"ම..ට දරාගන්න බැ බෝ මේක.."
"සීන්........!!!!
බනී අනේ මගේ බනී.."මට මේ වෙන දේවල් එයා කියන දේවල් දරාගන්න බැරි වුනා මගේ ඔළුව එක සැරේටම වේදනා දෙන්න ගත්තා මට කැරකිල්ල වගේ දැනෙද්දි මම ඉක්මනින් බෝගේ අතේ එල්ලුනා
එයා බයවෙලා මාව ඒ පපුවට තුරුළු කරගනිද්දි මම තදින් ඇස් පියාගෙන ටික වෙලාවක් නිෂ්ශබ්දව හිටියේ නිදිබර ඇස් ඇරගන්න මට ශක්තියක් නැති නිනාමයි
"බනී ඇයි මේ මාව බය නොකර ඇයි කියන්නකෝ"
එයා මගේ කම්මුලක් එයාගේ අතේ පිට අල්ලෙන් සිනිදුවට පිරිමදිමින් අහද්දි මම හිමින් සැරේ ඔළුව ඉස්සුවා
"දැන් හරි බෝ...මට ටිකක් හිස කකියන්න ගත්තා"
"අපි කුවාන් ගාගට කතා කරමු ඉක්මනින් ගෙදර ගියපු ගමන්ම"
"ඕන නැ බෝ මේ ඔයා කියපු දේවල් නිසා මම ෂොක් වුන නිසා වෙන්න ඇති බොරුවට කුවාන් ගාගව ගෙන්නන්න ඕන නැ....අපි ගෙදර යමු මට දැනගන්න දේවල් ගොඩක් තියෙනවා"
"හරි එහෙනම් යමුකෝ.....කියන්න හැම දෙයක්ම කියන්නම් ඒත් දැන්ම නෙවෙයි ඔයා ටිකක් රෙස්ට් කරන්න ඕන මගේ බනී ඔයාට තෙහෙට්ටුයි"
"ම් හැබැයි ඔයාගේ කෝපී එකක් ඕන මට"
"එකට දහයක් වුනත් හදලා දෙන්නම්
අපි දැන් යමුකෝ හොදේ.."***
බෝගේ බල කිරිල්ල නිසාම නිදාගත්තු මම අවදිවෙද්දිනම් කලින් තිබුන ඔළුව කැක්කුම අතුරුදහන් වෙලා තිබුනා....ඇගට සනීපයක් දැනුනා
ඇත්තට මගේ ඇදට වඩා බෝගේ ඇදේ සැපට නින්ද යනවනේ.....ම් එයාගේ සුවද මුලු කාමරේ පුරාම තියෙන නිසා වෙන්න ඇති ඔළුව තියන් ඉන්න එයාගේ කොට්ටෙන් එන එයාගේ සුවද කොට්ටේ ඉඹලා ඉඹලම මම තව තවත් විද ගත්තා.....
"ඔච්චර කිස් කරන්න එපා මගේ කොට්ටේ දියවෙයි බනියෝ"
ආශ් වස ලැජ්ජාව අම්මපා නැද්ද සවලක් වලක් කපන් වැලලෙන්න..මේ ඉබ්බට කතා කරලා එන්න බැරි හැටි කාමරේට හරි ඉතින් මේක එයාගේ කාමරේ ඒක වෙනම කතාවක් ඒත් ඉතින් කතා කරන්න වටිනවා නේද
YOU ARE READING
Sƚαყ Wιƚԋ Mҽ [Complete FF]
Fanfiction˜"*°•.˜"*°• Stay With Me •°*"˜.•°*"˜ හදින්ම දිව්රමි.. ලෙයින් ලියා දෙමි.. සසර පුරා.. මගේ ඔයා.. මගේ කතාවේ.. පණයි ඔයා.. 💚❤️ ❤️💚