Show Must Go On (Zostanie wydane)

Rozdział I

Pytanie pierwsze.

Czy poszukujesz miłości?

Pokiwałam ochoczo głową i zakreśliłam pewnym ruchem odpowiedź tak. Początek kwestionariusza wydawał się wyjątkowo prosty, jakby został stworzony specjalnie dla mnie. Rozluźniłam palce, które do tej pory ściskały długopis i odetchnęłam z większym spokojem. Nie miałam się czego obawiać.

Przeszłam z entuzjazmem do kolejnego pytania.

Czy jesteś gotowa na nowy związek?

Ponownie nie miałam żadnych wątpliwości. Pragnęłam znaleźć prawdziwą miłość, która sprawi, że moje serce zabije mocniej. Nie zostałam stworzona do samotności. Potrzebowałam drugiej osoby, jej ciepła i poczucia bezpieczeństwa. Ciężko znosiłam brak drugiej połówki bratniej duszy. Czułam pustkę, jakiej nie dało się zapełnić codziennymi zajęciami i życiem w świecie pełnym ludzi.

Czy masz nierozwiązane sprawy z przeszłości?

Moja dłoń zatrzymała się w miejscu, jakby nie potrafiła jednoznacznie zakreślić właściwego słowa. Czy chodziło im o dawne związki, czy może niespełnioną miłość, ciągnącą się bez echa przez kolejne lata? Nie miałam pewności.

Postukałam paznokciami o drewniany blat biurka, by zebrać myśli. Nie wiedziałam, jakiej odpowiedzi oczekiwali. Szczerej, czy lekko podkoloryzowanej.

Nie tęskniłam za byłym chłopakiem. Nigdy nie znajdowałam się w na tyle poważnym związku, bym poczuła coś więcej poza początkowym zauroczeniem. Inaczej wyglądała sytuacja z moją wielką platoniczną miłością z liceum. Z biegiem upływających lat nie potrafiłam o nim zapomnieć. Starałam się ze wszystkich sił, ale nie zdołałam wyprzeć ze wspomnień jego psotnego uśmiechu i tego, w jaki sposób obdarzał mnie uważnym spojrzeniem piwnych oczu.

Wzięłam się w garść i zaznaczyłam ze zdecydowaniem słowo nie. Gdybym wypełniała papierowy kwestionariusz, mogłabym przebić długopisem cienką kartkę przez włożenie w te zadanie zbyt dużej ilości siły. Może chciałam oszukać nie tylko twórców programu, ale również siebie.

Dawna przeszłość nie mogła zdecydować o mojej teraźniejszości i przyszłym szczęściu. Straciłam w życiu jedną szansę na miłość. Nie mogłam dopuścić, by to się powtórzyło.

Jakie cechy powinien posiadać twój partner?

Zastanowiłam się przez chwilę i napisałam w ankiecie, że ceniłam przede wszystkim szczerość i troskę partnera. Pragnęłam, bym w jego oczach widziała odbicie swoich uczuć. Kolejną istotną cechą było ciepło, wrażliwość i umiejętność słuchania drugiej osoby. Chciałam się przy nim czuć bezpieczna i kochana. Nie miałam wygórowanych oczekiwań. Liczyło się to, bym mogła się przy nim otworzyć i być sobą. Chciałam stać się dla niego najważniejszą osobą. W zamian mogłam mu podarować cały mój świat.

Jaki jest twój typ mężczyzny? Wskaż najważniejsze elementy.

Oderwałam wzrok od ekranu laptopa i przetarłam palcami skronie. Nie wiedziałam, jak wiele informacji powinnam zdradzić. Przed oczami miałam wyłącznie jedną męską sylwetkę, jego ciemnobrązowe włosy, piwne oczy i szerokie ramiona. Westchnęłam pod nosem i pokręciłam głową. Po raz kolejny postawiłam na szczerość i opisałam w kilku zdaniach moją dawną miłość.

Czy jesteś gotowa zaryzykować?

Czy byłam? Nie znałam odpowiedzi na te podchwytliwe pytanie. Wierzyłam, że tak, po stokroć tak. Podejrzewałam, że wszystkie osoby zapewnią o swoich skłonnościach do podjęcia działania i rzucenia się na głęboką wodę, ale ja zamiast tego napisałam, że zrobię wszystko, by przełamać się i wyjść ze strefy komfortu.