı.

                                  ~29~

evet aşkolarım ilk önce bölümler geç geldiği için üzgünüm bu yüzden kusuram bakmayın gecenin bu saatinde bölüm atmak ta ne bileyim yani...

üzülerek bildiriyorum ki kurgumuz çok yakın bir zamanda final yapacaktır haberiniz ola

neyse umarım beğenirsiniz aşkolarım 💓💓💓