Chapter 11

2.8K 62 0
                                    

Kasalukuyan akong naka upo dito sa may kama habang nasa labas si Tristan dahil pinakuha ko siya ng pag kain. Nagutom na ako dahil pinagod nanaman ako ng loko. Akala ko naman ay kakainin niya lang si Twinkle pero binayo ba naman ako. Pinagod pa ako, sabi one round lang daw tapos naka limang round ata kami bago niya ako tinigilan. Sira ulo hindi nanaman tuloy ako maka lakad ngayon.

Na scam nanaman ako nung lalaking yun. Habang hinihilot ko ang aking hita ay biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Tristan habang may hawak na maraming pag kain at juice.  Hanggang ngayon ay malaki pa rin ang ngisi sa kabiyang labi at halatang satisfied na satisfied siya sa pag kain sa akin.

“I'm back love, i brought you your favorite foods. May crab, shrimp at chicken dito. Kumain kana para makabawi ka na ng lakas at makain kitang muli.” aniya ni Tristan dahilan para muntik na akong masamid sa sarili kong laway? Anong sinabi niya? Sira ulo ba siya?

“Anong sabi mo? Tumigil tigil ka jan Tristan masakit pa ang kipay ko. At dahil naka lima ka na sa akin ngayong linggo, walang kababalaghan na mangyayari sa susunod na linggo.” aniya ko dahilan para magulat siya.

“Love naman, hindi pwede yun. Alam mo naman na vitamins ko yun eh saka yun lang ang nag papasaya sa akin.” nakangusong saad nito habang nakayakap siya sa akin. Mukang hindi papayag ang mokong na ito sa gusto ko.

“At kailan pa naging vitamins ang pag kain sa kipay ko? Andami mong sinasabi manahimik ka jan.” pag susungit ko sa kaniya.

“Sige ka sa iba yung kakainin ko.” pag babanta niya dahilan para mainis ako. Tama ba naman na sabihin niya yun dahil hindi ko siya pinag bigyan?

“Edi kainin mo, ako pa tinakot mo? Baka gusto mong ipakain ko ito sa iba.” pag babanta ko dahilan para mag iba ang hilatsa sa muka niya. Ang kaninang masaya niyang emosyon at napalitan ng masamang pag titig. Nabigla ako nang mapalitan ang emosyon niya at hinawakan niya hita ko.

“You can't do that Keisha, alam mo naman siguro ang kaya kong gawin kapag nakita kitang may kasamang ibang lalaki. Itatali ko ang kamay mo at babayuhin kita hanggang sa himatayin ka.” pag babanta niya bago niya hinalikan ang aking hita. Dahan dahan niya itong hinimas bago niya ako madiin na tinitigan. Mukang mali ata ang sinabi ko, nagalit ata siya.

“Your mine, every inch of you is only mine. If anyone dares to touch it, i will k*ll him.” pag babanta niya bago niya hinawakan ang aking pisnge. Bigla akong napa igtad ng gawin niya iyon dahil natakot ako sa ekspresyon ng muka niya. Biglang bumalik ang emosyon niya sa dati at nag aalalang tumingin sa akin.

“Kumain ka na, saka humingi ako ng pain k*ller.” aniya niya bago niya inabot sa akin yung pag kain at nag simula na akong kumain. Medyo naiilang ako dahil naka titig siya sa akin habang kumakain ako. Gusto ko mang mag salita pero walang lumalabas sa aking bibig.

_

Naka upo ako sa may buhangin habang naliligo sila sa dagat nang maramdaman kong may umupo sa may bandang likuran ko at niyakap niya ako. Hindi ko na kailangan pang lumingon para malaman kung sino ito dahil alam kong si Tristan ito. Ito na ang huling araw namin dito kaya sinusulit na namin ang mga oras na ito.

“Love ang lamig dito pasok na tayo sa loob ng kwarto. Mas gugustuhin ko pang makipag cuddle sayo kaysa mag stay dito.” pamimilit niya habang nakayakap siya sa akin. Mag cu-cuddle nanaman? Parang wala pa atang isang oras nang pumunta ako dito tapos gusto na niya kaagad makipag cuddle?

“Mamaya na Tristan, gusto ko munang mag pahangin.” aniya ko. Hindi na siya sumagot at nanatili pa ring nakayakap sa akin. Habang nakatingin ako sa may dagat ay biglang lumapit sa akin si Sir Cyrus.

“Keisha aalis na pala tayong lahat mamaya? May sasakyan ka na bang sasakyan? Kung okay lang sayo sa kotse ko na ikaw sumakay. Wala naman akong kasabay at masaya kung makakasabay kita.” pag aaya niya. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko dahil nasa may likuran ko lang si Tristan. Mukang mayayare ako kapag pumayag ako sa alok ni Sir Cyrus.

Loving Mr. Snobbish [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon