រឿង✨ស្នេហ៍ប្រុសពិការ💕

EP:14របស់Real original..លើកដំបូងរបស់គេយើងភ្លើពាក់ការពារធ្វើអីទៅ

<<អាយ*********>>ព្រឹកបើកថ្ងៃមិនទាន់ទេសម្រែកស្រែកចង់បែកខុនដូបានបន្លឺឡើងគ្មានអ្នកណាក្រៅពីជីមីនទេ។

<<អូយ**ហើយថីស្រែកម្លឹងៗតិចដាច់ខ្យល់ងាប់>>ស៊ូហ្គាក៏បានស្រែកដាក់ជីមីនវិញកំពុងតែដេកស្រួលផងមកស្រែកដាច់ដេកអស់។

<<អាឆ្កួតអាថោកទាបអានរកអាល្មោមកាមអាតណ្ហាក្រាស់..អា..អារន្ទះបាញ់ខែប្រាំង..អា..អា>>ជីមីនស្រែកជេយកៗព្រោះតែខឹងនិងនាយខ្លាំង។

<<ជេអស់ចិត្តឬនៅ>>ស៊ូហ្គារុំកន្សែងសួរទៅជីមីនវិញ។

<<នៅទេ..នេះន៎ែ>>ជីមីនក៏រុំកន្សែងហើយដើរមករកស៊ូហ្គារួចក៏

ឌឹបៗៗៗៗៗ<<ស្លាប់ទៅៗៗ>>ដៃផងជើងផងស៊ូហ្គាត្រូវគ្រប់កន្លែងតែម្តង។

<<អូយៗបានហើយៗ>>

ផាច់ៗៗៗ<<មនុស្សដូចលោកសមតែបែបនេះ>>ជីមីនទះយកៗមិនដកដៃទោះស៊ូហ្គាស្រែកអង្វរក៏មិនខ្វល់ដែរ។

ប្រោស<<កុំអោយខ្ញុំជួបលោកឯងទៀតអោយសោះ>>ជាចុងក្រោយជីមីនក៏ធាក់ស៊ូហ្គាមួយជើងផ្ទប់និងទូខោអាវរួចក៏ស្លៀកពាក់ខោអាវចេញទៅខាងក្រៅបាត់។

<<អូយ..ឯងចាំមើលណា>>គេវៃចង់ងាប់ហើយនៅគំគេទៀត។ស៊ូហ្គាពេលនេះមុខនាយមិនខុសពីអ៊ែនណាទេហើមជាំបែកមាត់បែកមុខឈាមច្រមុះ ឯខ្លួនប្រាណក៏ជាំដំជាច្រើនកន្លែងទៀតផង។

ភូមិគ្រឹះជុងហ្គុក:

<<ហុឺៗៗអាថេយ៍..>>ជីមីនមកដល់ផ្ទះក៏ស្រែកយំរកថេយ៉ុងដែរកំពុងអង្គុយញុាំបាយ។

<<មីនៗ..នេះឯងកើតអីបានជាយំបែបនេះ?អ្នកណាធ្វើអីឯងមែនទេ>>ថេយ៉ុងផ្អាកការញុាំបាយរត់មករកមិត្តទាំងស្លន់ស្លោ។

<<អស់ហើយ..ហុឺៗអស់ហើយ>>ជីមីនគិតតែយំស្រែកថាអស់ហើយ។

<<អស់អី?..ប្រាប់យើងមក>>

<<គេយកខ្លួនយើងហើយ..ហុឺៗៗ..(ប្រោស)>>និយាយដល់ត្រឹមនេះជីមីនដួលសន្លប់បាត់មាត់ឈឹត។

<<អូន..ជីមីនគេកើតអីមែនទេ>>ជុងហ្គុកចូលមកសួរប្រពន្ធ។

<<អូនមិនដឹងទេមិញគេប្រាប់ថា..គេយកខ្លួនហើយ..>>ថេយ៉ុង