Forever Young • Jirose

-12- Final

Yatağımdan yavaşça kalktım ve dışarıya yürüdüm. Kapıda Jimin ile karşılaşmayı beklemiyordum, hatta beklediğim en son şeydi.

"Hey, rüyada mıyız?" Bana bakmadan odasına ilerledi. Beni cevaplamadı.

"Hey Jimin?" Yine cevap gelmedi.

Üstündeki tişörtün yakasını çekiştirdi ve pencereye doğru ilerledi. Ben de arkasından gittim. Bir sorun vardı.

Onunla aynı rüyayı mı paylaşıyordum yoksa sadece normal bir rüya mıydı?

Elimi sırtına yasladım ama hissetmiş gibi durmuyordu.

Tanrım... Beni görmezden mi geliyordu? Hayatımda yaşadığım en korkunç duyguları şu an bana tattırıyordu.

Dolu gözlerimle elimi kendime çektim. "Sorun neyse halledebiliriz."

Yine cevap alamadım. Arkasında sessizce bekledim. Birden ne olmuştu anlamamıştım.

Bir hışımla arkasına dönüp odanın çıkışına doğru ilerledi ve koridorda banyoya doğru yürümeye başladı. Ben de ne olduğunu anlayamadan onu takip etmeye başladım. İstemsizce olaylar gelişiyordu.

Kapının kirişinde onu izledim.

Şu dolu küvete oturuşunu, gözünden düşen damlaları...
Yerde yanık fotoğraflar vardı. Biraz önce yakılmış gibi duruyorlardı.

Hıçkırarak kafasını fayans duvara yasladı. Gözleri kapalıydı hiçbir şeyi görmüyordu.

Hıckırıkları sakinleşince yerini iç çekişlere bıraktı.

Yavaş yavaş suyun içine doğru çekilmeye başladı.

İşte o an anladım rüyada olmadığımızı, geçmişte olduğumuzu.

Ona engel olmalıydım.

Korkuyla ve telaşla bağırarak "Jimin!" diye ona koştum. Zemin küvetten taşan suyla ıslaktı. Acelece Jimin'in yakasına yapıştım ve onu yüzeye çekmeye çalıştım.

Ama olmuyordu, sanki tonlarca ağırlıkta gibiydi. Çok denedim. Ağlayışlarım, bağırışlarım banyoda yankılanıyordu.

"Jimin, yalvarırım yapma!"

Geçmişinde ben yoktum, onun evreninde ben yoktum...

Suyun içindeki bedene baktım.

Gözlerimin önünde aşık olduğum adamı kaybediyordum.

Elimi yanağına yasladım. "Lütfen."

××××

"Rosie?" Ruhsuz bir şekilde gözümü bana seslenen Jisoo'ya çevirdim.

"Hey, biraz abartmıyor musun?" Omuz silktim. Jimin'in varlığına inanmıyorlardı.

O gün uyandığımda Jisoo unnie beni çıkartmıştı küvetten. Jin oppanın aksine...

Kendime gelmem biraz vakit almıştı. Sonrasında ise kızlardan azar yemiştim. Onlar bana kızdıktan sonra ise tüm olanları anlatmıştım.

Beni Jin'in kurtardığını, farklı bir evrene gittiğimi, Jimin ile tanıştığımı, ona aşık olduğumu...

Anlattıklarıma onların tepkisi ise üzülmek olmuştu. Akıl sağlığımdan şüpheleniyorlardı.

Ben bile artık şüphelenmeye başlamıştım. Park Jimin'i ve arkadaşlarını her yerde aramıştık. Ama hiçbir iz bulamamıştık.