"Efendim Neriman?" Dediğini duydum. Neriman mı? Ardından,
"Ne? Tamam sakin ol geliyoruz. Polis çağırdın mı?' dedi. Ne oluyordu? Ne polisi? Şükrü telefonu kapatınca bana dönüp "Benim işim çıktı. "
"Ne oldu Şükrü? Neriman ne diyor?"
"Neriman'ın evine hırsız girmiş. Benden yardım istiyor." Ne? Neriman'ın evine hırsız mı girmiş? Tanrım.
"Bende geliyorum ." Dedim kararlı bir sesle
"Hayır Nuriye, sen burada kalacaksın"
"Hayır bende geleceğim" Dedim. Bu kararlılığımı görünce kabul etti.
"Peki tamam." Hızlıca yukarıya çıkıp kıyafetlerimi değiştirip, azıcıkta makyaj yapıp indim. Şükrü beni görünce. Yüksek bir sesle yutkundu.
"Çok güzel olmuşsun" gülümseyip
"T-teşekkür ederim" dedim utanarak. Ne yaptığımızın farkına varınca kafamızı sallayıp anında çıkmaya koyulduk. Şükrü sürücü koltuğuna geçip bende yanına geçtim. Kaslı kolları ve kemikli elleriyle, elini direksiyona koyup diğer eliyle anahtarı çevirdi. Yutkunup önüme döndüm.
"Payımı bir türlü alamayacağım" Utanıp gözlerimi kaçırdım. Yol boyunca konuşmamıştık. Şükrü yola odaklanmışken gözüme arabanın açık olan torpidoya takılmamla ağzım açık kaldı. Bunlar da ne böyle? Benim evde pijamalarla otururken çekilmiş fotoğrafım vardı. Ama ben bunları çekmemiştim ki. Önümdeki çekmecedeki
"Şükrü bunlar ne böyle?" Diyip gözlerimle açık olan torpidoda ki fotoğrafı gösterdim.
"Onlar mı güzelim?
"Evet?"
"Ben çektim. Pijamalar güzeldide kendime almayı düşünüyordum."
"Ne? Doğrudan bana sorabilirdin. Modaselvim'den aldım. Yakıştılar mı gerçekten?" Diye sordum utanarak. Beni izinsiz çekmesi beni tabii ki rahatsız etmedi sonuçta pijamamı beğenmişti.
"Tamam. Bi ara uğrarım." Deyip yoluna devam etti. Bende başımı cama yaslayıp, onu o pijamalarla hayal etmeye başladım.
Sonunda Nerimanın evine geldiğimizde arabadan çıkıp, acil bir şey yokmuş gibi yavaş yürümeye başladık. Nerimanında evi büyüktü. Hep birlikte toplanmışlar para sıçıyorlardı herhalde. Sonunda kapıya vardığımızda kapıyı çaldık. Kapı hemen açılmıştı. Neriman ağlıyordu. Pekte inandırıcı gelmedi ama gerçekte olabilirdi. Anında Şükrüye sarılmasıyla, Şükrüde karşılık verdi. Tanrım beni aldattığına inanamıyordum. Yüzümü buruşturduğumu görünce, zamanı değil der gibi bakıp
"Tamam sakin ol. Biz buradayız." Dedi Nerimana
"Tanrım nerede kaldın? Polis geldi baktı sonra gitti. Tüm bunları yaptılar ve sen hâlâ gelmemiştin. Dedi trip atar şekilde. Söylenmeye devam ediyordu. Bi türlü susmuyordu mıy mıy diye. Başta onu sevmiştim fakat artık gıcık gelmeye başladı. Evine girdiğimizde şok yaşadım. Evi çok güzeldi ve çok düzenliydi sadece birkaç şey yere atılmıştı. Vazo yerde kırıktı. Yastıklar yere atılmıştı. Bir hırsız, çalmak yerine neden yastıkları yere atarki.
"Geçmiş olsun. İyi misin? Sana bir şey oldu mu?" Diye sordum. Evine hırsız girmişti sormasam ayıp olurdu ama girdiğimden beri sorayım mı diye kendimle tartışıyordum.
"Sağol, İyiyim bana bir şey olmadı." Dedi ağlamaya devam ederken. Ağlama şekli inandırıcı gelmiyordu.
"Ben bir evi dolaşıp gelecem. Siz burada bekleyin." Dedi Şükrü. Bende evi bakmak için tam yürüyecekken, Neriman gözyaşlarını silip,
