Loving Mr. Snobbish [Completed]

Chapter 7

“I love you Sevy” bulong niya sa may tenga ko dahilan para mabigla ako. Hindi naman ako si Sevy Ah? Biglang kumirot ang puso ko nang sabihan niya ng I love you si Sevy habang nag ses*x kami. Bakit ganon? Si Sevy ba ang nasa isip niya habang nag ses*x kami?

Agad akong bumitaw sa pagkakayakap niya sa akin at lumayo sa kaniya. Kagaya nga ng iniisip ko noon, hindi niya talaga ako magugustuhan. Bakit ba kase ako umasa? Bakit ba hindi pa ako nadadala? Si Sevy ang mahal niya at hindi ako. Sapat na siguro ang isang linggo na maranasan kong minahal niya ako kahit saglit. Kahit pag papanggap lang.

“Hindi naman ako binge diba? Tama ba ang narinig ko Tristan? Habang nakikipag s*x ka sa akin si Sevy ang nasa isip mo?” galit na sigaw ko sa kaniya. I felt so fool thinking that he could ever have feelings for me. Umasa nanaman ako sa wala.

“No, it's not like that Keis—” before he could finish his words, i gave him a tight slap. Sino bang hindi masasaktan dun? Kayo ang mag kasama tapos pangalan ng ibang babae ang babanggitin niya? Ang kapal naman ng muka niya.

“Ginamit mo lang ako Tristan! Akala ko pa naman may nararamdaman ka na sa akin, pero pinag lalaruan mo lang pala ang damdamin ko. Nakaka inis ka! I hate you!” lumuluhang sigaw ko sa kaniya bago ko pinulot yung mga damit ko na naka kalat sa may sahig at lumabas ng banyo.

Dali dali akong nag bihis ng damit ko at kinuha ko yung shoulder bag ko. Hindi ko na kayang makita pa siya. Palagi niya na lang ako sinasaktan.

Kaagad akong umalis sa hotel na iyon. Hindi ko maipaliwanag kung gaano kasakit ang naramdaman ko. Kaagad kong tinawagan si Jiro para magpa sundo sa kaniya. Agad niya naman itong sinagot.

“Jiro nasaan ka ngayon?” tanong ko sa kaniya habang umiiyak.

“Nasa Lipa ako ngayon—teka umiiyak ka ba? Anong nangyayari Kei? Nasaan ka ngayon?” nag aalalang tanong niya sa akin. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at inilabas ko na lahat ng sama ng loob ko.

“Sunduin mo ako dito. Gusto ko nang umuwi Jiro.” humahagulgol na aniya ko sa kaniya.

“Bakit ka umiiyak? Nasaan si Tristan? Nag away ba kayo ni Tristan? ” sunod sunod na tanong ni Jiro.

“Mamaya ko na ipapaliwanag sayo, sunduin mo na ako. Isesend ko na lang sayo ang location ko at doon mo ako sunduin.” aniya ko at pumayag naman siya.

Alam kong parang tanga ako pero patuloy na akong umiyak ng umiyak. Bakit ba ang malas ko sa pag ibig? Deserve ko naman siguro sumaya diba? Bakit laging parang ang unfair ng mundo?

Naupo ako sa may gilid ng kalsada habang umiiyak. Hinihintay ko si Jiro dito at gustong gusto ko nang umuwi.

Halos 30 minutes din ang nakalipas bago nakarating dito si Jiro. Agad ko siyang niyakap nang lumabas siya sa kotse ko at saka ko muking ibinuhos ang aking luha.

“Nandito na ako Kei, now tell me what happened.” aniya nito habang pinapakalma niya ako.

Sinabi ko sa kaniya lahat ng nangyari sa hotel kanina. Na pangalan ni Sevy ang binanggit niya habang ako ang kasama nito.

“That bastard! Nasaan yung lalaking yun ngayon? Kailangan ko siguro siyang turuan ng leksyon. How could he hurt you Kei? Sigurado akong mas magagalit ang Kuya mo kesa sa akin kapag nalaman niya iyo.” wika ni Jiro habang pinupunasan niya yung luha ko.

“Okay lang ako Jiro, tara umuwi na tayo. Medyo nahihilo na ako at gusto ko nang matulog.” aniya ko at agad niya akong pinag buksan niya ako ng pinto.

Ikinwento niya sa akin na kaya pala siya nasa Lipa ay may pinapakuha sa kaniya si Tita. Mabuti na lang ay nandito siya sa Batangas ngayon dahil hindi ko alam kung sino tatawagan ko para maka uwi sa Manila.