MAFYA/HYUNLİX

lütfen

Bir an bana baktı bu normal bir bakış değildi çok sert bir bakıştı.

Elinde benim telefonum vardı, "bunlar ne?" Demişti anlamsız gözlerle bakmıştım ona.

"Ne, ne" demişti bana yarım ağız gülümsedi.

"Dalgamı geçiyorsun sen benimle,BUNLAR NE SANA DEDİM"

O an bağırmasıyla aşırı korktum, eliyle telefonu gösterip tekrar konuştu.

"Sen herkese böyle anlatırmısın evinde ne olup bittiğini he" dedi.

Sanırım mesajlarımı okumuştu ve ben şuan da hiç olmucak kadar korkmuştum her an her şeyi yapabilirdi ne de olsa hyunjin.

"O- onlar benim arkadaşlarım onlardan sakladığ-"

Tam konuşurken lafımı kesti "BENİM YANIMDA BENİM EVİMDE OLDUĞUN SÜRECE KİMSEYE BİR ŞEY SÖYLİYEMEZSİN"

Bana bağırmaya devam etmişti, korkudan gözlerim dolmuştu bile, "ama hyunjin"

"BUNUN AMASI FALAN YOK BEN SANA NE DEDİYSEM O"

"O-onlar benim t-tek arkdaşlarım ben h-her şeyimi onlara danışırım" dedim.

Bir anda telefonu alıp attı telefon tam yanımdan geçmişti her an bana çarpabilirdi yani.

"SEN BENİM LAFLARIMA KARŞIMI GELİYORSUN BEN SANA NE DEDİYSEM O TAMAM MI"

"hyun-"

Burnundan gülmüş ve sonra tekrar konuşmuştu "demek beni dinlemiyorsun"

Bana yaklaştı kolumdan tutup sürüklemeye başladı.

"Hyunjin ne oluyo ne yapıcaksın bana"

"SUS VE YÜRÜ" aniden bağırmasıyla korkmuş ve susmuştum.

Merdivenlerden indikten sonra aşağı inen bir merdiven daha vardı.

Biraz oraya baktı, ben hem ona hemde aşağı bakıyordum ağladığımın farkında bile değildim.

Kolumu sıkarak ilerlemeye başladı, aşağı indiğimizde karşımıza çıkan kapıyı açıp beni sertçe yere itmişti, itmesiyle yere düşmüştüm tabi.

Bana sert bir bakış attı "biraz burda kal aklın başına gelsin" diyip gitmişti.

Hemen kapıyı yumruklamaya başladım, "hyunjin lütfen yapma, özür dilerim bir daha yapmayacağım lütfen aç kapıyı"

Ben bağırıp çağırırken o duymamazlıktan gelmişti.

Ümidimi kesmiş ve kapıyı yumruklamayı bırakmıştım.

Gözlerimi etrafta gezdirdim bodrum katı olduğu çok belliydi çok pis ve iğrenç bir yerdi.

Bunu umursamamıştım ve sonra birden anneminde beni bu şekilde bırakıp gittiği aklıma geldi annemin sesi kafamın içinde duyabiliyordum.

Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.
Sanki o zamandaymış gibi "anne beni bırakma lütfen gitme" konuşmuştum kendi kendime.

                                 ~14~

Akşam akşam sadece bu kadar yazdım tatlı birinin tavsiyesi üzerine böyle devam ettim aslında hyunjin benim kafamda daha az tepki vericekti ama tatlış birinin attığı yorumu okuyunca değiştirdim sizleri çok seviyorum umarım beğenirsiniz bb aşkolarım 💓💓💓