រឿង✨ស្នេហ៍ប្រុសពិការ💕

EP:31បងអាក្រក់ណាស់មែនទេ

<<ហុឹស..អាប៊ែបអាចង្រៃ..ឯងចាំមើលទៅយើងនិងមិនទុកឯងទេ>>ជុងហ្គុកអង្គុយខឹងនាយប៊ែបដាច់ក្បាលដាច់កន្ទុយ។

6ខែក្រោយ:🗿កាត់ៗឆាប់ចប់🤦🏻‍♀️

រយៈពេល6ខែមកនេះជុងហ្គុកប្រឹងប្រែងរហូតជើងគេបានជាសាស្បើយ។

<<ហុឹសៗ..ជើងកូនជាហើយ..ជាការប្រសើរណាស់>>អ្នកស្រីចន

<<កូនទៅប៊ូសានអីលូវនេះ>>ជុងហ្គុក

<<នេះកាត់ល្ងាចនិងហេស៎?>>

<<ខ្ញុំមិនខ្វល់ថាល្ងាចឬព្រឹកទេម៉ាក់សំខាន់ខ្ញុំទៅរកថេយ៉ុងនិងកូន>>

<<អឹម..តែប្រយ័ត្នប្រយែងផងព្រោះទើបតែជាទេ>>

<<បាតម៉ាក់..អញ្ចឹងកូនទៅហើយ>>និយាយចប់ជុងហ្គុកក៏បើកឡានចេញទៅប៊ូសានកាត់ល្ងាច។

ចំណែកអ្នកនៅខាងប៊ូសានវិញថេយ៉ុងអីលូវចេះមើលកូនហើយ។

<<អឹម..មឹមទៅហើយឆាប់គេងណា..>>ថេយ៉ុងកំពុងតែបំពេកូនអោយមឹមទឹកដោះគោថ្ងៃនេះគេនៅផ្ទះជាមួយកូនមីងគឹមនិងពូគឹមគាត់មានការរវល់នៅចំការមិនបានមកទេ។

<<ថេយ៍ៗ..>>កូនតូចគេងលក់នាយប៊ែបក៏ស្រែកហៅថេយ៉ុងពីខាងក្រៅ។

<<បាត..បងប៊ែបមានការអី?>>ថេយ៉ុងមិនបើកទ្វាចុះមកក្រោមទេគេអើត.ក.តាមបង្អួច។

<<នេះបងយក..នំនិងស្តប៊ឺរីអោយថេយ៍ណា>>ប៉ុន្មានខែនេះនាយប៊ែបតាមយកចិត្តថេយ៉ុងខ្លាំងណាស់។

<<បាតបងទុកនៅមុខទ្វាខ្ញុំសិនទៅខ្ញុំរវល់>>

<<បាតអញ្ចឹងបងទៅវិញហើយ>>និយាយចប់នាយប៊ែបយកនំនិងស្តប៊ឺរីទុកមាត់ទ្វាហើយក៏ទៅផ្ទះវិញ។

មួយម៉ោងក្រោយ:

<<ចុះទៅញុាំបាយសិនមេឃជិតយប់ហើយ>>ថេយ៉ុងក៏បើកទ្វាចុះមកញុាំបាយនៅខាងក្រោម។

ងុឺត!!!!សម្លេងជាន់ហ្វ្រាំងឡានលាន់ឮចង់ផ្អើលភូមិ។

<<អាណាក៏អត់ការងារម្ល៉េះតែភ្ញាក់កូនអញ់ងាប់ហើយហែង>>ថេយ៉ុងកំពុងតែញុាំបាយ