he's my type | TaeKook | ✓

여덟(8)

Yorgunum. Nedense her şeyden hem de. Adım atacak gücüm yokmuş gibi hissediyorum. Önümde su varsa bile sussuzluktan ölürdüm.

Bütün gün çekimler, kıyafet derdi derken ciddi manada yorulmuştum. Yarın akşam bir gala vardı ve geceye damga vurmam gerekiyordu. Kıyafetlerimi menajerim Bayan Hwang ile ayarlamıştık.

Şimdi ise sadece uyumak istiyordum, bir daha uyanmayacak gibi uyumak istiyordum.

....

Ne kadar uzun uyudum öyle ben. Jeongguk'un elinden biri kurtarsın lütfen beni.

"Taehyung."

"Mmhh? Ne?"

"Uyuyor muydun?"

"Sabahın 5'i Jeon. Sen niye uyumuyorsun?"

"Uyuyamadım bende dışarı çıktım." Gözüm pencereye ilişti. Dışarıda sağanak yağmur vardı.

"Bu saatte nereye gidiyorsun?"

"Evime geldim."

Kapı çalınca yerimden kalktım. Dediğini algılayamamıştım daha. Sabahın erken saatleri ve ben zaten geç uyumuştum. Şu an bir şeyleri algılayamamam normaldi gayet.

Kapıyı açıp sırılsıklam bir tavşan görünce önce anlamsızca baksam da sonrasında dediğinin farkına varmıştım. Kapıyı aralamış ve geçmesi için kenara çekilmiştim. Cidden neden arabayla gelmemişti ki? Yürüyerek en az 20 dakikada anca gelebilirdi. Yağmurlu bir havada ise bu saat artardı.

Ve artmıştı da. Aptal, donuna kadar ıslanmış olmalıydı.

"Arabayla niye gelmedin?"

"Yürümek istedim. Yağmur ani bastırdı, bende yakınlarda olunca yanına geldim."

Yalancı. İki gündür haberler bas bas bağırıyordu sabah şiddetli yağmur olacağını. Ben ise sesimi çıkarmadım.

"Sırılsıklam olmuşsun. Sana üst vereyim."

"İyi olur."

Onu dinlemeden içeri adımladım. Ayaklarımı resmen sürüyerek yürüyordum. Sabahın bu saatinde aptalın birine kıyafet vermekle uğraşıyordum.

Aptal da sevdiğim kişi olmasaydı daha iyi olabilirdi aslında.

Aptal seviyormuşum demek ki.

"Al giy şunları."

"Bunlar en genişlerin mi? Tanrım, minik misin sen?"

"Zaten uykum var, boğarım seni burada."

"Zevk alırım majesteleri."

"Aptal."

Odadan çıkmıştım. Yatağıma ilerlemiş ve doğruca kendimi sıcak yatağımın içerisinde kalan yarım uykumun içine bıraktım.