Bayadır bölüm atmıyorduk. Sağolsun okul bize hikaye yazmamıza baya yardımı oldu. Günümüzün 7 saatini alan ve sayesinde evde de ödev yapmamızı sağladı. Canım okulum
"Kızgın mısın?" Dedi.
"Değilim." Deyip odama girdim. Kapıyıda üzerine kapatıp yatağa girdim ve telefonu aldım. Bu gün bana telefon vermişti ama kimseyi arayamıyordum.
Yarım saat geçmişti ve hâlâ uyuyamamıştım. Şükrü uyudu mu diye kapıyı açıp odasına doğru gidecekken, odasının kapısının açık olduğunu gördüm. Yanımdaki oda Nerimanındı, onun karşısındaki odada Şükrünün odasıydı o yüzden kapıyı açınca kolayca görüyordum. Biraz daha yaklaştığımda gördüğüm görüntüyle dona kaldım. Neriman'la Şükrü öpüşüyorlardı. Şükrü beni gerçekten aldatıyor olamazdı. Hemen kendi odam gidip kapıyı kilitledim, yere çömelip bacaklarımı kendime çekip ağlamaya başladım.
"Biliyordum Şükrü. Sende aynı çıktın. Sende şerefsiz çıktın. Nefret ediyorum senden. Seni seven kalbimi s!kim. Ben nasıl senin beni sevebileceğini sandım. Off Nuriye bi sana bak bir Şükrü'ye bak. Hiç uyuyor musunuz birbirinize? Şükrü'de haklı Neriman benden kat ve kat güzel. Hem onun adı da güzel. Benim ismim babaannemden kalma isim. Onun ismi çok güzel. Neriman... " o anda aklıma evden kaçmak geldi. Evet, bunu yapabilirdim. Sonuçta Neriman'ın evinde güvenlik önlemleri yoktu. Hemen kilitli kapıyı açıp kendimi odadan dışarıya attım.
Evden sonunda çıkmıştım. Kimse gelen sesleri merak etmemişti. Sanırım şu an ki hallerinden çok keyif alıyorlardı. Şu an karşımda ana yola giden araba yolu ve ormanlık yol vardı. Tabi ki de ormanlık yoldan gidecektim. Yoldan gitmek gibi bir hata yapmayı göze alamazdım.
Baya süre sonra kurt sesleri gelmeye başladı. Aşırı korkmuştum. Gözlerimi kapatıp hızlıca koşmaya başladım. Bir anda sert bir şeye çarpmıştım. Sanırım bu Şükrü'ydü gözümü açtığımda duvar olduğunu anladım. Bir dakika bu ev kimin evi? Acaba bana yardım edebilir miydi ev sahibi?
Hemen zili çaldım ve beklemeye başladım. Kapıyı 20li yaşların sonunda olan bir adam açtı. Bana şaşırmış gözlerle bakıyordu.
"Hanım efendi kimsiniz?"
"Beyefendi nolur yardım edin. Kocam beni aldattı. Bende evden kaçtım." Adam sırıtmaya başlamıştı. Ne demiştim ki ben ?
"Anlıyorum siz içeriye geçin ben size kahve hazırlayım."
"Çok teşekkür ederim." Ben içeriye geçmiş etrafı inceliyordum. Adamda mutfağa gitmiş kahve hazırlıyordu. Odanın çok garip bir tarzı vardı. Bütün uyumsuz eşyaların yakaladığı bir uyum. Birden odaya az önceki adam gelmişti. Elinde ki kahvelerden birini benim önüme uzatmıştı. Bir yudum aldım.
"Daha iyi misin?" başımı evet anlamında salladım. "Anlatmak ister misin?"
"1 hafta önce bir adam beni babamın borçları karşılığında kaçırmıştı. İlk başta adamı sevmiyordum ama sonra sevmemeye başladım. Sonra kolumdan vurulduğum için eve kuaför çağırmasını istedim. Gelen kız Neriman diye bir kızdı. Makyajımı yaptı. Sonra bu kız beni kaçıran adamla samimi davranmaya başladı bu gün onlarda kalıyorduk az önce birlikte öpüşürken gördüm. Hemen evden çıkıp evden uzaklaştım."
"Takma ya geçer." gözlerimin ağırlaştığını hissediyordum. Hemen koltuğa uzandım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Sabah uyandığımda bilmediğim bir yatağın üstündeydim. Birden gördüğüm şey ile ağzım 269 derece açıldı. Kıyafetlerim değiştirilmiş bir şekilde yatakta uzanıyordum ve yanımda o adam vardı. Neler oluyordu? Tanrım.
